โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 312

“หนู… หนูพูดว่าอะไรนะ?” สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

ไอโนะยังคงบีบจมูกและมองดูหญิงสาวผู้นั้นอย่างดูถูก เธอไม่ชอบผู้หญิงคนนี้เลย!

มันเป็นความผิดของเธอเองที่จ้องไปที่เจ้าตูดหมึกนั้น!

เจ้าตูดหมึกก็เหม็นเหมือนกัน แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาได้รับอนุญาตให้เป็นผู้ชายคนเดียวของแม่เธอเท่านั้น นั่นหมายความว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถครอบครองเขาได้อีก

ไอโนะรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

“คุณ… คุณเหม็นเกินไป ได้โปรดออกไปห่าง ๆ หนูและพ่อของหนูด้วยค่ะ ถ้าคุณยืนใกล้พ่อของหนู เราก็จะเหม็นเหมือนกัน พอกลับถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวแม่จะตีหนูเอาได้นะ ตอนที่เราอยู่ที่บ้าน ทั้งพ่อและหนูต่างก็กลัวแม่มากที่สุด”

ผู้หญิงคนนั้นอุทานออกมาว่า “นางเด็กนี่… ”

เธอโกรธจัด!

เธอต้องการระบายความโกรธของเธอ แต่ไม่กล้าทำเช่นนั้น

ผู้หญิงคนนั้นเป็นญาติห่าง ๆ จากครอบครัวของโรส ซึ่งเธอไม่ได้มีสมาชิกครอบครัวมากนักตั้งแต่แรก นับประสาอะไรกับหลานสาวที่สนิทสนม ดังนั้น เพื่อรักษาตำแหน่งของเธอในตระกูลฟอร์ด โรสจึงต้องใช้วิธีสกปรกโดยการเลือกผู้หญิงที่เธอคิดว่าเหมาะสมจากครอบครัวที่อยู่ห่างไกลออกไป หากผู้หญิงคนนั้นสามารถแต่งงานกับเซบาสเตียนและกลายเป็นลูกสะใภ้ของเธอได้ในอนาคต โรสก็จะกลายเป็นผู้นำตระกูลฟอร์ดอย่างแน่นอน

แม้ว่าหลานสาวที่อยู่ห่างไกลของเธอคนนี้จะจบลงด้วยการให้กำเนิดลูกของเซบาสเตียนในสักวันหนึ่ง ลูกหลานของพวกเขาก็ยังไม่เกี่ยวข้องกับเธอทางสายเลือดอยู่ดี

โรสคำนวณแผนของเธอมาเป็นอย่างดี

หลานสาวที่อยู่ห่างไกลที่เธอพบเต็มใจที่จะใกล้ชิดกับเซบาสเตียนมาก อันที่จริง หลานสาวของเธอเองก็หวังจะแต่งงานกับเขาอยู่แล้วเหมือนกัน

ทว่าสิ่งที่ทั้งสองคนไม่คาดคิดก็คือ ก่อนที่เซบาสเตียนจะทันได้พูดอะไร เธอถูกเด็กผู้หญิงอายุ 5 ขวบที่ยืนอยู่ข้างหน้าไล่ออกมา

แม้ว่าลูกชายของเธอจะเสียชีวิตไปหมดแล้ว แต่ป้าของเธอกับลุงของเธอก็มีความสัมพันธ์ที่ดี เพราะพวกเขาทำงานด้วยกันมา 40 ปีแล้ว แม้ว่าเธอจะไม่มีลูกแล้วก็ตาม เธอก็ยังเป็นคุณผู้หญิงอาวุโสของตระกูลฟอร์ด

เธอเป็นคุณผู้หญิงของคฤหาสน์หลังนี้อย่างแท้จริง!

เมื่อป้าอยู่เคียงข้างเธอ ฟรอสต์จำเป็นต้องคว้าโอกาสนี้ไว้!

เธอเป็นคนที่เก่งในการควบคุมสถานการณ์เป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ เธอจึงทราบดีว่าเจ้าหญิงน้อยที่เซบาสเตียนพามาที่นี่ด้วยมีความสำคัญอย่างเหลือเชื่อ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ เธอเป็นดั่งอัญมณีของคฤหาสน์ฟอร์ด

ดังนั้น แม้ว่าเธอจะถูกเรียกว่าคนตัวเหม็น ฟรอสต์ยังคงทำราวกับว่าไอโนะชื่นชมเธอ

เธอยิ้มและมองเซบาสเตียนก่อนจะหันกลับมามองเด็กหญิงชุดแดง “ไอโนะ หนูพูดถึงพ่อแบบนั้นไม่ได้นะคะ เขาเพิ่งพาหนูมาที่เมืองเซ้าท์ ซิตี้ ได้ไม่นาน ดังนั้นหนูอาจไม่รู้ว่าอารมณ์ของเขาเป็นยังไง มีบางอย่างที่หนูก็ไม่สามารถพูดถึงได้นะคะ”