ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!! นิยาย บท 11

น้องอินพาร์ท

เวลาผ่านไปราวชั่วโมงกว่าพี่กันต์กับพี่เฟยก็จัดเตรียมของและสถานที่เสร็จแต่ยังมีของหลายชิ้นที่ยังขาดป๊าจึงเตรียมตัวพาผมออกไปซื้อของด้านนอกด้วยกัน แต่ก่อนที่จะได้ออกไปรถสีดำก็แล่นเข้ามาในตัวคฤหาสน์ซึ่งนั้นเป็นรถของอาเรียว

“ป๊า..นั้นรถอาเรียวใช่มั้ย”ผมสะกิดถามป๊าที่ยืนมองดูข้างๆผมเช่นกัน

“อือ”สีหน้าท่าทางป๊าดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัดยิ่งแล้วตอนอาเรียวลงจากรถรีบวิ่งขึ้นมาอุ้มผมแถมหอมแก้มผมอีกทำเอาป๊าแทบจะพุ่งมากระชากออก

“ปล่อยลูกกู”เสียงแข็งของป๊าดังขึ้น

“กูไม่ปล่อยมึงจะทำไม ในสายตากูตอนนี้นี้ไม่ใช่ลูกมึงแต่นี้คือคนที่กูรัก”

“ปล่อย”

“กูไม่ปล่อย”

“ไอเรียว!!!”เสียงของป๊าดังลั่นไปทั่วทำให้ลูกน้องที่อยู่บริเวณนั้นรีบมารุมล้อมตัวของอาเรียวไว้

“กูไม่ปล่อย มึงห้ามกูไม่ได้คริสมึงไม่มีสิทธิ์”

“คนที่ไม่มีสิทธิ์น่าจะเป็นมึงมากกว่า”ป๊าพยายามที่จะดึงผมกลับไปแต่ด้วยแรงของทั้งสองที่คงพูดได้ว่าพอๆกันช้างสองตัวดีๆนี้เอง

“ห..ยุด..หยุด!”ผมเริ่มพูดขึ้นบ้างเพราะตอนนี้รู้สึกเจ็บตามเนื้อตัวเพราะแรงกระชากดึงดันของทั้งสองคนแล้ว

“บอกให้หยุดไง!อาเรียว!ป๊า!อินเจ็บ!!!”

“เจ็บตรงไหนมู่หลาน”

“เจ็บตรงไหนอ้วน”

“ทุกตรงเลย!ทำไมต้องทะเลาะกันด้วยอินไม่เข้าใจเลยจริงๆเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ แล้วอาเรียวเรื่องของมู่หลานมันไม่เกี่ยวกับอินแล้วมู่หลานตายไปแล้วตอนนี้เวลานี้มีแค่อิน อินที่เป็นลูกของป๊าคริสไม่ใช่มู่หลานนักฆ่าคนนั้นอีกแล้วเพราะงั้นพอสักทีแล้วอินขอพูดไว้ตรงนี้ไม่ว่าจะตอนเป็นมู่หลานหรือตอนไหนอินก็ไม่มีวันรักใคร!!มากไปกว่าป๊าอีกแล้ว”

“อ้วน..”

“ไม่ว่ามู่จะพูดยังไงพี่ก็ไม่มีวันเลิกรักเราชาตินั้นไม่ได้ชาตินี้พี่ต้องได้”

“งั้นก็เชิญอาเรียวเพ้อไปเถอะ ป๊าไปซื้อของกันอินไม่อยากอยู่นี้แล้ว”

“อือได้”ป๊าอุ้มผมมายังรถที่มีกันต์ยืนอยู่ทันที

“ซื้อของ?ซื้อทำอะไร?จะไปไหน?”เป็นอาเรียวที่จับแขนป๊าไว้แต่ก็โดนป๊าสบัดออกทันที

“เรื่องของครอบครัวคนอื่นอย่าเxือก”

“เหอะ มึงจะเอาแบบนี้ใช่มั้ยคริส”

“....”ป๊าเงียบไม่ตอบอะไรแล้วพาผมขึ้นรถทันที แต่ออกมาได้สักระยะแล้วสีหน้าป๊ายังดูอารมณ์ไม่ดีอยู่เลย

“ชิ”

“ป๊าเป็นไร0-0”

“หงุดหงิดไอเรียวมันตามมา”

“ห้ะ!!”ได้ยินแค่นั้นแหละผมรีบหันไปดูผ่านทางกระจกดำด้านหลังก็เห็นรถของอาเรียวไล่ตามมาติดๆ

“เอาจริงดิ ตามมางี้เลย”แบบนี้มีหวังกว่าจะได้ซื้อของเสร็จคงจะหัวระเบิดตายก่อนแน่ๆ

“กันต์ขับให้เร็วกว่านี้หน่อย”

“ได้ครับคุณคริส”

