โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 231

“ตาแท้ ๆ ของฉัน!”

“ตอนนี้ฉันเป็นหลานสาวที่ตาตามใจมากที่สุด!”

“ซาบริน่า ถ้าแกอยากให้ครอบครัวฉันและฉันตาย แกฝันไปเถอะ!”

“นายท่านอาวุโสชอว์เหรอ? เขาเป็นตาของแกเหรอ?” ซาบริน่าตกใจเป็นอย่างมาก

เธอไม่ได้คาดคิดมาก่อน

ซาบริน่าเข้าใจทันทีว่าทำไมเซลีนจึงหยิ่งทะนงและเจ้ากี้เจ้าการนัก

ตอนนี้ เซลีนมีคนคอยหนุนหลังเธอแล้ว

"ถูกต้อง! ตาแท้ ๆ ของฉัน” เซลีนมองไปทางซาบริน่าด้วยสายตาที่พอใจที่มีความอิจฉาและความเกลียดชังเต็มไปหมด

เมื่อเซบาสเตียนยกเลิกงานแต่งงานกับเซลีนเมื่อหกปีที่แล้ว เขาขังเธอไว้ที่บ้านตระกูลลินน์เพื่อเตรียมคลอด ครอบครัวลินน์ตกอยู่ในสภาวะหวาดกลัวอย่างไม่มีสิ้นสุด เพราะเซลีนรู้ว่าเด็กในท้องของเธอไม่ใช่ลูกของเซบาสเตียน ดังนั้นทันทีที่เด็กเกิด ครอบครัวลินน์ทุกคนจะต้องตาย

เมื่อพวกเขาหมดปัญญา นายท่านอาวุโสชอว์ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าประตูบ้านของพวกเขา

เซลีนจำวันที่ผู้เฒ่าชอว์ปรากฏตัวได้เป็นอย่างดี

มีรถสีดำคันหรูอย่างน้อย 20 คัน จอดอยู่ด้านนอกบ้านตระกูลลินน์ และผู้คุ้มกันสี่คนก็พานายท่านอาวุโสชอว์มายังบ้านตระกูลลินน์ ลินคอล์นและเจดเป็นลมไปโดยทันที

พวกเขาคิดว่าครอบครัวฟอร์ดส่งนายท่านอาวุโสชอว์มาเป็นผู้กวาดล้างตระกูลลินน์ แต่หลังจากที่นายท่านอาวุโสชอว์เห็นทั้งสามคนในครอบครัวลินน์ เขาก็ถามอย่างจริงจังว่า “ลินคอล์น นายเคยมีอดีตภรรยารึเปล่า?”

ลินคอล์นกลัวมาก เขาพูดในขณะที่ตัวสั่นว่า “ใช่ครับ…ผมเคยมีภรรยาเก่า ไม่สิ… ไม่ถือว่าเธอเป็นอดีตภรรยาของผม นายท่าน…นายท่านอาวุโสชอว์ หากคุณมีอะไรที่อยากจะพูด ได้โปรด… ได้โปรดพูดมาเถอะครับ”

“ใช่ ผู้หญิงคนนี้เปล่า?” ท่านผู้เฒ่าชอว์หยิบรูปลูกสาวของเขาตอนที่เธอยังเด็กออกมาและไถ่ถาม

เพียงชำเลืองมองลินคอล์นก็จำผู้หญิงคนนั้นได้ในทันที เขาไม่กล้าโกหกจึงพยักหน้า