โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 313

“มานี่ ไอโนะ มาหาฉัน นี่จะเป็นบ้านของหนูในอนาคต ดังนั้นให้ฉันพาหนูไปดูรอบ ๆ บ้านนะ”

ฟรอสต์ดูเป็นผู้หญิงที่ฉลาด เป็นผู้ใหญ่และเข้าใจเรื่องต่าง ๆ ได้ดี

เธอแก้ไขความอึดอัดที่เซบาสเตียนรู้สึกได้อย่างง่ายดาย เธอดีกว่าเซลีนซึ่งไม่มีทางทำเรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน

ขณะพูดอย่างนั้น ฟรอสต์เอื้อมมือไปจับมือไอโนะ

อย่างไรก็ตาม ไอโนะรู้สึกรังเกียจผู้หญิงคนนั้นที่พยายามรังควานเธออย่างเหลือเชื่อ เธอนิสัยแย่กว่าเด็กในโรงเรียนอนุบาลของเธอเสียอีก! ไอโนะดึงแขนกลับและวิ่งไปซ่อนหลังพ่อตูดหมึกทันที

เมื่อเธอเห็นเช่นนั้น ท่าทางของฟรอสต์ก็เปลี่ยนไปอย่างน่าเกลียดอย่างไม่น่าเชื่อ

แขกที่มาร่วมงานอดไม่ได้ที่จะป้องปากเพื่อซ่อนเสียงหัวเราะ

มันจะน่าอายแค่ไหนกัน? เห็นได้ชัดว่านายน้อยเซบาสเตียนมีคู่หมั้นอยู่แล้ว เธอกำลังจะมาถึงในไม่ช้า ถ้าท่านผู้อาวุโสชอว์พาหลานสาวที่หายสาบสูญไปแสนนานนั้นมาด้วยจริง ๆ ในตอนหลัง ผู้หญิงคนนี้จะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากอย่างแน่นอน

ฟรอสต์โกรธมากขึ้นเมื่อแขกที่มาร่วมงานเริ่มหัวเราะเยาะเธอ!

ผู้หญิงคนนั้นเป็นแค่ลูกนอกสมรสไม่ใช่เหรอ!

เธอเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่เป็นอาชญากรคนนั้นด้วยซ้ำ! ถ้าเด็กไม่ได้รับความโปรดปรานจากนายท่านผู้อาวุโสฟอร์ด เซบาสเตียนอาจไม่ต้องการเธอด้วยซ้ำ!

ฟรอสต์พยายามกลืนความโกรธลงไป และฝืนยิ้มหวานออกมา “โอเคจ้ะ ฉันจะไม่รบกวนหนูแล้ว แต่ว่านะ จะมีผู้หญิงอีกคนที่จะมาทีหลัง ผู้หญิงคนนั้นจะนั่งข้างพ่อของหนูอย่างแน่นอน ถ้าเธอไล่หนูออกไปในภายหลัง อย่าร้องไห้ก็แล้วกันนะ”

ฟรอสต์หมายถึงเซลีน

ในขณะนั้นเอง เธอตัดสินใจใช้เซลีนเป็นเครื่องป้องกัน