โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 456

แก้เบื่อ?

ในดวงตาของโจวหยวนเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

เขาไม่คิดว่าฮั่วเทียนหลันนั้นสูบบุหรี่เพื่อแก้เบื่อ!

ต้องรู้เรื่องสิ่งที่ทำให้ประธานฮั่วอับอาย แต่แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวแน่ๆ

โจวหยวนหยิบบุหรี่ออกมาแล้วส่งให้ฮั่วเทียนหลันมวนนึง

แต่เมื่อเขากำลังจะจุดไฟให้ฮั่วเทียนหลัน ทันใดนั้นเขาก็นึกได้ถึงประเด็นสำคัญอย่างนึง จากนั้นก็เตือนเบา ๆ ว่า "ประธานฮั่ว อีกสักพักคุณหนูลั่นลานจะไปขึ้นรถ"

เมื่อพูดถึงลั่นลาน ก็ทำให้ฮั่วเทียนหลันก็นึกถึงชิงหรง

ดังนั้นเขาจึงคิดได้แล้วก็เลิกสูบบุหรี่

แต่ว่าบุหรี่ยังคงคีบอยู่ระหว่างนิ้ว ดูเหมือนว่าจะสูบบุหรี่ได้อีกทุกเมื่อ

เมื่อมองไปที่ท่าทางกังวลของฮั่วเทียนหลัน โจวหยวนที่เป็นลูกน้องก็ไม่ได้ต่างกัน

เขาถามว่า "ประธานฮั่ว ... "

ทันทีที่เขาพูด ฮั่วเทียนหลันก็โบกมือเพื่อส่งสัญญาณว่าไม่ให้เขาพูด หลังจากความร่วมมือกันมาหลายปี ทำให้ฮั่วเทียนหลันเข้าใจโจวหยวน และโจวหยวนก็เข้าใจฮั่วเทียนหลัน

“ สิ่งที่ฉันจะบอกกับคุณต่อไปนี้ คุณต้องเก็บเป็นความลับ ไม่บอกใครทั้งนั้น เข้าใจใช่ไหม”

เมื่อได้ยินสิ่งที่ฮัวเทียนหลันพูด ความประหลาดใจของโจวหยวนก็ทวีความรุนแรงขึ้น

นี่มันเรื่องอะไรกัน แม้แต่ฮัวเทียนหลันยังต้องกำชับเขาเป็นพิเศษ

รู้ไหมว่า สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่โจวหยวนร่วมมือกับฮั่วเทียนหลันเลย

ฮั่วเทียนหลันมองไปที่รถที่อยู่ไม่ไกล กระจกด้านหลังเป็นกระจกนิรภัย แต่ถ้าหากมองใกล้ ๆ จะสามารถเห็นภาพเงาน่ารักของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่อยู่ข้างใน

เขาครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ในใจ กัดฟัน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า "คุณคิดว่าชิงหรงดูเหมือนฉันไหม?"

ทันทีที่เขาได้ยินคำพูดของฮั่วเทียนหลัน โจวหยวนก็เกิดความตื่นเต้น

เขากำลังคิดว่าจะแตะศีรษะของฮั่วเทียนหลัน เพื่อดูว่าเขามีไข้หรือเปล่า

ลั่นลานคนนี้เป็นลูกสาวของเขา

ชิงหรงคนนี้ก็อาจจะเป็นลูกสาวของเขาก็ได้?

ประธานฮั่วคิดว่าเค้าเป็นญาติหรือว่าเขาผูกพันธุ์กับเด็กคนนี้เหรอ?

เพราะข้อมูลจากหยางหลิงลรุ่ย ทำให้โจวหยวนมีข้อมูลของชิงหรงมานานแล้ว

เขาคิดในหัว จากการตรวจสอบจากข้อมูล ชิงหรงถูกหยางหยวนอุ้มกลับไปและเลี้ยงดูเป็นลูกสาวแท้ๆ

หลังจากที่หยางหลิงลรุ่ยปรากฏตัว ชิงหรงก็คุยกับใคร เธอติดตามหยางหลิงรุ่ยไปด้วยตัวเอง พูดคำว่าแม่ออกมาได้ดูสนิทสนมกว่าใคร

ความใกล้ชิด ไม่ได้หมายความว่าชิงหรงมีความสัมพันธ์ใดๆกับหยางหลิงรุ่ย

เพราะเด็กจะจูบใครก็จูบได้โดยง่าย ตราบใดที่คุณแสดงความรักต่อเธอมากพอ

"ประธานฮั่ว ฉันคิดว่ามันไร้สาระไปหน่อย!"

