โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 105

“ยังไง?”

มีประกายของความสนุกสนานในดวงตาของเจด “ฉันคิดว่าครั้งนี้จะเป็นชัยชนะครั้งสำคัญของเรา

เด็กที่อยู่ในท้องของเซลีนทำให้เราพลิกสถานการณ์ได้ แม้กระทั่งทำให้นังซาบริน่าต้องทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสได้ด้วยน้ำมือเซบาสเตียน”

“อย่างไรก็ตาม หากเราต้องการใช้เซบาสเตียนเพื่อกำจัดมัน เราต้องเติมน้ำมันลงไปในเปลวเพลิง”

“จำ… จำเป็นต้องกำจัดซาบริน่าจริง ๆ เหรอ?” ลินคอล์นรู้สึกหนาวเย็นภายในใจและอดไม่ได้ที่จะถามออกมา

เจดจ้องมองไปที่ลินคอล์นด้วยความโกรธ “คุณยังใจอ่อนกับมันและไม่อยากกำจัดมันอีกเหรอ? มันปฏิบัติต่อคุณยังไง? มันต้องการจะฆ่าคุณ มันต้องการจะฆ่าทั้งครอบครัวของเรา มันร้ายพอ ๆ กับแม่ของมันนั้นเแหละ! พวกมันก็น่ารังเกียจและไร้ยางอายเหมือนกัน! คุณลืมไปเหรอว่าแม่ของมันวางกับดักและหลอกคุณไว้ยังไงบ้าง?”

“ทำไมถึงไม่จำอะไรบ้างเลย!”

“นังจิ้งจอกตัวนั้น มันช่างน่ารังเกียจและชั่วร้ายพอ ๆ กับแม่ของมัน!”

“ถ้าไม่ใช่เพราะแผนของเราเมื่อวานนี้ ที่ทำให้เซบาสเตียนเห็นด้านชั่วร้ายของมัน มันก็คงจะขโมยเขาไปจากเซลีนได้ในที่สุด”

“สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นก็คือการทำลายล้างตระกูลลินน์”

“ลินคอล์น คุณเคยคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาบ้างไหม? ถ้าเซบาสเตียนรู้ความจริง เขาจะปล่อยให้เรามีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างงั้นเหรอ?”

ลินคอล์นพูดไม่ออก

ภรรยาของเขาพูดถูก

ถ้าเซบาสเตียนรู้ความจริง เขาจะฆ่าตระกูลลินน์อย่างแน่นอน

เมื่อรู้อย่างนั้น ลินคอล์นก็รีบถามขึ้นว่า “บอกผมมาเร็ว ๆ สิ คุณคิดอะไรอยู่?”

“คุณเป็นจุดอ่อนสำหรับมัน?” น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความชั่วร้ายเขณะที่เธอเยาะเย้ยไปที่ลินคอล์น

ลินคอล์นตอบอย่างไม่ใส่ใจไปว่า “นังผู้หญิงคนนั้นไม่น่าเกิดมาเลย! เราเลี้ยงมันมาตั้งแปดปี แต่มันไม่เห็นค่าเลย มันเพียงต้องการจะทำร้ายครอบครัวของเราในทุก ๆ ทาง และพยายามที่จะขโมยผู้ชายของเซลีน! เร็วเข้า เราจะกำจัดมันไปได้ยังไง?”

เจดยิ้ม “สิ่งที่เราทำเมื่อวานนี้ตรงจุดแล้ว เซบาสเตียนเริ่มเกลียดมันแล้ว เราแค่ต้องเติมเชื้อเพลิงให้เปลวไฟอีกหน่อย และทำให้เขาดูถูกมันมากขึ้นไปอีก ทำให้เขาเกลียดแม้กระทั่งกระดูกของมันให้เขาเกลียดมากจนเขาอยากจะฆ่ามันให้ตาย ด้วยวิธีนี้ แม้ว่าเกรซจะเข้ามาแทรกแซง เธอก็คงทำอะไรไม่ได้”

เจดกระซิบข้างหูของลินคอล์น พร้อมบอกรายละเอียดแผนการของเธอ

ลินคอล์นลังเลอยู่สองสามวินาทีก่อนจะตกลงอย่างไร้ความปราณี “ลงมือกันเถอะ!”

เจดยิ้มอย่างพอใจ

“เซลีนอยู่ที่ไหน?” ลินคอล์นถาม

“ชั้นบน เพิ่งตั้งท้องได้เพียงสองเดือนเท่านั้น ลูกก็มีอาการแพ้ท้องแล้ว ลูกรู้สึกไม่ค่อยสบาย ให้ลูกได้พักอีกสักหน่อย”

ลินคอล์นถอนหายใจ

โทรศัพท์ดังขึ้น เจดรับสายและตอบไปว่า “สวัสดี นี่ใคร?”

เสียงทุ้มลึกของเซบาสเตียนดังขึ้น “เซลีนอยู่ที่ไหน?” เขาไม่ได้เคารพเจดมากนัก

ด้วยเหตุผลบางอย่าง แม้ว่าครอบครัวลินน์จะได้ช่วยเขาและเซลีนได้ช่วยชีวิตเขาไว้ แม้กระทั่งอุ้มท้องลูกของเขาอยู่ตอนนี้ เซบาสเตียนก็ยังไม่ใยดีต่อพวกเขา อาจเป็นเพราะพวกเขาเคยมีความสัมพันธ์กับพี่ชายคนโตและลุงของเขา?

เมื่อได้ยินเสียงของเซบาสเตียน เจดก็ลุกขึ้นทันที “เอ่อ... นายน้อยเซบาสเตียน ถ้าคุณกำลังตามหาเซลีน… โอ้ เซลีน… เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ และกำลังพักผ่อนอยู่ชั้นบน ฉันจะขึ้นไปบอกเธอให้มารับสายนะ”

น้ำเสียงของเซบาสเตียนเย็นชาขณะที่เขาตอบ “ฉันจะโทรหาอีกครั้งในภายหลัง”

เขาโทรหาเซลีนก่อนหน้านี้ แต่โทรศัพท์ของเธอปิดอยู่ นั่นเป็นสาเหตุที่เขาโทรหาครอบครัวลินน์ ตั้งแต่เขารู้ว่าเซลีนมีลูก เซบาสเตียนจะโทรหาเซลีนทุกคืน

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอปิดโทรศัพท์และไม่รับสาย

เจดวางสายก่อนจะโทรหาเซลีน เซลีนตั้งใจปิดโทรศัพท์ของเธอ จากประสบการณ์ของเจด เจดรู้ว่าระยะห่างจะสร้างความติดอกติดใจ เธอบอกเซลีนว่าอย่าปล่อยให้เซบาสเตียนติดต่อเธอได้ง่าย ๆ ทุกครั้ง ถ้าเธอปิดโทรศัพท์เป็นครั้งคราวเพื่อไม่ให้เซบาสเตียนหาเธอเจอบ้าง เขาจะยิ่งเป็นห่วงเธอมากขึ้น