โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 136

มีผู้ชายประมาณยี่สิบถึงสามสิบคนอยู่ในห้อง แต่ซาบริน่ารู้จักเพียงไนเจลกับเซย์นเท่านั้น

คนที่เหลือต่างก็ย้อมผมด้วยสีจัดจ้านจนแสบตา มีรอยแผลทั่วร่างกาย หรือยืนสูบบุหรี่กันอย่างเป็นปกติ

เมื่อสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนเข้ามาในห้อง พวกเขาก็จ้องไปที่ซาบริน่าอย่างจงใจ ไม่ต่างจากนักล่าที่สังเกตเห็นเหยื่อของมัน

ซาบริน่าพยายามเพ่งมองใบหน้าที่เธอรู้จักจากคนทั้งหมด

ในห้องเดียวกันนั้น ตรงข้ามกับผู้ชายสามคนที่นั่งอยู่คือผู้หญิงอีกสามคน

ผู้หญิงสามคนนี้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่เผยให้เห็นเนื้อหนังและร้อนแรง พวกเธอทุกคนสวมแค่เสื้อปาดหัวไหล่และกระโปรงที่สั้นเป็นพิเศษ

ขณะที่ซาบริน่ามองไปรอบ ๆ และตรวจดูผู้คนในห้องนั้น เธอรู้สึกว่าสถานการณ์นี้เลวร้ายยิ่งกว่าเหตุการณ์ครั้งนั้นบนเรือสำราญมาก

เธอหันหลังเดินจากไปโดยไม่ลังเล ในตอนที่เธอพยายามที่จะก้าวเท้า หนึ่งในผู้หญิงสามนั้นก็เรียกเธอไว้ “นี่ หล่อนก็เป็นเพื่อนร่วมอาชีพกับพวกเราใช่ไหม? เข้ามาเร็วสิยะ ดูสิ แต่งตัวเรียบร้อยเกินไปป่ะเนี้ย? ในสถานที่แบบนี้ หล่อนใส่เสื้อผ้ามากชิ้นไม่ได้นะยะ "

ซาบริน่าหน้าแดงขึ้นมาทันทีและพูดว่า “ฉันไม่ใช่เพื่อนร่วมงานของพวกเธอนะ!”

“เหรอ นายน้อยไนเจลไม่ได้แนะนำหล่อนแบบนั้นนะ เขาบอกว่าทักษะการเข้าสังคมของหล่อนยอดเยี่ยมและหล่อนเข้ากับคนง่ายด้วย เขาบอกว่าหล่อนสามารถเล่นสนุกกับผู้ชายได้ทีละสี่หรือห้าคนพร้อมกัน โดยไม่คำนึงถึงอายุหรือรูปร่างเลยนะ นายน้อยไนเจลพูดว่ากี่คนนะคะ?” ผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งข้างไนเจลถาม

ไนเจลดึงหญิงสาวเข้าหาและให้นั่งบนตักของเขา ขณะที่เขากลอกตา “ให้ฉันลองนึกดูก่อนนะ ฉันคิดว่าสี่นะ ใช่แล้ว สี่คน!”

ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น ไนเจลก็เหลือบมองที่เซย์นซึ่งนั่งอยู่ตรงหัวมุม “เซย์น ทำไมวันนี้ไม่ให้สาวบ้านนอกคนนี้บริการล่ะ? ยังไงนายก็อยากเอาชนะอีกสี่คนที่เหลือให้ได้ก่อน”

เซย์นไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสิ่งที่ไนเจลเพิ่งพูดไป

เขาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของไนเจลและเป็นเหมือนพี่น้องของเขา เขาจึงออกไปดื่มและสนุกกับไนเจลเป็นประจำ

แต่เซย์นก็ทนดูเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นในห้องนั้นไม่ได้ เพราะเขารู้ว่าซาบริน่าจะไม่มีทางเอาชนะสาว ๆ มืออาชีพที่อยู่ข้างหน้าในเกมของพวกเขา

เขาทำได้แค่มองไปที่ซาบริน่าเท่านั้น

ใบหน้าของเธอถอดสีจนซีดเซียวเมื่อได้ยินสิ่งที่ไนเจลพูด มันน่ากลัวมากจนเซย์นตกใจเมื่อเห็นสภาพใบหน้าของเธอ เขากลัวแต่ก็เห็นใจจึงยกมือขึ้นเพื่อหยุดไนเจล เขาพูดน้ำเสียงทุ้ม “ไนเจล คุณทำเกินไปแล้ว! ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนั้นไม่เคยทำอะไรให้คุณขุ่นเคืองใจเลยนะ”