โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 300

ซาบริน่าไม่สามารถมองดูทะเบียนสมรสได้เต็มตา

เธอกับเซบาสเตียนไม่มีความรู้สึกต่อกัน หรือพูดตรง ๆ ก็คือเซบาสเตียนไม่มีความรู้สึกต่อเธอ การแต่งงานโดยปราศจากความรักจะมีความหมายอะไร แม้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นคุณนายฟอร์ดอย่างถูกต้องตามกฎหมายแล้วก็ตาม?

ซาบริน่ายังคงระมัดระวัง ขณะยืนอยู่นอกรถของเซบาสเตียน เธอเริ่มพูดอย่างใจเย็น “ฉันกลับเองได้ ขอบคุณที่ไม่เรียกร้องให้ฉันจ่ายสิบล้านที่ฉันเป็นหนี้คุณ และยังแต่งงานกับฉันด้วย คุณควรไปที่บริษัทเดี๋ยวนี้ ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกแล้ว”

คิงส์ตันตกตะลึงกับคำพูดของซาบริน่า 'คุณนาย นายน้อยไม่เคยต้องการให้คุณคืนสิบล้านให้เขาเลย

'ในอนาคต เงินทั้งหมดของเขาจะเป็นของคุณ!

'ตอนนี้ คุณเป็นภรรยาที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเซ้าท์ ซิตี้ไปแล้วนะครับ!'

คิงส์ตันพูดทุกอย่างในใจเพียงเท่านั้น และไม่กล้าพูดออกมาดัง ๆ เขาหันความสนใจไปที่เซบาสเตียนที่เปิดปากพูด “ไม่เห็นน้ำอย่าเพิ่งตัดกระบอก ไม่เห็นกระรอกอย่าเพิ่งโก่งหน้าไม้เลยคุณผู้หญิง ฉันไม่เคยคิดที่จะยกหนี้ที่เธอติดฉันไปเลยนะ!”

ซาบริน่าถึงกับพูดไม่ออก

เขาขึ้นรถก่อนสั่งคิงส์ตัน “ไปที่บริษัทเดี๋ยวนี้

คิงส์ตันที่ได้ยินการสนทนาของพวกเขาก็ตกตะลึงเช่นกัน แต่ก็สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง คิงส์ตันก็ขับรถออกไป ทิ้งซาบริน่าผู้งุนงงพร้อมกับใบทะเบียนสมรสขนาดใหญ่ในมือไว้ด้านหลัง

ซาบริน่ารู้ดีว่าเซบาสเตียนจะไม่ขอเงินจากเธออีกต่อไปหลังจากที่ทั้งสองลงนามในทะเบียนสมรสแล้ว เขาต้องการให้ลูกสาวมีครอบครัวที่สมบูรณ์ เขาจะไม่ยอมให้ไอโนะใช้ชีวิตแบบที่เขาเคยมี

เขาพูดคำเหล่านั้นไปตามอารมณ์โกรธเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะคิดหนักแค่ไหน ซาบริน่าก็ไม่สามารถทำให้ตัวเองมีความสุขได้

เธอปลอดภัย และไอโนะมีครอบครัวแล้ว แต่เซย์นล่ะ?

เซย์นให้อะไรกับเธอมากขนาดนี้ แล้วเขาสมควรได้รับสิ่งที่เกิดขึ้นเหรอ? เขาถูกบังคับให้หายตัวไปในต่างแดนอย่างไร้ร่องรอย?

แม่แท้ ๆ ของเธอก็ด้วย