โสเภณี ชั่วคราว นิยาย บท 1

คชเรศ อภิสุทธิ์วาณิช วัยสามสิบห้าปี เขาเป็นเจ้าของธุรกิจยานยนต์หรูของประเทศไทย โดยที่ทุกคนต่างรับรู้กิตติศัพท์และอำนาจของเขาเป็นอย่างดี

โหดเหี้ยมไร้ความปราณีต่อคู่แข่งขันและศัตรูที่คิดจะต่อกรกับเขา การที่จะยืดหยัดในการทำธุรกิจมันไม่ใช่มีเพียงแค่ความสามารถเท่านั้น

นอกจากความร่ำรวยและความสามารถที่เหลือล้นเขายังเป็นที่ต้องการของบรรดาสาวสวยไม่ว่าจะนางแบบนางเอกแม้กระทั่งกลุ่มลูกหลานไฮโซทั้งหลาย

นัยน์ตาดำขลับ รูปหน้าสี่เหลี่ยม ริมฝีปากบางเฉียบ ผิวสีน้ำผึ้ง ส่วนสูงหนึ่งร้อยเก้าสิบสองเซนติเมตรกับเรือนกายแข็งแรงกำยำเพราะเกิดจากการออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอมันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้กับบุรุษเพศ

สำหรับเขาผู้หญิงทุกคนเครื่องบำบัดความใคร่ไม่มีสตรีคนไหนได้อภิสิทธิ์ขึ้นเตียงกับเขาเป็นหนที่สองบรรดาผู้หญิงทั้งหลายถูกเขาจำกัดคำเอาไว้เพียงแค่ของเล่นชั่วคราวเท่านั้น

แต่ถึงแม้กระนั้นบรรดาผู้หญิงทั้งหลายก็ยังคงพร้อมที่จะทอดกายให้กับเจ้าพ่อธุรกิจยานยนต์อย่างเขาโยกคลึงอย่างเมามันส์แม้จะเพียงแค่ค่ำคืนเดียว ก็ตาม

“อ๊ะ...ซี๊ดดด อ่า...คุณคชเรช อ่า...”

คชเรชกำลังใช้โต๊ะทำงานของตนเองให้เกิดประโยชน์ ร่างอวบอัดของนางเอกสาวเบอร์หนึ่งของประเทศกำลังดิ้นพล่านอย่างร่านร้อนเมื่อเจอท่อนเอ็นใหญ่ยาวกระซวกไม่ยั้ง

“อ่า...เอ็นใหญ่มาก อ่า ซี๊ดดอ่า...”

พชรพรรณ นางเอกเบอร์ต้นของประเทศกำลังครวญครางอย่างถึงอกถึงใจ หล่อนพยายามอยู่หลายครั้งที่จะให้ผู้จัดการส่วนตัวติดต่อกับชายหนุ่มเพราะหล่อนมั่นใจว่าตนเองสามารถทำให้ผู้ชายแสนโอหังอย่างเขาสยบได้ด้วยลีลาสวาทแสนเด็ดดวง

“อ่า...ซี๊ดด อ่า...”

มือหนาตรึงสะโพกผายเอาไว้มั่นก่อนจะกระแทกกระทั้นเต็มแรงอย่างไร้การทะนุถนอม พวกผู้หญิงก็ร่านและหิวเงินกันทุกคน

ยิ่งเห็นนางเอกสาวดีดดิ้นหวีดร้อง เขายิ่งซอยถี่ระรัว กลีบสาวสีคล้ำของหล่อนรับศึกหนักพอสมควรแต่โชคดีที่หล่อนผ่านสมรภูมิมามากโขไม่อย่างนั้นคงต้องฉีกขาดเพราะเอ็นใหญ่ของคชเรช

“อ่า...เอ็นใหญ่มาก อ่า...อ๊ะ เสียวร่องอ่า...”

หล่อนพลิกร่างขึ้นมาอยู่ด้านบนก่อนจะนั่งอ้าแยกเรียวขาออกจากกันจนสุดแล้วคว้าท่อนเอ็นของชายหนุ่มมาจดจ่อที่กลีบสาวแล้วกดบั้นท้ายลงจนเอ็นชายมันจมหายมิดด้าม

“โอ้วววว พระเจ้า อ่า...ใหญ่มาก อ่า...เสียวยันแตด เลย อ่า...ซี๊ดด อูยยว์ ใหญ่สมคำร่ำลือ อ่า...”

นางเอกสาวละครหลังข่าวกลายร่างเป็นนางเอกหนังโป๊อย่างเต็มตัว หล่อนสาวเอ็นชายด้วยกลีบสาวก่อนจะโยกคลึงรูดเอ็นขึ้นลง โยกขย่มรุนแรง หล่อนร้อนเป็นไฟในขณะที่คชเรชนั้นไม่ได้กระหายหล่อนอย่างที่ควรจะเป็น

พรชพรรณสูญเสียความมั่นใจไม่น้อยเพราะคิดว่าตนเองนั้นเด็ดยิ่งกว่าโสเภณีเสียอีกเพราะละครที่หล่อนได้เล่นนั้น มันมาจากผลพวงการโยกคลึงกับบรรดาผู้กำกับทั้งหลาย

“อ๊ะ อ๊ายยยยย....ซี๊ดดด อูยยยส์”

หล่อนขย่มอย่างบ้าคลั่งในจังหวะเสียวกระสันสุดท้าย ในขณะที่เอ็นใหญ่กระซวกขึ้นหาไม่ยั้งจนหล่อนน้ำแตก

คชเรชยิ้มหยันมุมปากก่อนที่จะพลิกกายแกร่งกลับขึ้นมาอยู่ด้านบนแล้วกระเด้าเต็มแรงจวบจนจังหวะสุดท้ายเขาอัดท่อนเอ็นไม่ยั้งสามสี่หน มือหนาชักเอ็นใหญ่ยาวออกจากกายสาว ดึงถุงยางอนามัยออก แล้วทำการรูดชักเอ็นใหญ่ยาวของตนเองทันที

“โอ้ววว...อ๊ากกก อ่า....ซี๊ดด อ่า...”

