โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 124

คิงส์ตันเห็นใจซาบริน่ามาก แต่เขายังคงเป็นบอดี้การ์ดที่เซบาสเตียนไว้ใจได้และเขาก็ภักดีต่อเซบาสเตียนเพียงคนเดียวเท่านั้น

“นายเห็นอะไร?” เซบาสเตียนไม่ได้มองที่คิงส์ตันเมื่อเขาถามอย่างเย็นชา

คิงส์ตันพูดไม่ออก

“พูดมา!”

“ดูเหมือนว่านายหญิง… ” คิงส์ตันตระหนักว่าเขาทำผิดพลาด และรีบแก้ไขตัวเองทันที “ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับคุณซาบริน่า และนายน้อยไนเจลก็ไปจัดการครับ”

ใบหน้าของเซบาสเตียนไม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีอารมณ์ใด ๆ เผยออกมา

“เข้าใจแล้ว” เขาพูดอย่างใจเย็น

หลังจากนั้นเขายังคงเฝ้าดูแลแม่ของเขาต่อไป

ไม่มีใครรู้ว่าชายที่เศร้าหมองและโหดร้ายคิดอะไรอยู่ แขกเหรื่อจำนวนมากหลั่งไหลเข้ามาเพื่อไว้อาลัย ท่านผู้อาวุโสชอว์ก็อยู่ที่นั่นเช่นกัน เมื่อเขาเข้าใกล้ทางเข้ามากขึ้น ท่านผู้อาวุโสชอว์ก็บ่นหลานชายอย่างเงียบ ๆ “มาร์คัส แกนี่ไร้ยางอายเกินไปแล้วนะ ดูสิว่านี่เป็นสถานที่แบบไหน? ควรให้ความสำคัญกับคนตายหน่อย! นอกจากนี้ นี่คือแม่ของนายน้อยเซบาสเตียนนะ!”

เสียงของท่านผู้อาวุโสชอว์เบาลง แต่คิงส์ตันยังคงได้ยิน คิงส์ตันได้เห็นการตอบโต้กันไปมาชั่วขณะระหว่างมาร์คัสกับไนเจลเรื่องซาบริน่าก่อนหน้านี้

คิงส์ตันอดไม่ได้ที่จะกังวลเรื่องซาบริน่า

ไนเจลออกจากงานศพของครอบครัวฟอร์ด และขับรถไปที่โรงพยาบาลที่เคนตันอยู่ เขาเห็นร่างที่โดดเดี่ยวของซาบริน่าจากระยะไกล เขาลงจากรถและขึ้นไปหาซาบริน่า