โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 247

ซาบริน่าไม่รู้จะตอบไปว่าอย่างไรดี

เขาติดหนี้ค่าเลี้ยงดูใช่รึเปล่านะ?

ต้องใช่สิ!

แต่อีกเแง่หนึ่ง เขาจะยอมจ่ายรึเปล่านะ?

เขาไม่มีวันยอมรับไอโนหรอก เขาจะถือว่าไอโนะเป็นความอัปยศของเขาเท่านั้น

ซาบริน่าบังคับให้ตัวเองกลืนความข่มขืนทั้งหมดลงไป จากนั้นจึงพูดกับไอโนะด้วยรอยยิ้มว่า “ไอโนะ บอกแม่หน่อยว่าตอนนี้หนูอยู่ที่ไหนจ๊ะ? หนูทานอาหารกลางวันแล้วรึยังเอ่ย? อาหารที่นี่ถูกปากหนูไหมจ๊ะ? รู้สึกกลัวหรือคิดถึงแม่จ๋าบ้างไหมลูก?”

ไอโนะครุ่นคิดเล็กน้อยและพูดว่า “แม่คะ จริง ๆ แล้วเจ้าตูดหมึกค่อนข้างนิสัยดีกับหนูนะคะ เขาป้อนคัสตาร์ดอร่อย ๆ กับพายฟักทองเป็นมื้อกลางวันให้หนูด้วย ของโปรดหนูทั้งนั้นเลยค่ะ ก็คิดถึงแม่นิดหน่อยนะคะ แม่มาหาหนูเหรอ? หนูอยู่อีกชั้นหนึ่งค่ะ อยู่ชั้นบนห้องทำงานเจ้าตูดหมึกแหละ เอ่ยที่นี่ที่ไหนนะคะ?"

ไอโนะหันกลับมามองเด็กหนุ่มที่เธอปาสไลม์ไปก่อนหน้านี้ “พี่คะ ที่นี่ที่ไหนคะ?”

เด็กหนุ่มรูปงามตอบทันทีว่า “ขออนุญาตบอกกับเจ้าหญิงนายว่าที่นี่คือส่วนงานของแผนกวางแผนครับ”

“หนูอยู่ที่แผนกวางแผนค่ะแม่”

'แผนกวางแผน'

ซาบริน่าลุกขึ้นและต้องการออกไปโดยไว แต่เซบาสเตียนกลับโอบกอดจากทางด้านหลังเอาไว้ “นี่เธออยากเข้าไปรบกวนการทำงานของคนในบริษัทฉันรึไง?”

ซาบริน่าพูด “ก็แค่ไปเจอลูกสาว ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย จริงไหมคะ?”

เซบาสเตียนมองเธออย่างรำคาญ "รออยู่นี่แหละ ฉันจะไปเรียกมาเอง!”

เมื่อพูดจบ เซบาสเตียนก็ลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าอเล็กซ์ แล้วถามอีกครั้งว่า “นายยังไม่ไปอีกเหรอ?”

อเล็กซ์กล่าวตอบ “ฉันก็ช่วยดูพี่สะใภ้อยู่นี่ไง ฉันกลัวว่าถ้าเธออยู่คนเดียวแล้วจะกลัวเอาได้”

เซบาสเตียนไม่พูดอะไรและเดินออกไป

มีเพียงซาบริน่าและอเล็กซ์ที่อยู่ในห้องทำงานเท่านั้น