โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 443

น้ำเสียงของหยางหยวนมีความโกรธแฝงอยู่

แน่นอน ว่าความโกรธนี้แฝงออกมา ความรักของเขาที่มีต่อหยางหลิงรุ่ย ยังไงเขาต้องพูดกับหยางหลิงรุ่ยสักหน่อย

“ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากจะบอก แต่ฉันเห็นว่าไม่มีอะไรที่จะต้องพูด เพราะก่อนหน้านี้ก็จัดการเรื่องของบริษัทกับฮั่วเทียนหลัน ทำให้ฉันละเลยที่จะดูแลชิงหรง”

หยางหลิงรุ่ยพูดเบา ๆ ด้วยบุคลิกแบบคนที่ได้รับการอบรมสั่งสอน

ด้วยความที่เป็นครอบครัวเดียวกัน หยางหยวนก็รู้จักนิสัยใจรู้นิสัยของหยางหลิงรุ่ยแน่นอน

ดังนั้นเขาจึงเลี่ยงที่จะไม่พูด เขาพูดถึงเรื่องราวในหนังสือพิมพ์แทน

“ หนังสือพิมพ์นั่น ถ้าฉันเดาไม่ผิด ข้อมูลในนั้นมันน่าจะรั่วไหลออกมาจากตระกูลฮั่ว”

เมื่อฟังคำพูดที่เชื่อมั่นของหยางหยวน หยางหลิงรุ่ยก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อ

ไม่ว่าจะเป็นตระกูลฮัวหรือตระกูลหยางหากข้อมูลร้ายแรงเช่นนี้รั่วไหลออกไป คนๆนั้นอาจจะรอคอยการแก้แค้นครั้งใหญ่

เป็นไปเหรอที่คน ๆ นั้นจะทนได้?

“ จะใช่คนในตระกูลฮั่วหรือคะ? ตามที่ฉันเช็คคนในตระกูลฮั่วแล้ว ฉันรู้สึกว่าพวกเขาก็เป็นคนดีนะคะ ”

หยางหลิงรุ่ยอดไม่ได้ที่จะวิเคราะห์ในมุมมองของตัวเอง

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางหลิงรุ่ยหยางหยวนก็คิดตาม ดูเหมือนว่าเธอคงจะไปที่บ้านของตระกูลฮั่วอยู่หลายครั้ง

ถ้าไม่งั้น จะรู้จักตระกูลฮั่วมากขนาดนี้ได้ยังไง?

ช่วงนี้หยางหยวนมีเรื่องที่ต้องจัดการมากมาย ดังนั้นจึงมีความประมาทเรื่องราวเกี่ยวกับหยางหลิงรุ่ยอยู่บ้าง

ถ้าไม่ใช่หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ หรือถ้าตงเหยียน ไม่มาบอกเขา ความสัมพันธ์ของหยางหลิงรุ่ยกับฮั่วเทียนหลันก็คงใกล้ชิดกันมากขึ้น

เขาคงต้องใช้เวลาสักวันเพื่อคุยกับหยางหลิงรุ่ย

ตงเหยียนตอนแรกก็อยู่ที่นั่น แต่บังเอิญว่าเพื่อนคนหนึ่งโทรมาหาเธอ เธอจึงออกไป

"ข้อมูลในนี้ มันเอนเอียงไปทางตระกูลฮั่ว ยิ่งไปกว่านั้นรายงานนี้เผยแพร่ผ่านช่องทางใต้ดิน ฉันตรวจสอบ เป็นสำนักหนังสือพิมพ์แห่งหนึ่งทางตอนใต้ ฉันติดต่อกับคนที่อยู่ที่นั่น และส่งคนเข้าไป ก็พบว่าไม่พบกับสำนักหนังสือพิมพ์แห่งนี้ และได้หยุดการผลิตไปหลายปีแล้ว"

ต้องใช้ความกล้าอย่างมากที่จะนำเรื่องราวระหว่างตระกูลฮั่วและตระกูลหยางส่งไปให้หนังสือพิมพ์เมืองZ

ดังนั้นเมื่อหนังสือพิมพ์ออกมา หยางยานจึงส่งคนไปตรวจสอบทันที

แม้ว่าจะเป็นความลับของอีกฝ่าย แต่หยางหยวนก็พบของเบาะแสอย่างรวดเร็ว

แต่ที่เขาบอกกับหยางหลิงรุ่ย ว่าเขาก็ไม่พบอะไรเลย

เบาะแสทั้งหมดจึงขาดหายไป ความสามารถในการปกปิดข้อมูลในการสืบสวนของฝ่ายตรงข้ามนั้นแข็งแกร่งมาก ตระกูลหยางก็ไม่พบอะไรที่นั่น

