โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 272

ซาบริน่าไม่แม้แต่จะหันหลังกลับไปมอง เพียงแต่ล้างมืออย่างใจเย็นเท่านั้น

"เธอ!" น้ำเสียงเย็นชาของแอร์แฝงไปด้วยความไม่ยอมอ่อนข้อใด ๆ เลย “ข้อเท้าฉันแพลง ช่วยถือรองเท้าให้ฉันหน่อยได้ไหม ได้ยินรึเปล่า?!”

ซาบริน่าล้างคราบเหงื่อออกจากฝ่ามือแล้วหันกลับไปมองแอร์ ผู้หญิงคนนั้นสวยแต่ก็มีความหยิ่งทะนงในตัวเอง

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ซาบริน่าจะดูน่าเบื่อและดูไม่แยแสใคร ๆ น้ำเสียงของเธอดูเฉยเมยมากกว่า

"พูดว่าอะไรนะคะ"

แอร์สะบัดผมยาวเป็นลอนไปด้านหลัง พร้อมเชิดหน้าอกและเดินมาขวางทางของซาบริน่า “เธอเป็นแค่เด็กนั่งดริงก์ ทำไมเธอไม่รู้จักหน้าที่ของตัวเองเนี้ย? การได้ถือรองเท้าของฉันเป็นเกียรติสำหรับเธอนะ! เธอควรรู้ด้วยนะว่าเธอก็แค่เด็กที่ติดสอยห้อยตามเซบาสเตียนมาก็เท่านั้น! และควรรู้ไว้นะว่าในวันหนึ่งเซบาสเตียนจะทรมานเธอไปจนตาย ถ้าเธอถือรองเท้าให้ฉันตอนนี้ ฉันอาจจะช่วยเธอไว้ในอนาคตก็ได้ เธออยากจะทำตัวอวดดีต่อหน้าฉันจริง ๆ เหรอ?”

ซาบริน่าไม่อยากลงเอยด้วยการทะเลาะกับผู้หญิงที่เธอไม่รู้จักคนนี้ เธอบีบจมูกของเธอและพูดอย่างเหยียดหยาม “คุณจะหลีกทางให้ฉันรึเปล่าคะ?”

แอร์พูดไม่ออก เด็กนั่งดริงก์แสนน่ารังเกียจนี้หยิ่งมาก ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้ ซาบริน่าผลักแอร์ออกไปด้านข้างและเดินออกไป

แอร์สะดุดล้มลงกับพื้น คราวนี้เท้าของเธอแพลงจริง ๆ

แอร์เซไปมาและพยายามจะยืนขึ้น เธอเดินกะเผลกไล่ตามซาบริน่าไปและคว้าตัวซาบริน่าเอาไว้ “แก แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?!”

แอร์โกรธมาก เธออาจยังไม่ได้เข้าสู่แวดวงสังคมระดับสูง แต่เธอก็ยังอยู่ในจุดสูงสุดในวงการบันเทิง หลายบริษัทต่อสู้เพื่อคว้าโอกาสที่จะได้ร่วมงานกับเธอ และผู้หญิงจำนวนมากในแวดวงระดับสูงต่างก็เป็นแฟนคลับของเธอ มีคนมากมายที่อยากได้ลายเซ็นเธอแต่ไม่เคยได้ไปเลยสักครั้งนะ!

บางที อีกไม่นานเธอก็จะได้จับมือกับเซบาสเตียน และนั่นจะตามมาด้วยการไปรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน

ทว่า เด็กนั่งดริงก์คนนี้ปฏิบัติกับเธอราวกับเธอไม่มีค่าอะไร นี่มันเหยียดหยามศักดิ์ศรีของเธอชัด ๆ !

ซาบริน่ามองดูแอร์อย่างไม่อดทน “ไม่ ฉันไม่รู้จักค่ะ”

“บีบจมูกตัวเองทำไม?!” แอร์ตะคอก

“กลิ่นบนตัวคุณฉุนเกินไป กลิ่นมันน่าขยะแขยงค่ะ” ซาบริน่าออกจากห้องน้ำหลังจากพูดคำเหล่านั้น

ซาบริน่าไม่รู้สึกอยากโต้เถียงกับผู้หญิงที่เธอไม่รู้จัก ทั้งสองต่างก็มาที่นี่เพื่อดื่มกับผู้ชาย มีอะไรที่จะต้องคุยกันด้วย? เมื่อเธอเดินออกจากห้องน้ำ เซบาสเตียนก็กลับมาจากรับโทรศัพท์แล้ว

ซาบริน่าเพิ่งนั่งลงข้างเซบาสเตียนพร้อมกับที่แอร์เดินเข้ามาพร้อมกับการสวมรองเท้าส้นสูง เธอเดินไปหาผู้ชายที่เธออยู่ด้วยอย่างสง่างาม ก่อนที่เซบาสเตียนจะอ้าปากเพื่อแนะนำซาบริน่า แอร์ก็ยิ้มและถามชายคนนั้นไปว่า “ผู้อำนวยการสมิธ แนะนำชายคนนี้ให้ฉันรู้จักหน่อยสิคะ”

ผู้อำนวยการสมิธคือแซค สมิธ แซค สมิธยังเป็นลูกพี่ลูกน้องของเซย์น สมิธ ซึ่งถูกเซบาสเตียนขับไล่ออกนอกประเทศ

หลายปีก่อน ตระกูลสมิธเป็นหนึ่งในตระกูลชั้นนำในเซ้าท์ ซิตี้ แต่ในช่วงยุคคุณปู่ของเซย์น ปู่ของเซย์นได้แต่งงานกับภรรยาสองคน และภรรยาทั้งสองก็ให้กำเนิดบุตรชายคนละคน คนโตเป็นพ่อของแซคและคนเล็กเป็นพ่อของเซย์น เมื่อพ่อของแซคเข้ารับตำแหน่ง เขาย้ายทรัพย์สินของบริษัทส่วนใหญ่ไปต่างประเทศ โดยทิ้งเปลือกที่ว่างเปล่าของบริษัทไว้เบื้องหลัง

สมิธ กรุ๊ปไม่ได้เป็นเพียงเปลือกที่ว่างเปล่า แต่ยังเต็มไปด้วยหนี้สินอีกด้วย ในที่สุด พ่อแม่ของเซย์น ก็ทำให้บริษัทกลับมามีเสถียรภาพ และจัดการชำระหนี้โดยการขายหุ้นส่วนใหญ่ของพวกเขาในราคาที่ต่ำตอนที่เซย์นหนีไปกับซาบริน่า