โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 278

ซาบริน่าตกใจกับการกระทำของเซบาสเตียน เธอกำลังจะซ่อนตัวอยู่ข้างหลังเซบาสเตียน แต่แอร์ก็ร้องไห้ออกมาและคุกเข่าลงต่อหน้าซาบริน่าทั้งน้ำตา “คุณซาบริน่าคะ ได้โปรดเมตตาปล่อยฉันไปสักครั้งเถอะนะคะ?”

ซาบริน่าพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง

“คุณคะ คุณเปลี่ยนท่าทางเร็วจัง” ซาบริน่าพูด “ในห้องน้ำ คุณเป็นคนสั่งให้ฉันถือรองเท้าของคุณไว้ คุณเป็นคนที่ด่าว่าฉันเพราะฉันไม่รู้ว่าคุณคือใคร และคุณก็ดูหมิ่นฉันต่อหน้าทุกคนที่นี่ด้วย ตอนนี้ คนที่คุกเข่าลงต่อหน้าฉันและร้องไห้สะอื้นก็คือคุณอีกเหมือนกัน ตัวจริงของคุณคือคนไหนกันแน่คะ? ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ดิ้นรนใช้ชีวิตให้ผ่านไปได้ในแต่ละวัน เป็นผู้หญิงที่ต่อสู้ทุกวันเพื่อชีวิตของตัวเอง ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าคุณเป็นใคร? ผิดมากไหมคะที่ฉันไม่รู้จักคุณ? พวกคนจากสังคมชั้นสูงรังแกคนอื่นแบบนี้เหรอคะ?”

แอร์ไม่รู้จะพูดอะไร ตอนนั้นเอง แอร์ตระหนักว่าซาบริน่าไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอเป็นดาราในวงการบันเทิง

แอร์วางมือทั้งสองข้างบนขาของซาบริน่าและอ้อนวอน “คุณซาบริน่าคะ ฉันสมควรตาย มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรรังแกใครแบบนั้น ได้โปรดไว้ชีวิตฉันสักครั้งเถอะนะคะ ฉันขอร้องคุณค่ะคุณซาบริน่า”

ซาบริน่าส่ายหัว “คุณแอร์คะ คุณอาจจะยังไม่รู้ว่าการขอร้องไปบางทีก็ไร้ประโยชน์ ฉันมาที่นี่เพียงเพื่อเป็นของเล่นของคนอื่น ขอร้องฉันไปจะมีประโยชน์อะไรคะ?”

ซาบริน่าถอนหายใจและมองดูเซบาสเตียน “คุณฟอร์ดคะ ถ้าคุณจะลงโทษคุณแอร์เพื่อฉัน ฉันคิดว่ามันไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นเลย ฉันไม่ได้เกลียดเธอ และฉันก็ไม่คิดว่าตัวเองสมควรได้รับการดูแลเป็นพิเศษ และต้องลงโทษผู้หญิงคนนี้แทนฉันเหมือนกัน คุณกำลังลงโทษเธอด้วยเหตุผลอื่นใช่ไหมคะ? ได้โปรดอย่าให้ฉันเข้าไปพัวพันกับเรื่องนี้เลย ถ้าคุณจะลงโทษเธอเพื่อฉันจริง ๆ ได้โปรดไว้ชีวิตเธอเถอะค่ะ ฉันยินดีอย่างยิ่งที่จะยอมรับการลงโทษใด ๆ ก็ตามที่คุณตั้งใจจะทำกับฉัน สำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับผู้หญิงคนอื่น ฉัน… ไม่ต้องการมีส่วนร่วมด้วยเลยค่ะ”