แต่ไม่ว่าพี่กันต์จะเร่งความเร็วขึ้นเท่าไรทางอาเรียวก็ยังเร่งความเร็วตามมาติดๆแล้วตอนนี้สีหน้าป๊าคืออารมณ์ไม่ดีแบบสุดๆ และก็เป็นแบบนั้นจริงๆป๊าลดกระจกลงก่อนที่จะโน้มตัวออกจากรถชักกระสุนยิงปืนใส่รถของอาเรียวทันที

“ป๊า!!ทำอะไรรลงมาาา”ผมที่เห็นแบบนั้นก็รีบคว้าตัวป๊าไว้ไม่งั้นป๊าคงได้ยิงรถอาเรียวจนพังแน่ๆเมื่อเห็นว่าป๊าไม่มีทีท่าว่าจะหยุดรถอาเรียวก็หลบซ้ายทีขวาทีจนเบียดเสียดกับรถด้านข้างไปมา ผมเลยตัดสินใจกอดป๊าไว้แน่นหวังให้ป๊าใจเย็นลง

“ป๊า..ฮืออ..พอแล้ว..อินกลัว”และแล้วผมก็ร้องไห้อีกป๊ามี่ได้ยินเสียงผมร้องไห้ก็รีบกลับเข้ามาภายในตัวรถทันที

“อ้วนอย่าร้อง”ป๊าเอื้อมมือมาปาดน้ำตาให้ผมทันที

“ฮืออ..ป๊านั้นมันรถอาเรียวนะ..ฮึก..ถ้าเกิดกระสุนไปโดนอาเรียวหรือล้อรถขึ้นมา..ฮึก..อาจจะเกิดเรื่องไม่ดีได้นะ..ฮืออ”

“โอ๋ๆอ้วนป๊าขอโทษนะป๊าไม่ทำแล้วไม่ยิงแล้วเห็นมั้ยเก็บปืนแล้วเพราะงั้นอย่าร้องนะครับ”

“ฮึก..ทำไมป๊าต้องโกรธขนาดนั้นด้วย”

“ป๊าหวง ห่วงอ้วนมากๆไงไม่ว่าจะเป็นใครถ้ามารบกวนหรือจะมาทำให้อ้วนต้องจากป๊าไปมันก็ทนไม่ได้ถ้าเป็นเรื่องของอ้วนป๊าอยู่เฉยไม่ได้จริงๆ”

“น้องอิน..ฮึก..จะไม่มีวันไปจากป๊าน้องอินรักป๊ามีป๊าคนเดียว”

“จะรักป๊าคนเดียวใช่มั้ย”

“รักคนเดียวๆจะรักป๊าคนเดียว”

“งั้นสัญญากับป๊าจนกว่าอ้วนอายุ18ปีห้ามอ้วนมีแฟนห้ามใกล้ชิดกับใครมากเกินไปห้ามน่ารักกับใครห้ามบอกรักใครเข้าใจมั้ย”

“น้องอินเข้าใจไม่ว่าจะ18หรือตอนไหนน้องอินก็จะรักป๊าคนเดียว”ผมก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองพูดอะไรออกไปความรักที่ผมมีให้ป๊ามันมากมายจริงๆแม้ว่าจะเจอและได้อยู่ด้วยกันไม่นานมันกลับรู้สึกแตกต่างและมากจนจะล้นออกมา รักมากกว่าคนที่รู้จักกันมานานความรักของผมแท้จริงคือความรักแบบไหนผมก็ยังไม่รู้เลยรู้แค่ว่าจะอยู่กับป๊าไม่จนชั่วชีวิตจะจบลง

“ป๊าก็ให้สัญญากับอ้วนไม่ว่ายังไงคนที่จะรักก็คืออ้วนจะไม่มีใครคนไหนมาทำให้ความรักที่ป๊ามีให้เราน้อยลง”

“เอ่อ..คุณคริสเอายังไงดีครับคุณเรียวยังตามมาอยู่เลย”

“ปล่อยไปกูจะรอดูว่าจะตามได้สักแค่ไหน”

“ป๊าพี่กันต์ใกล้ถึงรึยังง่ะคือ...อินอยากล้างหน้าแล้วก็ปวดฉี่ง่ะ”บ้าจริงดันมาปวดเวลานี้สะได้

“ยังอีกไม่ไกลมากครับคุณหนูแต่ด้านหน้ามีปั้มน้ำมันผมจะแวะให้คุณหนูเข้าห้องน้ำก่อนดีกว่าครับทนไว้มันจะไม่ดี”

“หึ กลัวอ้วนมันฉี่ใส่รถก็บอกมากันต์”

“ง่ะ!!ไม่ฉี่ใส่หรอกใครจะฉี่ใส่ป๊าคนบ้า!!”พูดจบป๊ากับพี่กันต์ก็แอบขำผมกันยกใหญ่ไม่เกิน10นาทีก็ถึงปั้มพอรถจอดปัปผมก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันทีแบบมันจะไหลแล้ว อ้ะแย่ล่ะรีบวิ่งมาจนลืมดูว่านี้ห้องน้ำหญิงหรือชายบ้าจริงแต่ไม่ไหวแล้วรีบเข้าๆ

“อ้วน!อยู่ไหนเนี้ย”เสียงป๊านิ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!!