โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 90

“มันนานแล้วตั้งแต่งานเลี้ยงครั้งสุดท้าย แกตัดสินใจแล้วหรือยัง? ว่านายสนใจผู้หญิงจากตระกูลไหน?” เฮนรี่ถามหลานชายของเขา

หลานชายของเขาใกล้จะสามสิบสองแล้ว ถ้าเขาเป็นคนธรรมดา ลูกของเซบาสเตียนคงไปโรงเรียนแล้ว!

เซบาสเตียนเย็นชาเหมือนเดิมและไม่พูดอะไร เฮนรี่เริ่มหงุดหงิด แต่เพราะเขาค่อนข้างกลัวหลานชายคนนี้ เขาจึงไม่กล้าแสดงความโกรธออกไป เขาเพียงพูดความจริงใจว่า “ทุกวันนี้ มีครอบครัวเพียงไม่กี่ครอบครัวที่สามารถยืนหยัดเพื่อครอบครัวฟอร์ดได้ เจ้าหญิงแห่งสมิธ กรุ๊ป น้องสาวของเซย์นที่มักจะอยู่กับไนเจลเสมอ เธออายุ 22 ปี นอกจากนี้ยังมีตระกูลฮอรสท์จากคีดอน ซิตี้ แต่คนที่ปู่คิดว่าดีที่สุดคือครอบครัวชอว์…”

เฮนรี่พูดเยอะมาก แต่เซบาสเตียนไม่แม้แต่จะเลิกคิ้วสงสัย

แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไร แต่เขาก็ไม่คัดค้านเช่นกัน เฮนรี่จึงพูดต่อ “หลานสาวของเมลานี ชอว์ นายหญิงแห่งตระกูลชอว์ เธอชื่อมินดี้นะ ปู่คิดว่าแบบนั้น? ครอบครัวแมนน์อาจไม่มีอะไรมากนักในเซ้าท์ ซิตี้ และล่มสลายไปแล้ว แต่มินดี้เติบโตขึ้นมาในตระกูลชอว์และอยู่เคียงข้างแกท่านอาวุโสชอว์มาโดยตลอด เด็กคนนั้นอาจเป็นแมนน์ แต่โดยพื้นฐานแล้วเธอคือหลานสาวของตระกูลชอว์ ครอบครัวนั้นมีแต่ลูกหลานที่เป็นผู้ชายและเธอก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ในตระกูลนั้น โดยพื้นฐานแล้วเธอเป็นคนโปรดของนายท่านอาวุโสชอว์เลยแหละ”

“ถ้าแกแต่งงานกับมินดี้ ด้วยอำนาจที่นายท่านอาวุโสชอว์มีในเซ้าท์ ซิตี้และเมืองคีดอน ซิตี้ อนาคตของฟอร์ดกรุ๊ปก็จะ…”

“ผมไม่อยากแต่งงานกับคนที่ปู่พูดถึง” เซบาสเตียนขัดจังหวะปู่ของเขาทันที

เฮนรี่พูดไม่ออก

เขาพูดทั้งหมดนี้ไปเพื่ออะไร

"แก!" เฮนรี่ทุบโต๊ะอย่างโกรธจัด เขายกไม้เท้าขึ้นกระแทกพื้นด้วย “แกกำเริบมากไปแล้วนะ! แกคิดว่าตอนนี้ฉันจะไม่กล้าท้าทายกับคนที่ควบคุมบริษัทอย่างแกงั้นเหรอ?! คิดว่าฉันเลือกสาวจากตระกูลชอว์ให้ใคร! แกคิดว่าทั้งหมดนี้มีไว้เพื่อใคร! ตระกูลชอว์อาจไม่ร่ำรวยเท่าเราในตอนนี้ แต่พวกเขาก็ถือว่าเป็นผู้ดีเก่าแก่ที่สุดในเซ้าท์ ซิตี้…”

เซบาสเตียนขัดจังหวะเขาอีกครั้ง “ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใครในการสร้างอาณาจักรของผมเอง ผมจะไม่แต่งงานเพื่อผลประโยชน์กับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น!”

“แล้วแกอยากแต่งงานกับใคร? อายุอานามก็ปานเข้าไปสามสิบแล้วนะ บอกมาเถอะว่าแกอยากแต่งงานกับใคร!” เฮนรี่โกรธจัด หนวดของเขากระตุก

เซบาสเตียนจ้องไปที่ปู่ของเขาด้วยสายตาที่เย็นชาและเดือดดาล “แน่นอน ผมอยากแต่งงานกับแม่ของลูกผมเท่านั้น!”

คำพูดของเขามีความหมายสองอย่าง

ไม่เพียงแต่พูดถึงความอยุติธรรมที่แม่ของเขาต้องเผชิญเมื่ออยู่ในตระกูลฟอร์ดเท่านั้น แต่ยังบอกกับเฮนรี่ว่าครอบครัวฟอร์ดจะไม่มีภรรยาน้อยในช่วงสมัยของเซบาสเตียนอีกต่อไป

เฮนรี่เริ่มพูด “เซบาสเตียน เกี่ยวกับแม่ของนาย…”

“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะครับ” เซบาสเตียนลุกขึ้นและออกไป เขายอมรับเฮนรี่ในฐานะปู่ของเขา และไม่เคยปฏิเสธการติดต่อใด ๆ กับบ้านฟอร์ด ทว่านั่นไม่ได้หมายความว่าครอบครัวฟอร์ดจะล่วงเกินและถามถึงแม่ของเขาได้

หลังจากออกจากที่พักของฟอร์ด เซบาสเตียนก็กลับมาที่บริษัท ทันใดนั้นเขาก็นึกถึงการประชุมที่จบลงในตอนเช้าได้ งานหยุดชะงักเพราะลินคอล์น และการตั้งครรภ์ของเซลีนทำให้เซบาสเตียนไม่ติดตามเขา

ในตอนเย็น หลังจากการประชุมสิ้นสุดลง เซบาสเตียนไปโรงพยาบาลเพื่อไปเยี่ยมแม่ของเขา

เมื่อมาถึงวอร์ด เขาเห็นว่าซาบริน่าอยู่ที่นั่นแล้ว เธอกำลังดูแลแม่ เมื่อสังเกตเห็นการมาถึงของเซบาสเตียน ซาบริน่าก็ยิ้มหวาน “เซบาสเตียน มาแล้วเหรอ”

เซบาสเตียนพูดไม่ออก

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเรียกชื่อเขาอย่างไม่เป็นทางการ