ครอบครัวหยาง ที่ร้านอาหาร
จู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้าร่วมโต๊ะอาหารอย่างกะทันหัน ทำให้คนรับใช้รู้สึกไม่คุ้นชิน
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้หล่อมาก ทำให้ผู้หญิงอายุยี่สิบจนถึงอายุห้าสิบอย่างป้าเฉินมองอย่างไม่ละลายตา
ฮั่วเทียนหลันไม่ได้สังเกตถึงสายตาที่มองมาของเหล่าคนใช้ เขาลุกขึ้นมา มองไปที่ภาพวาดที่ติดอยู่ตามผนังร้าน หยางหลิงรุ่ยที่มองเห็นฮั่วเทียนหลันก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูกจึงขึ้นไปด้านบนเพื่อไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด
ทันทีที่เธอมา เธอก็เห็นหยางหยวนกำลังเดินขึ้นบันไดอย่างช้าๆ
เธอรีบเดินไปพยุงเขา พร้อมถามขึ้นมาว่า “พี่ชาย พี่ไม่ไปทานข้าวเช้าหรอ กลับขึ้นไปด้านบนทำไม?”
“จะขึ้นไปดูชิงหรงสักหน่อย อยู่คนเดียวมันน่าเบื่อ” หยางหยวนพูดพร้อมยิ้มออกมา
ตอนนั้นตงเหยียนจูงมือของชิงหรงออกมาจากห้องนอน มองเห็นหยางหยวนที่กำลังเดินขึ้นมา เธอเลยรู้สึกอารมณ์เสียเล็กน้อย “หลิงลุ่ย ไม่ต้องไปสนใจเขา เขาหมดแรงเมื่อไหร่ก็หยุดเองแหละ!”
ผู้ชายคนนี้ ดูเหมือนว่าจะยังไม่รู้ว่าตัวเองเหนื่อย
ตอนเช้าของวันนี้ตงเหยียนกำลังนอนหลับอยู่สบายๆ แต่ก็ถูกปลุกให้ตื่นด้วยมือที่ซุกซนทั้งสองข้าง
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ไม่สามารถความคุมร่างกายของตนเองได้
เขาว่าคนที่ร่างกายไม่แข็งแรง ความสามารถจะลดลง
แต่สำหรับร่างกายของผู้ชายคนนี้ เธอเห็นว่ามันไม่ได้เป็นแบบนั้น
แต่เธอยังกลับถูกทำให้หลงใหล และใช้เวลาไปถึงครึ่งชั่วโมง
ในตอนที่เธอลงมาจากเตียง ขาเธออ่อนจนเกือบจะล้ม
หยางหยวนมองมาที่ตงเหยียนพร้อมหัวเราะ ในตอนนั้นชิงหรงก็วิ่งเขามาหาเขาพร้อมกับพูดว่า “คุณอาคะ หรงหรงช่วงพยุงคุณอา”
หยางหยวนลูบไปที่หน้าของชิงหรงพร้อมพูดว่า “ตัวน้อย คุณอาไม่อยากรบกวนหนู”
ทุกคนในครอบครัวเข้ามาในร้านอาหารหยางหลินเองก็มาถึงแล้ว ถึงแม้จะสงสัยว่าฮั่วเทียนหลันมาทำไม แต่ก็เป็นโอกาสดีที่เขาจะได้คุยเรื่องธุรกิจ
เมื่อเห็นหยางหยวนมา ฮั่วเทียนหลันก็ลุกขึ้น “ลุงหงาย ต้องขอโทษด้วยที่มาโดยไม่ได้บอกกล่าว”
เมื่อเห็นฮั่วเทียนหลัน หยางหยวนก็ตกตะลึงและมองไปที่หยางหลิงรุ่ยด้วยความสับสน
ใบหน้าของหยางหลิงรุ่ยมีสีแดง ก้มหน้าและบิดเสื้อผ้าของเธอ พูดด้วยเสียงงึมงำ “ฉันไปเจอเขาโดยบังเอิญเมื่อเช้า เห็นว่าคุณฮั่วยังไม่ได้ทานข้าว จึงชวนเขามาทานข้าวเช้าด้วยกัน”
หยางหยวนส่งเสียงอ่า แต่เสียงนี่เหมือนมีความหมายลึกๆของมันอยู่
แต่ตงเหยียนก็เข้ามาขัดจังหวะ และพาหยางหยวนไปนั่ง
ทุกคนนั่งลง และจัดให้ฮั่วเทียนหลันนั่งข้างหยางหลิงรุ่ย
แต่ว่างชิงหรงกลับไปนั่งแทรกกลางระหว่างพวกเขาทั้งสอง
ตงเหยียนจำลุงที่น่ารังเกียจคนนี้ได้อย่างคลุมเครือ เธอไม่สนใจฮั่วเทียนหลันเลยสักนิด
ท่าทางที่เงียบขรึม ทำให้ตงเหยียนที่นั่งอยู่อีกด้านหนึ่งอดยิ้มไม่ได้
แต่อย่างไรก็ตามความสงสัยในใจเธอก็มากขึ้นเรื่อยๆ
ยิ่งมองผู้ชายคนนี้ก็ยิ่งคล้าย
หยางหลิงรุ่ยคิดว่ายิ่งคนร่วมโต๊ะรับประทานอาหารมากขึ้น บรรยาศก็จะครื่นเครงมากขึ้น
แต่คิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่เย็นชาคนนี้ จะเย็นชาเสียจริง เขาไม่เคยคิดที่จะหาเรื่องเพื่อจะมาคุยบนโต๊ะอาหารเลย
หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จ เขารับโทรศัพท์ และก็ออกจากที่นั่นทันที
หยางหลิงรุ่ยถอนหายใจ เธอนั่งไปที่บนโซฟา เมื่อเห็นแบบนั้นชิงหรงก็รีบวิ่งเข้ามาหาเธอพร้อมอ้อนออกมาว่า “แม่จ๋า แม่จ๋า....”
“หะ? ตัวน้อย” หยางหลิงรุ่ยยื่นมือออกไปกอดเธอ จากนั้นก็จับไปที่หน้าของเธอเบาๆ
ชิงหรงมองไปที่เธออย่างไร้เดียวสาพร้อมพูดว่า “แม่จ๋า แม่ลืมไปแล้วหรอ? วันนี้แม่สัญญาอะไรกับหนูไว้”
สัญญาอะไรไว้?
หยางหลิงรุ่ยไม่ได้นอนมาหลายคืน สมองของเธอจึงเลอะเลือนไปบ้าง
ผ่านไปไม่นาน เธอถึงนึกขึ้นได้ เหมือนกับว่าเธอจะให้รางวัลกับชิงหรงที่สอบได้ที่หนึ่ง โดยการพาเธอไปเที่ยวสวนสนุก
“จำได้สิ จะลืมได้อย่างไร พวกเราไปกันเถอะ” หยางหลิงรุ่ยเอนตัวจูบเด็กสาวคนนั้น และเตรียมตัวออกจากบ้าน
เนื่องจากเธอลุกขึ้นมาอย่างกะทันหัน และประกอบกับเมื่อคืนเธอนอนไม่ค่อยหลับเธอรู้สึกเวียนหัวและล้มลงไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัว
“แม่จ๋า....”
เสียงตะโกนของชิงหรงดังมาจากด้านหลังของเธอ เมื่อเธอรู้สึกตัวว่าเธอกำลังจะล้มไปโดนโต๊ะกาแฟก็มีคนมันจับเธอไว้ทัน
หยางหลินประคองหยางหลิงรุ่ยขึ้นมานั่งบนโซฟา องไปที่รอยคล้ำใต้ดวงตาของเธอ จึงถามออกมาด้วยความห่วงใย “น้องสาว เมื่อวานไปทำอะไรมา?”
หยางหลิงรุ่ยส่ายหน้า เธอไม่สามารถบอกเหตุผลกับเขาได้ ว่าเมื่อวานเธอคิดถึงใครบางคนจนทำให้เธอนอนไม่หลับ
“ไม่มีอะไรหรอกคะพี่ แค่นอนหลับไม่สบาย”
เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หยางหลิงรุ่ยจึงถูกห้ามมิให้ไปสวนสนุก
หยางหลินเลยพาชิงหรงไปแทน
เธอถูกสั่งให้พักผ่อนอยู่ที่บ้าน
นอนอยู่บนเตียงนอนทั้งเช้า และหลังทานอาหารกลางวัน เธอก็เดินออกมาที่ระเบียงเพื่อรับแสงแดด
เธออ่านข่าวอย่างเบื่อหน่าย และเห็นข่าวล่าสุดในกรอของข่าววงการบันเทิง
หลี่เฉียนผู้ช่วยผู้เขียนบทที่มีชื่อเสียง เป็นหัวข้อเรื่องการปั่นราคาหุ้น ซึ่งเป็นหัวข้อข่าวที่มาแรงที่สุดในตอนนี้
การปั่นราคาหุ้นเชื่อมโยงถึงผู้คนในวงการบันเทิงมากมาย เป็นเรื่องที่น่าเศร้าทีที่มันเกิดขึ้นกับคนมีชื่อเสียง ตำรวจตรวจสอบแล้วพบว่ามีดาราจำนวนมากที่มีเกี่ยวข้องกับเธอ
โดยมีเหลียวซิรงคอยให้การสนับสนุนหลี่ชิงอยู่ลับๆ
สำหรับเรื่องนี้ ชาวเน็ตตั้งมาตั้งกระทู้โต้เถียงกัน
ผู้คนเข้ามาแสดงความคิดเห็นกันมากมาย บางคนคิดว่าดูน่ากลัว บางคนคิดว่าเป็นเรื่องจริง บางคนก็คิดว่าเป็นเรื่องที่แต่งขึ้น
มันทำให้ชื่อของเหลียวซิรง ขึ้นไปติดอันดับหนึ่ง
หยางหริงลุ่ยอยากรู้ เธอจึงค้นหาชื่อของหลี่ชิง ก็พบว่าเธอเล่นละครและภาพยนตร์มามากมาย ซึ่งเธอเป็นผู้เขียนเองทั้งหมด
แถมการวิจารณ์เธอในอินเตอร์เน็ตนั้น ก็อยู่ในทางบวกเสมอ
ผู้หญิงคนนี้เธอก็ดูเป็นคนเก่ง น่าจะหาเงินได้ด้วยความสามารถจริง ๆ เธอไม่ควรที่จะต้องมาปั่นหุ้น
ในตอนบ่ายตงเหยียนนัดกับหยางหลิงรุ่ยจะไปเดินเที่ยวด้วยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง