โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 24

"ฝนกำลังตกเหรอ?" เซบาสเตียนออกมาที่ระเบียงและมองออกไป ฝนกำลังตกจริง ๆ จากนั้นเขาก็มองลงไปข้างล่างและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังคุกเข่าท่ามกลางสายฝน ขณะมองขึ้นไปที่ชั้นที่ของเขาอยู่

เซบาสเตียนหยิบร่มและเดินลงไป

“นายท่านเซบาสเตียน นายท่านเซบาสเตียน… คุณยอมลงมาพบฉันแล้ว” ริมฝีปากของเซลีนเป็นสีม่วงซีดเซียว เธอคลานเข่าต่อหน้าเซบาสเตียนและกอดขาของเขาไว้ "นายท่านเซบาสเตียน ฟังฉันนะ ถ้าคุณฟังฉันจบ ฉันจะไม่สนใจเลย ถ้าคุณจะทุบตีฉันจนตาย โปรดให้โอกาสฉันปกป้องตัวเองด้วย ”

ขณะที่เขามองดูผู้หญิงคนนี้ที่คร่ำครวญและทำตัวต่ำทราม เซบาสเตียนก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจในหัวใจของเขา เมื่อวานนี้เขาเกือบจะเตะเธอตาย

ถึงกระนั้น มันเป็นเพราะเธอใช้ร่างกายของเธอช่วยชีวิตเขาไว้ ซึ่งทำให้เขาสามารถควบคุมฟอร์ดกรุ๊ปได้สำเร็จ

เท้าของเขาหยุดลงในขณะที่เขากำลังจะเตะเธอ

ความรังเกียจที่เขามีต่อผู้หญิงคนนี้ก็เพิ่มมากขึ้นทุกวัน

ผู้หญิงคนนี้ไม่เชื่อฟังและไร้หนทาง เหมือนคืนนั้นที่เธอช่วยชีวิตเขาไว้ เขาสัญญากับเธอแล้วว่าเขาจะแต่งงานกับเธอในอีกสองเดือนจากนั้น แต่เธอมักจะทำสิ่งที่ทำให้เขาโกรธ

เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเซบาสเตียนไม่ขยับขาที่จะจากไป เซลีนจึงทิ้งตัวลงแทบเท้าของเขา เธอเงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตาและพูดด้วยคำพูดที่เลือนลาง “คุณรู้หรือเปล่านายท่านเซบาสเตียน? ฉันเริ่มชอบคุณตั้งแต่ก่อนที่คุณจะถูกครอบครัวฟอร์ดเนรเทศไปต่างประเทศ ถึงอย่างนั้นฉันก็รู้ด้วยว่าคุณเป็นคนทะเยอทะยาน ดังนั้นคุณจึงไม่สนใจแฟนสาวคนใด ก่อนที่คุณจะควบคุมตระกูลฟอร์ดได้”

“ทุกอย่างที่ฉันทำได้คือรออย่างเงียบ ๆ และหวังว่าฉันจะช่วยคุณได้”

“ในที่สุด วันที่ฉันรอคอยก็มาถึง และฉันมีโอกาสช่วยชีวิตคุณ ฉันใช้ร่างกายของฉันเพื่อช่วยชีวิตคุณไว้ แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะได้แต่งงานกับคุณได้ ฉันรู้ว่าฉันไม่คู่ควรกับคุณ ฉันยังไม่คู่ควรกับคุณจริง ๆ แม้ว่าจะรวมฉันทั้งสิบเวอร์ชั่นไว้แล้วก็ตาม "

“ถึงกระนั้น คุณสัญญาว่าจะแต่งงานกับฉัน”