โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 25

สายนั้นมาจากเฮนรี่

น้ำเสียงของชายชราที่เป็นทั้งผู้บังคับบัญชาและให้คำปรึกษา "เซบาสเตียน เนื่องจากนายบอกว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่นั่นเพื่อปลอบโยนแม่ของนาย คุณย่าของนายและฉันจึงตัดสินใจจัดงานเลี้ยงครอบครัวแบบสบาย ๆ สุดสัปดาห์นี้ เด็กสาวในวัยที่เหมาะสมจากครอบครัวที่มีเกียรติและมีชื่อเสียงของทั้งเมืองเซ้าท์ ซิตี้และเมืองคีดอนจะมาร่วมงานเลี้ยงด้วย…”

“ผมไม่ไป!” เซบาสเตียนปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยก่อนที่ชายชราจะพูดจบ

ชายชราที่อยู่อีกด้านหนึ่งของสายไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องทำให้น้ำเสียงของเขานุ่มนวลยิ่งขึ้น “เซบาสเตียน อย่าวางสายเร็วนัก ให้ปู่พูดให้จบก่อนได้ไหม?”

เซบาสเตียนไม่ตอบ

“เซบาสเตียน?”

"ผมฟังอยู่!"

“เรื่องธุรกิจตระกูลฟอร์ด ฉันจะไม่เข้าไปยุ่ง แต่ปีนี้ฉันอายุ 96 ปีแล้ว นายคงจะไม่ปล่อยให้ฉันตายก่อนที่จะแต่งงานและมีลูกก่อนใช่ไหม? ถ้านายชอบสาว ๆ สักคนที่จะมางานเลี้ยง เช่นนั้นคงจะดีที่สุดอย่างแน่นอน แต่ถ้านายไม่มีคนที่ชอบ ฉันก็จะไม่บังคับ” ชายชราเกือบจะอ้อนวอนให้เซบาสเตียนในตอนจบของประโยค

เซบาสเตียนมองดูเซลีนซึ่งยังคงเปียนปอยอยู่ในสายฝนและตอบอย่างเฉยเมยว่า "ก็ได้ครับ"

หลังจากที่วางสาย เขาพูดกับเซลีนว่า "ในอีกไม่กี่วันนี้เธอเตรียมตัวให้พร้อม และตามฉันไปเจอครอบครัวฟอร์ด เพื่อไปพบคุณปู่ของฉันสุดสัปดาห์นี้"

ดวงตาที่ประหลาดใจของเซลีนเป็นประกาย “นายท่านเซบาสเตียน คุณ… คุณบอกว่าอะไรนะคะ? คุณต้องการให้ฉันไปเจอครอบครัวฟอร์ดกับคุณ…”

“ใช่ ไปเจอครอบครัวฟอร์ดเพื่อพบผู้อาวุโสกับฉัน” เซบาสเตียนพูดโดยไม่แสดงอารมณ์

เขาจะไม่เลือกผู้หญิงคนไหน

ในชีวิตของเขา เซบาสเตียนจะไม่สร้างความสัมพันธ์ที่ทำกำไรผ่านการแต่งงาน มันจะเป็นไปไม่ได้ขึ้นไปอีกสำหรับเขาที่จะเลือกผู้หญิงจากครอบครัวที่ได้รับความยำเกรง

ในชีวิตนี้ภรรยาของเขาคือเซลีนเท่านั้น แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีความรู้สึกต่อกันก็ตาม

อย่างไรก็ตาม เขามีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี