โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 230

ชุดของซาบริน่าสวยมากและเข้ากับนิสัยใจคอของเธอได้เป็นอย่างดี เธอดูเหมือนนางฟ้าที่เย็นชาและเรียบง่าย

แต่ชุดของเซลีนนั้นประดับด้วยเพชรพลอยมากมาย

เป็นเวลาหกปีแล้ว เซลีนดูสดใสและเปล่งประกายกว่าเมื่อหกปีก่อน และเธอดูโอ้อวดและเจ้ากี้เจ้าการมากกว่าเมื่อหกปีก่อน เมื่อหกปีที่แล้ว ความเจ้ากี้เจ้าการของเซลีนยังถูกปกปิดไว้ แต่ทุกวันนี้เซลีนมีคำเจ้ากี้เจ้าการเขียนไว้บนใบหน้าโดยปราศจากการปกปิดใด ๆ

ซาบริน่ารู้สึกเศร้าอยู่ในใจ

เป็นเรื่องน่าขันที่สาวใช้ในบ้านของเซบาสเตียนเรียกซาบริน่าว่าคุณนายฟอร์ด

ถ้าเธอคือคุณนายฟอร์ด แล้วเซลีนล่ะคืออะไร?

ช่างตลกอะไรขนาดนี้

แต่นี่ก็ยังดี

ซาบริน่ามองเซลีนพลางเลิกคิ้ว และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เซลีน ไม่เพียงแต่ฉันอยู่ที่นี่เท่านั้นนะ แต่ฉันยังนอนบนเตียงเดียวกันกับเซบาสเตียนด้วย เราเป็นคู่กันโดยพฤตินัย คู่รักพฤตินัย เข้าใจไหม?

ตอนนี้เซบาสเตียนให้ความสนใจกับฉันมาก

ชุดนี้ที่ฉันใส่เนี้ย คนที่ทำงานภายใต้คำสั่งของเซบาสเตียนเป็นคนเอามาให้กับมือเลยนะ

สวยใช่ไหมล่ะ เซลีน?”

เซลีนตอบว่า “แก!”

เธอขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง

หลังจากหยุดชั่วคราว เซลีน ก็พูดอย่างชั่วร้ายว่า “ซาบริน่า สก๊อตต์! แกมันไร้ยางอายขนาดนี้ได้อย่างไร ห๊า! แกไร้ยางอายเกินไปแล้ว! แกรู้ไหมว่าคู่หมั้นของฉันมีจุดประสงค์อะไรในการพาแกกลับมาที่เมืองเซ้าท์ ซิตี้”

ซาบริน่าพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ฉันรู้ เล่นสนุกกับฉันไง’

แล้วก็ปล่อยให้ฉันไปเริงร่ากับผู้ชายอีกหลาย ๆ คน