มือหนารีดน้ำเสียวขาวขุ่นออกมา มันฉีดพ่นเลอะเปรอะเปื้อนเนื้อตัวของหญิงสาว

“ให้พรรณอมให้คุณไหมคะ”

หล่อนกระตือรือร้นที่จะบำเรอสวาทให้กับชายหนุ่มซึ่งเขาเองก็ยินดีไม่น้อย

“เอาสิ”

คชเรชลุกขึ้นยืนเขาทิ้งตัวลงนั่งกับโซฟากำมะหยี่สีดำสนิทโดยที่นางเอกสาวรีบตามมาคุกเข่าระหว่างท่อนขาแกร่ง

ริมฝีปากถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสด รีบอ้าปากงาบงับเอ็นชายทันที

“อ๊า...ซี๊ดดอ่า...อม อีกแบบนั้น อ่า...”

เขานั่งด้วยท่าทางผ่อนคลายสองแขนกำยำพาดกับพนักโซฟา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูไม่ได้ทำให้คนทั้งสองหยุดกิจกรรมทางกายได้แม้แต่น้อย

“เข้ามาได้ อ่า...”

ลูกน้องคนสนิทอย่าง พลพจน์ เปิดประตูเข้ามาก่อนจะยืนก้มหน้าอยู่ที่มุมห้องเขาทำราวกับมองไม่เห็นเสียอย่างนั้นว่าคนทั้งสองกำลังประกอบกิจกรรมเข้าจังหวะ มันเป็นเรื่องปกติของเจ้านายอย่างคชเรช และเขารู้หน้าที่ของตนเองเป็นอย่างดี...ไม่ยุ่งเรื่องของเจ้านาย

“อ่า...ซี๊ดด อ่า...”

พชรพรรณไม่หยุดดูดอมท่อนเอ็นหล่อนหวังว่าลีลาสวาทของหล่อนจะทำให้คชเรชเรียกหล่อนขึ้นเตียงอีกสักหน

“มีอะไรว่ามา”

คชเรชควบคุมน้ำเสียงได้เป็นอย่างดี ริมฝีปากสาวของนางเอกไม่สามารถปลุกปั่นให้เขาหลุดหลงแต่เพียงอย่างใด เพราะเจ้าหล่อนก็ไม่ได้แตกต่างไปจากผู้หญิงอื่น

“คุณแฟรงค์รออยู่ที่ห้องรับรองแล้วครับนาย”

“ใจเย็นๆ นะไอลินคุณพ่อจะต้องไม่เป็นอะไร”

ไอรักโอบกอดปลอบประโลมน้องสาวเพียงคนเดียวที่ฟูมฟายร่ำไห้จนตัวโยน ถึงแม้ภายในหัวอกมันจะเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้มไม่ต่างจากน้องสาว

“ญาติคนไข้หรือเปล่าครับ”

เสียงของนางพยาบาลทำให้สองสาวรีบตรงปรี่เพื่อถามไถ่อาการของบิดาทันที

“ใช่ค่ะ ดิฉันสองคนเป็นลูกสาวของคุณศักดิ์ชัยค่ะ เอ่อ...คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างคะ”

“เดี๋ยวขอเชิญญาติคนไข้เข้าพบแพทย์ด้วยนะคะ”

ไอรักยิ้มให้กับไอลินเล็กน้อยก่อนที่ตนเองจะเดินตรงเข้าไปพบแพทย์ส่วนน้องสาวนั้นรีบเข้าไปดูอาการของบิดา

“สรุปแล้วคุณพ่อดิฉันเป็นอะไรคะคุณหมอ”

คุณหมอจ้องหน้าหล่อนเล็กน้อยก่อนจะเปิดจอภาพจากคอมพิวเตอร์เพื่อประกอบการพูดคุย

“คนไข้เป็นมะเร็งปอดครับซึ่งต้องได้รับการรักษาโดยด่วน”

“แล้วคุณพ่อจะหายดีใช่ไหมคะ”

ไอรักไม่อาจสะกดกลั้นน้ำตาแห่งความหวาดกลัวได้แม้แต่น้อย หล่อนรักบิดามากและยังไม่พร้อมสำหรับคำว่าสูญเสีย

“ครับ แต่คนไข้ต้องได้รับการทำเคมีบำบัดโดยด่วน”

มือบางปาดน้ำตาทิ้งเมื่อได้ยินสิ่งที่แพทย์บอกมันเหมือนหยาดน้ำทิพย์เพียงหยดเดียว แต่มันยังพอทำให้หัวใจชุ่มชื้นขึ้นมาบ้าง

“ค่ะทำการรักษาได้เลยค่ะคุณหมอ เอ่อ...แล้วเรื่องค่าใช้จ่าย”

“ต้องมารับการทำเคมีบำบัดแปดครั้งแต่ละครั้งประมาณสองหมื่นถึงสามหมื่นครับ”

หัวสมองมันตีบตันไปหมดเมื่อได้ยินจำนวนเงินมากมายเพราะในบัญชีธนาคารของหล่อนนั้นมีเพียงแค่เงินซื้ออาหารสำหรับสามมื้อเท่านั้น

“หมอจะนัดวันรักษาให้นะครับ”

“ขอบคุณค่ะ”