โจวหยวนรู้สึกตกใจอย่างมากจนเขาใช้คำพูดไม่ถูก แล้วยังบอกว่าฮั่วเทียนหลันไร้สาระ

จากมุมมองของลูกน้อง นี่เป็นเรื่องใหญ่ ซึ่งเขาได้กระทำสิ่งนี้ไปแล้ว

ฮั่วเทียนหลันไม่สนใจเกี่ยวกับความผิดปกติในการพูดของโจวหยวน เพราะไม่ต้องพูดถึงว่าโจวหยวนจะตกใจ แม้ว่าเขาเองก็ตกใจเหมือนกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดที่กำชับเป็นพิศษที่เขาได้ยินนั่น จะคิดได้อย่างไรว่าชิงหรงเกี่ยวข้องกับเขาทางสายเลือด

พวกเขาทั้งสอง โตมาดูเหมือนกันมาก

ในตอนนี้ฮั่วเทียนหลันจำอะไรบางอย่างได้และรีบพูดว่า "คุณรอก่อนนะ"

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรหาหัวเสี่ยวน่า

หลังจากรอเสียงรอสายไม่กี่เสียง อีกด้านนึงก็รับสาย

“ พี่รอง มีอะไรเหรอ?”

"เสี่ยวน่า อยู่ที่บ้านหรือเปล่า"

เพราะว่าฮั่วเทียนหลันออกจากเมืองZ เธอจึงกลัวว่าหลี่รูยาจะอยู่บ้านคนเดียว

ดังนั้นฮั่วเทียนหลันจึงแจ้งให้เกาฮั่นรู้และขอให้เขาส่งหัวเสี่ยวน่ากลับไปที่ตระกูลฮั่ว เพื่อไปอยู่กับหลี่รูยา หลี่รูยาที่มาจากจังหวัดเพียงลำพังโดยนั่นคิดมาก

มีคนบอกกับฮั่วเทียนหลันก่อนหน้านี้ว่า เขามักจะอ่อนไหวเมื่อเขาอายุมากขึ้น

ฮั่วเทียนหลันไม่เชื่อในเวลานั้นเพราะคิดว่ามันเป็นความเข้าใจผิด

เพราะตามบุคลิกของแม่ที่เข้มแข็ง เขารู้สึกว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นกับหลี่รูยา

แต่อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงกลับตบหน้าเขา

อันหรันหายไป ตระกูลอันไม่มีอะไรแล้ว การปรากฏตัวของลั่นลาน ความผิดปกติของฮั่วเทียนหลันก็ ...

เรื่องแต่ละเรื่อง ทำให้หลี่รูยาเอาเธอไว้ไม่อยู่

เธอรอดชีวิตจากวันที่ยากลำบากที่สุดแล้ว จากนั้น ก็เหมือนที่คนอื่นพูดในตอนนั้น

ฮั่วเทียนหลันตกใจเมื่อพบว่าแม่ของเขาเริ่มมีอารมณ์อ่อนไหว

"ฉันอยู่นี่ พี่ชาย แม่อยู่ข้างๆฉัน!"

ในประโยคสุดท้าย หัวเสี่ยวน่าตั้งใจลดเสียงของเธอลง

ตามความเข้าใจของเธอที่มีต่อพี่รองตั้งแต่เธอยังเด็ก เนื่องจากพี่ชายคนที่สองพูดแบบนั้น คงต้องมีเรื่องอะไรมาหาเธอแน่

ดังนั้นต้องเตือนฮั่วเทียนหลัน แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เธอจะพูดในตอนนี้

"แล้วฉันจะส่งข้อความถึงคุณในภายหลัง"

ฮั่วเทียนหลันเพียงแค่วางสาย โทรไปยังWeChat ของหัวเสี่ยวน่าแล้วส่งข้อความไป

"ขึ้นไปชั้นบนไปที่ห้องนอนของฉัน มีรูปครอบครัวอยู่ในลิ้นชัก ถ่ายรูปให้ชัดๆและส่งมาให้ฉัน"

เมื่อเห็นข่าวของฮั่วเทียนหลัน หัวเสี่ยวน่าก็มองไปที่หลี่รูยาที่กำลังดูละครโรแมนติก

ดวงตาของหลี่รูยาเป็นสีแดงซึ่งเห็นได้ชัดว่าเข้าถึงบทบาท

แม้แต่โทรศัพท์ของฮั่วเทียนหลันเมื่อสักครู่ ในตอนนี้เธอก็ถามขึ้นมาแบบสบายๆ

หลังจากฟังว่าหัวเสี่ยวน่าไม่มีอะไร ก็ไม่ได้ถามอะไรละเอียด

"พี่รอง คุณกำลังพูดถึงภาพครอบครัวไหน"

หัวเสี่ยวน่าถามอย่างมีเหตุผล เพราะตระกูลฮัวมีถึงสามภาพครอบครัว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง