โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 172

ซาบริน่าถามอย่างมึนงง “ลินคอล์นพยายามช่วยเบนจามิน แต่ดูเผิน ๆ คือแอบใช้ฉันให้อยู่ข้าง ๆ เซบาสเตียนเหรอ?”

เซลีนส่ายหัว “ไม่ใช่อย่างแน่นอน ในสายตาของพ่อฉัน เธอไม่มีคุณสมบัติพอที่จะช่วยเขาประจบประแจงใครได้หรอก เธอเป็นแค่นักโทษ นักโทษที่รอวันตายเท่านั้น สำหรับพ่อของฉัน จริง ๆ แล้วส่วนใหญ่เขาอยากจะติดตามเบนจามิน เพราะอย่างไรเสีย เบนจามินก็ยังคงเป็นนายท่านที่แท้จริงของตระกูลฟอร์ด เขาแค่แอบช่วยเซบาสเตียนเพื่อใช้เป็นประกันให้ตัวเองใช่ไหมล่ะ? เพราะถ้าเซบาสเตียนพลิกเกมได้ล่ะ? เขาต้องการแผนการที่ใช้การได้ในทุกด้าน!”

เธอพูดต่อว่า “โดยปกติแล้ว เบนจามินไว้ใจพ่อของฉันมากที่สุด ตอนที่เบนจามินบอกว่าเขาจะฆ่าเซบาสเตียน เขามอบเรื่องนี้ให้พ่อของฉันรับผิดชอบ พ่อของฉันวางแผนที่จะหาโสเภณีมาสักคนและฆ่าเธอหลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น แต่พ่อเป็นคนละเอียดมาก เพราะเขาอยากจะฆ่าผู้หญิงคนนั้นด้วย เขาจึงต้องมองหานักโทษที่ทำอาชญากรรมด้วย หลังจากนั้นนางคนนั้นจะต้องถูกส่งตัวกลับเข้าคุกหลังจบเรื่องนี้ ถ้าเซบาสเตียนตายจริง ๆ เขาอาจจะจับเธอในคดีฆาตกรรมด้วยซ้ำ ซึ่งเธอต้องโทษประหารชีวิต ด้วยวิธีนี้เขาจะทั้งกำจัดเธอ นางลูกสาวบุญธรรมที่ไร้ประโยชน์ และแก้ปัญหาในอนาคตได้ แถมยังได้ฆ่าเซบาสเตียนด้วย ที่สำคัญที่สุดคือเขายังได้ทำบุญคุณกับเบนจามินอีกด้วย ยิงปืนนัดเดียวได้นกสามตัวไม่ใช่เหรอ? ที่สำคัญกว่านั้น ถ้าเซบาสเตียนพลิกสถานการณ์ได้ พ่อของฉันยังเป็นช่วยเซบาสเตียนไว้ได้อีก และผู้หญิงที่ช่วยเซบาสเตียนก็คือฉัน เซลีน ฉันไม่เพียงช่วยชีวิตเขาเท่านั้น ฉันยังจะให้กำเนิดลูกของเขาอีกด้วย”

เซลีนยิ้มให้ซาบริน่า “ซาบริน่า เธอไม่คิดว่าแผนนี้ของตระกูลลินน์สมบูรณ์แบบเหรอ”

ซาบริน่ายิ้มอย่างไร้อารมณ์ “ในความเป็นจริง ผู้หญิงที่ช่วยเขาด้วยร่างกายคือฉัน ไม่ใช่เธอ เซลีน ผู้หญิงที่มีลูกให้เขาคือฉัน”

"ก็จริง!" เซลีนยิ้ม

“ทั้งครอบครัวของเธอรู้เรื่องนี้เหรอ?” ซาบริน่าถาม

"แน่นอน! ซาบริน่า พ่อฉันเป็นคนพาเธอออกจากคุก ครอบครัวของฉันต้องรู้แน่นอนอยู่แล้ว พูดตามตรงนะ เธอเป็นแค่ชิ้นเนื้อของตระกูลลินน์ แค่หมาตัวหนึ่ง” แล้วเซลีนก็ถอนหายใจ “แต่ยังไง หมาตัวนี้มีประโยชน์จริง ๆ เมื่อสองปีที่แล้ว เธอไปติดคุกแทนฉัน ตอนที่เธออยู่ในคุก เธอได้ช่วยตระกูลลินน์ และมอบความบริสุทธิ์ของเธอให้เซบาสเตียน ตอนนี้ที่เซบาสเตียนพลิกเกมได้ ฉันก็มาแทนที่เธอและเป็นภรรยาของเซบาสเตียน บอกฉันทีนะ เธอว่าหมาตัวนี้ไม่มีประโยชน์เหรอ? เธอว่าฉันยกย่องเธอมากเกินไปรึเปล่า?” เซลีนเยาะเย้ยเธออย่างไม่เกรงกลัว

เธอรอให้ซาบริน่าตบเธอ ด้วยวิธีนี้ ซาบริน่าจะถูกตำรวจจับโดยทันที ในตอนนั้นแม้ว่าซาบริน่าจะร้องไห้และกรีดร้องในคุกก็จะไม่มีใครสนใจเธอ ความรู้สึกนั้นน่าพึงใจอย่างไม่น่าเชื่อ

แม้ว่าซาบริน่าจะไม่ติดคุก แต่เซลีนก็จะทำให้ซาบริน่าได้รับผลลัพธ์ที่ต่างออกไปและน่าสังเวช

“ซาบริน่า เธอรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงเลือกวันนี้เป็นวันแต่งงาน? ทำไมฉันถึงเลือกแต่งงานในวันนี้และบอกความจริงกับเธอในเช้าวันนี้?” เซลีนถามเธอ