โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 89

“เข้าใจแล้วครับ” เซบาสเตียนวางสายหลังจากพูดคำง่าย ๆ ในขณะที่สายตาอันเย็นชาของเขาไปที่ส่งไปยังเซลีน มันอุ่นขึ้นมากและเขาก็ใช้น้ำเสียงที่อ่อนโยนมากขึ้นเช่นกัน “เธอตั้งท้องลูกของฉัน ฉันจะปล่อยให้เธอกลับบ้านได้อย่างไร?”

"ไม่ค่ะ!" เซลีนปฏิเสธอย่างเด็ดขาด “ไม่ค่ะ นายน้อย เรายังไม่ได้แต่งงานกันอย่างเป็นทางการ ฉันจึงยังไม่ใช่ภรรยาของคุณ ตอนนี้ฉันรู้ว่าฉันเป็นแม่ ฉันจะเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกของฉัน ฉันจะไม่สร้างปัญหาให้คุณผู้ชายของฉันด้วย ฉันจะเรียนรู้ที่จะเข้มแข็งขึ้นและมีหลักการ ดังนั้นก่อนที่เราจะแต่งงาน ฉันจะไม่ไปอยู่กับคุณ ไม่ต้องกังวลนะคะ อย่างไรฉันก็จะดูแลลูกของเราอย่างเหมาะสม ฉันจะทำอย่างนั้นอย่างแน่นอนค่ะ”

คำพูดของเธอฟังดูแน่วแน่มากเสียจนเซบาสเตียนรู้สึกราวกับว่าเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว ในฉับพลันเธอก็มีคุณธรรมประจำใจมากยิ่งขึ้น

เซบาสเตียนหยุดครู่หนึ่งก่อนจะตกลง "ก็ได้"

เขามองไปที่ลินคอล์นและเจดหลังจากนั้น “กรุณาดูแลเซลีนให้ดี ผมจะแต่งงานกับเธอแน่นอนหลังจากนี้หนึ่งเดือน ในอนาคตเธอจะเป็นผู้หญิงคนเดียวของผม เด็กที่อยู่ในท้องของเธอจะเป็นผู้สืบทอดคนต่อไปของฟอร์ด กรุ๊ป”

ลินคอล์นมีอารมณ์อ่อนไหวขณะที่เขาพูด “นายน้อยเซบาสเตียน ตราบใดที่คุณ…ตราบใดที่คุณไม่รังเกียจเซลีนของเรา ผม… เราสองคนจะดูแลลูกสาวของเราอย่างดีอย่างแน่นอน ลูกในท้องก็เป็นหลานเราด้วย เราจะให้ทำแท้งได้ยังไง? เราแค่กังวลว่าเธอจะรบกวนคุณ…”

เจดขัดจังหวะลินคอล์นอย่างหนัก "หยุดพูด!"

ลินคอล์นพยักหน้าทันที “ถ้าอย่างนั้น นายน้อยเซบาสเตียน คุณไปดูแลธุรกิจของคุณได้เลย เราจะพาเซลีนกลับบ้านเอง”

“ผมจะไปพบเธอทันที หลังจากที่ผมทำธุระเสร็จ” จากนั้นเซบาสเตียนก็หันหลังกลับโดยไม่พูดอะไรอีก

คิงส์ตันที่กำลังมองดูอยู่ เขาไม่ได้ละสายตาจากครอบครัวลินน์สักวินาที ขณะที่เขาเดินตามเซบาสเตียนเข้าไปในรถ การเดินทางนั้นยาวนาน และเซบาสเตียนนิ่งเงียบตลอด คิงส์ตันไม่กล้าพูดอะไร

สัญชาตญาณของเขาบอกเขาว่าเซบาสเตียนไม่ชอบเซลีนเลย