โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 26

เซลีนเรียกอีกครั้ง “นายท่านเซบาสเตียน…”

เซบาสเตียนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดหมายเลขชุดหนึ่ง “คิงส์ตัน มาที่นี่และส่งคุณลินน์กลับบ้านเดี๋ยวนี้”

เซลีนพูดไม่ออก

หลังจากที่วางสาย เซบาสเตียนพูดอย่างเย็นชาและไร้ความปราณี “รอที่นี่ คิงส์ตันจะมาที่นี่ภายในสามนาทีและเขาจะส่งเธอกลับบ้าน”

เขาเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัว กดปุ่ม [ขึ้น] และลิฟต์ก็ปิด

เซลีนถูกทิ้งให้ตกตะลึงและอยู่ตามลำพังท่ามกลางสายฝน

สามนาทีต่อมา คิงส์ตันก็มา เขาถอยรถไปที่ด้านหน้าของเซลีน เลื่อนหน้าต่างลงแล้วตะโกนว่า “คุณลินน์ เข้ามาเร็ว ๆ เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอกครับ”

“นายสติไม่ดีไปแล้วรึไง?” ท่าทีของเซลีนเปลี่ยนไปทันที

คิงส์ตันดูงุนงง

“ฉันเป็นคู่หมั้นของนายท่านเซบาสเตียน ในฐานะคนขับรถ นายควรลงมาเปิดประตูให้ฉันและคุกเข่าเป็นบันไดให้ฉันไม่ใช่เหรอ?”

คิงส์ตันพูดไม่ออก

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที คิงส์ตันก็ลงจากรถโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาเปิดประตู จากนั้นคุกเข่าข้างหนึ่งแล้วพูดด้วยความเคารพ "คุณลินน์ เชิญขึ้นรถครับ"

เซลีนจึงพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า “ต้องแบบนี้สิ”

หลังจากทุกสิ่งในคืนนี้เกิดขึ้น เซลีนเข้าใจว่าเซบาสเตียนจะรับเธอเป็นภรรยาของเขาไม่ว่าเธอจะทำอะไรผิด

นั่นก็เพราะว่าเซบาสเตียนเชื่อมั่นว่าเธอคือผู้หญิงที่ใช้ความบริสุทธิ์ของเธอเพื่อช่วยชีวิตของเขาไว้ในคืนนั้น

มันจะไม่เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยเหรอถ้าเธอต้องการบดขยี้ซาบริน่าในอนาคตด้วยการ์ดคุ้มกันนี้?