โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 223

ซาบริน่าไม่ได้ตอบคำถามของเซบาสเตียนโดยตรง

สีหน้าของเธอดูเศร้าสร้อยและเรียบเฉย แต่น้ำเสียงของเธอมั่นคงและสงบ “ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงฉันเป็นหนี้คุณอยู่แล้ว! แม้ว่าฉันจะไม่ได้เป็นหนี้คุณ แต่คุณก็ยังมีวิธีที่จะทำให้ฉันเป็นหนี้คุณได้อยู่ดี พูดกันสั้น ๆ คุณแค่อยากจับตัวฉันกลับมา และพอฉันอยู่ในกำมือของคุณแล้ว ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณขอให้ทำ

อย่างไรก็ตาม ชื่อเสียงของซาบริน่าคนนี้ก็ดังกระฉ่อนในแวดวงคนในสังคมชั้นสูงใน เซ้าท์ ซิตี้มานานแล้ว ในสายตาของคนอย่างคุณ ฉันเป็นผู้หญิงที่ชอบฉวยโอกาสและมีตำหนิอยู่

ตราบใดที่คุณเต็มใจปล่อยให้ลูกสาวของฉันมีชีวิตอยู่

เรื่องพวกนี้ก็ไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว”

เมื่อครู่ ตอนที่เขาคุยโทรศัพท์กับใครสักคน เธอได้ยินทุกอย่างชัดเจน แม้ว่าเธอจะไม่เคยพบพ่อของเซบาสเตียน แต่เธอก็รู้ว่าใครเป็นคนโทรมา นอกจากนี้ ซาบริน่าสามารถบอกได้จากน้ำเสียงของอีกฝ่าย บางทีทั้งเซ้าท์ ซิตี้กำลังรอให้เซบาสเตียนลงโทษเธออย่างเหมาะสมอยู่ก็ได้

อย่างไรเสีย เธอก็หนีไม่พ้นอยู่ดี

ดังนั้นจึงไม่มีอะไรสำคัญอีกแล้ว

ชายคนนั้นโกรธกับคำพูดของซาบริน่า เขาต้องการพลิกตัวเธอและทุบตีเธออย่างแรงทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเธอดูบอบบางเพียงใด เขาก็หยุดความคิดหุนหันพลันแล่นของเขาทันที

เขาสอดมือที่ใหญ่และหยาบของเขาเข้าไปที่ผมยาวยุ่งเหยิงของซาบริน่าเท่านั้น จากนั้นเขาก็มองมาที่เธอด้วยสายตาที่เฉียบแหลมและเย็นชา และพูดขณะที่เขาออกเสียงแต่ละคำว่า “นี่คุณผู้หญิง! ตั้งใจฟังนะ ฉันได้โอนหนี้สินมูลค่าสิบล้านไปให้เพื่อนของฉันแล้ว

จากนี้ไป ฉันได้กลายเป็นเจ้าหนี้คนใหม่ของเธอไปแล้ว!

เธอก็รู้ว่าฉันเป็นนักธุรกิจ

เธอเคยเห็นมากับตาแล้วว่าฉันใจร้ายและโหดเหี้ยมแค่ไหน ฉันได้โอนหนี้มูลค่าสิบล้านไปใช้แทนเธอแล้ว ฉันจะคิดดอกเบี้ยกับเธอทุกวัน

คิดดอกเบี้ย เธอเข้าใจใช่ไหม?"