โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 100

คุณผู้หญิงอาวุโสฟอร์ดก็ปลอบเกรซเช่นกัน “ลูกสะใภ้ ตอนนี้ฌอนอยู่ต่างประเทศ เมื่อเขาจัดการธุรกิจของเขาเสร็จแล้ว เขาก็จะกลับมาแต่งงานกับเธอ หลังจากแต่งงานกันแล้ว เธอจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราจริง ๆ เธอ… เธอเรียกฉันว่าแม่ได้ไหม?”

เกรซมองดูคุณผู้หญิงอาวุโสฟอร์ดทั้งน้ำตา “แม่… ”

“อา เป็นลูกสะใภ้ที่ดี ดูแลตัวเองดี ๆ นะ เธอจะดีขึ้น... เธอจะหายดีอย่างแน่นอน” หญิงชราดึงเกรซเข้ามากอด

เมื่อฟังจากภายนอก ซาบริน่ามองเข้าไป รู้สึกเศร้าโศกขณะดูฉากนั้น

ชีวิตของป้าเกรซช่างยากเย็นเหลือเกิน เธอถูกหลอกตั้งแต่ยังเด็ก และลงเอยกับฌอน ฟอร์ด ขณะที่พวกเขาอยู่ต่างประเทศ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่า ฌอน ฟอร์ด มีภรรยาและลูกสามคนอยู่แล้ว เมื่อถึงวันที่เธอรู้ เกรซก็ตั้งครรภ์ได้เก้าเดือนแล้ว และจะคลอดในอีกครึ่งเดือนข้างหน้า

หลังจากที่เธอคลอดลูก ฌอนก็ปฏิบัติต่อทั้งสองคนเป็นอย่างดี

ทว่าช่วงเวลาดี ๆ นั้นก็ยังคงอยู่ไปจนกระทั่งเด็กอายุห้าขวบเท่านั้น ตอนนั้นเองที่ภรรยาคนเดิมของ ฌอนมาหา และต้องการพาตัวเด็กไปและผลักไสเกรซ

เธอจะทำแบบนั้นลงไปได้อย่างไร?

ผลจากความบาดหมางของพวกเขาคือเกรซพาลูกชายของเธอไปต่างประเทศ ทว่าครอบครัวฟอร์ดยังคงไม่ยอม พวกเขาตามหาเธอได้สองสามครั้ง และบังคับให้เซบาสเตียนออกมา

แม่และลูกจากกัน และพบกันครั้งแล้วครั้งเล่า

ต่อมาตอนที่ลูกชายของเธอยังคงเป็นวัยรุ่นอยู่ ในที่สุดเกรซก็ยอมรับว่าครอบครัวฟอร์ดจะไม่ยอมให้เธอพาลูกไป ไม่เพียงเท่านั้น ลูกชายของเธอจะไม่มีวันได้รับการเลี้ยงดูที่เหมาะสมจากครอบครัวฟอร์ด

เช่น สิทธิในการสืบทอดมรดก

โชคร้ายขนาดไหนกัน?

ตั้งแต่นั้นมา เกรซก็ไม่พยายามหนีอีกต่อไป เธอต้องการต่อสู้เพื่ออนาคตของลูกชายเธออย่างสุดกำลัง เพราะเธอปรารถนาให้ลูกชายเป็นผู้สืบทอดตระกูลฟอร์ดที่เหมาะสมและเป็นอย่างทางการ

นอกจากนี้ ฌอนยังเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วย ลึก ๆ ในใจแล้ว เธอก็ยังคงรักเขาอยู่

นับจากนั้นเป็นต้นมา เกรซไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการแต่งงานอย่างเป็นทางการในครอบครัวฟอร์ด เพื่อที่ลูกชายของเธอจะได้เป็นผู้สืบทอดที่ถูกต้อง