โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น นิยาย บท 31

เมื่อนึกถึงจุดนี้ นางก็กล่าวกับเจาซีว่า “ส่งจดหมายฉบับหนึ่งให้ท่านปรมาจารย์ซื่อคง บอกว่าบัวไหมสวรรค์ดอกที่สองนั้น ข้าไม่ต้องการแล้ว ให้ท่านปรมาจารย์จัดการได้ตามสะดวกเลย”

ทุกคนต่างรู้ว่า นางเคยวิงวอน ร้องขอดอกบัวไหมสวรรค์ให้ฉีจื่อฟู่

แต่นอกจากปรมาจารย์ซื่อคงและเจาซีที่ติดตามนางทั้งวันแล้ว ไม่มีผู้ใดรู้ว่า ดอกบัวไหมสวรรค์ที่นางขอมานั้น ทั้งหมดมีสองดอก

เนื่องจากพิษบนร่างของฉีจื่อฟู่ได้รับมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา จำเป็นต้องรับประทานสองดอกจึงจะหายดี แต่เนื่องจากฤทธิ์ยาของดอกบัวไหมสวรรค์แรงกล้าเกินไป ร่างกายที่อ่อนแอในตอนนั้นของเขารับไม่ไหว จึงได้แต่กินดอกที่สองในอีกสามปีให้หลัง

ทว่าไม่ได้รับประทานดอกที่สอง ในไม่ช้า ร่างกายก็จะค่อยๆ เสื่อมสภาพลงอย่างรวดเร็ว กลับกลายเป็นเหมือนดังเก่า

หากแต่ยามนั้น ปรมาจารย์ซื่อคงมิได้มอบดอกบัวไหมสวรรค์ทั้งสองดอกแก่นาง แต่กล่าวว่า สามปีให้หลัง หากตนคิดว่ายังมีความจำเป็น ค่อยกลับมารับไป และยังบอกตนมิให้กล่าวเรื่องนี้ต่อผู้ใด

ก่อนหน้านี้ หรงจือจือเห็นว่า ฉีจื่อฟู่กลับมาในระยะเวลาสามปีพอดี ก็ถอนใจอย่างโล่งอก ทว่ายังไม่ทันได้กล่าวเรื่องนี้กับเขา คิดไม่ถึงว่าเขาจะมอบความประหลาดใจครั้งใหญ่เช่นนี้ให้นาง

แต่เป็นเช่นนี้ก็ดี ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่กล้าปฏิบัติต่อนางเช่นนี้ และนางก็คงมิอาจได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเขาเช่นกัน

เมื่อเจาซีได้ยินถึงจุดนี้ ก็ลังเลว่า “คุณหนู จะทำเช่นนี้จริงหรือเจ้าคะ? ในโลกนี้มีดอกบัวไหมสวรรค์เพียงสองดอกเท่านั้น หากท่านปรมาจารย์ซื่อคงให้ผู้อื่นไปจริงๆ ซื่อจื่อก็จะไม่อาจหายดีได้แล้วนะเจ้าคะ”

หรงจือจือเหลือบตามองนางทีหนึ่ง “อย่างไรกัน? เจ้าใจอ่อนแล้วหรือ?”

เจาซีรีบส่ายหัวทันที “แน่นอนว่ามิใช่เจ้าค่ะ! ข้าเพียงกลัวว่าคุณ คุณหนูท่านจะใจอ่อน อีกอย่าง หากภายหน้าซื่อจื่อเกิดสำนึกผิดแล้วเกิดกลับใจขึ้นมา? ถึงเวลานั้น คุณหนูมิต้องเสียใจเพราะสายเกินการหรือเจ้าคะ ”

หรงจือจือฟังจนหัวเราะออกมาแล้ว “เจ้าวางใจเถอะ ข้าไม่ใจอ่อนดอก แล้วเขาก็จะไม่คิดว่าตนผิดด้วย หากไม่เชื่อ เจ้ารออีกครึ่งชั่วยามค่อยบอกข้าว่า ควรส่งจดหมายออกไปหรือไม่”

เจาซีงงไปหมด อีกครึ่งชั่วยามจะเกิดสิ่งใดขึ้นหรือ

……

ในเวลานี้ สวนฉางโซว่ที่เดิมก็วุ่นวายและเสียงดังอยู่แล้ว ก็ถูกฉีอวี่เยียนหาเรื่อง คอยปรนนิบัติผู้ป่วยตลอดคืนไม่ยอมหลับไม่ยอมนอนอีก

เมื่อเห็นนางถานฟื้นขึ้นมาแล้ว ก็ไม่ลืมที่จะยกเรื่องสินเดิมของตนขึ้นมาพูดในทันที