นี่แสดงให้เห็นว่าหนังสือพิมพ์ที่รายงานข่าวนั้นต้องมีเป้าหมายจงใจชี้าที่ที่ตระกูลหยางหรือตระกูลฮั่ว

สำนักหนังสือพิมพ์แห่งนี้ปิดตัวลงมาหลายปีแล้ว แต่ดันมีข้อมูลรายงานออกมา แสดงว่ามันต้องมีคนอยู่เบื้องหลัง

ถ้าเป็นมันเจาะจงมาที่หยางหยวน หยางหยวนก็ไม่กลัว เพราะสำหรับเขาช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็ไม่ได้การฟันฝ่ากับพายุใหญ่เลย

แต่หยางหลิงรุ่ยนั้นแตกต่างออกไป หยางหลิงรุ่ยมีช่วงเวลาที่ยากลำบากมานานกว่ายี่สิบกว่ปี

แม้ว่านี่จะเป็นเรื่องราวในอดีต และก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับหยางหยวน

แต่หยางหยวนรู้สึกเสมอว่าเขาควรปกป้องหยางหลิงรุ่ย อย่างน้อยตราบใดที่เขายังอยู่ในตระกูลหยาง หยางหลิงรุ่ยจะไม่ได้รับอันตรายใด ๆ

แต่เมื่อเรื่องนี้ไม่มีเงื่อนงำหยางหยวนก็กังวลเล็กน้อย

เป็นที่ชัดเจนว่ามีผู้คนจำนวนมากกำลังกดดันหยางหลิงรุ่ย

“ พี่ พี่คิดว่าควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดี?"

หยางหลิงรุ่ย ไม่เก่งในเรื่องแบบนี้

การที่หยางหยวนบอกเธอเกี่ยวกับหนังสือพิมพ์ ก็น่าจะมีความคิดอยู่ในใจอยู่แล้ว

“ช่วงนี้เธอยังติดต่อกับฮั่วเทียนหลันหรือเปล่า?” หยางหยวนถามเบาๆ แต่ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าของหยางหลิงรุ่ย

การแสดงออกของหยางหลิงรุ่ยนิ่งเฉย และใบหน้าเธอแดงก่ำโดยสัญชาตญาณ

สิ่งนี้ทำให้หยางหยวนรู้สึกเอือมระอาเล็กน้อย เขารู้สึกเหมือนว่าผักกาดขาวที่ครอบครัวของเขาเลี้ยงดูมาอย่างดี แต่กลับถูกหมูของคนอื่นแย่งไป

"ไม่ค่ะ" หยางหลิงรุ่ย ตอบอย่างตรงไปตรงมา

อาจเพราะความห่วงใย และที่สำคัญคือฮั่วเทียนหลันไม่ได้ติดต่อเธออย่างจริงจัง หยางหลิงรุ่ยกับฮั่วเทียนหลันจึงขาดการติดต่อไป

เมื่อได้ยินสิ่งที่หยางหลิงรุ่ยพูด หยางหยวนก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เพราะตามคำพูดของตงเหยียน ความสัมพันธ์ระหว่างหยางหลิงรุ่ยและฮั่วเทียนหลันน่าจะดีในตอนนี้ แต่ทำไมถึงไม่มีการติดต่อกันนะ?

"ฉันจำได้ว่าวันก่อนเธอกลับบ้านดึกมาก? เธอไปไหนมาเหรอ?"

หยางหยวนยังคงถามต่อ ซึ่งเขาเองก็รู้คำตอบของคำถามเหล่านี้

แต่เขาต้องการดูว่า หยางหลิงรุ่ยจะโกหกเขาหรือไม่

“ ช่วงนี้บริษัทค่อนข้างยุ่ง เลิกงานฉันก็นัดกันกับเพื่อนๆ บ้างเป็นครั้งคราว ทั้งงานที่บริษัททั้งนัดกับเพื่อนก็เลยกลับดึก ส่วนกับฮั่วเทียนหลันก็มีบ้าง แต่ก็น้อยมาก "

หยางหลิงรุ่ยไม่แน่ใจว่าหยางหยวนรู้เรื่องเธอจริงหรือเปล่า แต่เพื่อที่เธอจะได้ไม่กดดัน จึงเลือกที่จะไม่โกหกพี่ชายของเธอ

เมื่อเห็นว่าหยางหลิงรุ่ยพูดความจริง สายตาของหยางหยวนก็ดูเบาใจลง

หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ เขาก็หยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ

กลิ่นชาที่เข้มข้น มีรสขมและหวาน ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายในใจเล็กน้อย