บทที่25 – ตอนที่ต้องอ่านของ ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!!
ตอนนี้ของ ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!! โดย 岭音หลิ่นอิน ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยายYทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่25 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
มู่หลานพาร์ท
ผมยืนอึ้งกับคำพูดต่างๆของอิน อินเปลี่ยนไปทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ อินพูดดีกับผมเสมอ นิสัยดี แต่นี้มันอะไรกัน
“ออกไปจากบ้านอิน”
“อิน นี้เรื่องอะไร เราเป็นอะไรไปทำไมถึงมาไล่พี่แบนี้”
“ไม่ต้องมาถาม หุบปากเน่าๆนั้นสักที!”
“เกินไปแล้วนะอิน!!พี่อายุมากกว่าเรานะ”
“แล้วไง อินเด็กแล้วต้องยอมผู้ใหญ่ตลอดหรอ”
“อิน!!!!”เป็นป๊าที่ขึ้นเสียงจนน่ากลัว
“ทำไม ป๊าจะทำไรอิน จะปกป้องมันอีกแล้วใช่มั้..”
เพียก! เสียงฝามือหนาสัมผัสกับใบหน้าเล็กอย่างรุนแรงจนใบหน้าของอินหันไปตามแรงมือของป๊า
“หยุดบ้าได้แล้ว!!”
“ฮึก..นี้ป๊า..กล้าตบอินหรอ!!!”
“ใช่! อินไม่เชื่อฟังป๊าเลย!อินทำตัวไม่แีเลยรู้ตัวมั้ย!”ฟังจากน้ำเสียงของป๊าคงพูดได้ว่าป๊าก็รู้สึกไม่ดีที่ตบอินไป
“ได้..ฮึก..รักกันมากอยากได้มันมากใช่มั้ย..เชิญเลยจะทำอะไรก็ตามใจ แต่ถ้าป๊าเลิกมันอย่ามาเรียกอินว่าลูก!!!”พูดจบอินก็วิ่งร้องไห้ออกจากห้องไป
“....”ตอนนี้ภายในห้องมีแต่ความเงียบป๊ากำลังจมอยู่กับห้วงความคิด ส่วนผมตอนนี้ไม่รู้ว่าจะทำอะไรหรือพูดอะไรดีจนกระทั่งมายุวิ่งเข้ามาภายในห้อง
“คุณท่าน!!บ้านใหญ่เกิดเรื่องครับ”
“ว่าไงนะ”ผมหันไปตามเสียงทันทีรวมถึงป๊าที่หันมองมายุช้าๆเพียงปลายตาเท่านั้น
“ตอนนี้คุณท่านรีบกลับบ้านใหญ่ก่อนเถอะครับ”
“ได้ ลงไปรอก่อนเดี๋ยวตามไป”ผมสั่งให้มายุไปรอทันทีก่อนที่จะหันมาหาป๊า
“มู่ไปก่อนนะ”ผมพูดก่อนที่จะวิ่งไปแต่ก็ต้องหยุดเมื่อมือหนาของป๊ามือผมไปกอดไว้แน่น
“ไม่เอา อย่าไปอยู่กับกูก่อน”
“มู่มีเรื่องต้องทำ..ป๊ารอมู่นะ..มู่จะรีบกลับมา”
“ไม่ กันต์!สั่งคนเตรียมรถไปบ้านของตระกูลมู่!”
“ครับคุณคริส”
“ไปทำไมครับ!”ผมหันไปถามป๊าทันที แต่เพียงผมหันไปถามปากของป๊าก็ปะทะเข้ากับหน้าผากของผม
“!!!”
“กูไปด้วย มีเรื่องมาใช่มั้ย”
“ไม่ได้นะ ที่นู้นจะตกใจ”
“แล้ว?”
“กูมาปกป้องนายหญิงของบ้านนี้ผิดมากรึไง”
“นะ..นะนายหญิงอะไรล่ะ ป๊าอย่าแกล้งผมสิ!”
“มู่หลาน หัวหน้าตระกูลมู่คนปัจจุบันเป็นว่าที่ภรรยาของคริสนะครับ”ป๊าพูดขึ้นทำเอาผมทำตัวไม่ถูกแก้มขึ้นสีคนบ้าอะไรมาพูดอะไรแบบนี้ตอนลูกชายงอล
“ไม่ต้องเลย!ไปง้ออินก่อนเลย เดี๋ยวจะรีบไปแล้วรีบกลับมาหา”
“ไม่ ปล่อยให้อินอยู่คนเดียวคิดทบทวนอะไรให้ดี ทำนิสัยแบบนั้นกูที่เป็นพ่อรับไม่ได้”
“แต่..”ไม่ทันที่จะพูดอะไรป๊าจับผมอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถสีดำคันประจำของตระกูลมู่
“ออกรถ”
“คุณ!?”เป็นมายุและมิยุที่ต้องตกใจแต่ผมก็ห้ามไว้ เพราะรู้ดีถึงไม่ไปตอนนี้ป๊าก็คงจะตามไป
เวลาผ่านไปก็เดินทางมาถึงบ้านใหญ่ด้านนอกมีคนรอรับขบวนรถสีดำที่นำมาโดยรถของผม
“ที่นี้?”ป๊าหันมาถามผมทันที
“ใช่ครับ”จบคำผมก็สั่งให้คนปิดล้อมสถานที่ไว้เนื่องจากสถานการณ์ที่บ้านใหญ่ยังไม่แน่นอนเหตุการณ์นองเลือดยังคงติดตาอยู่อย่างนั้น
“พี่มู่!!!”เป็นยูที่วิ่งมากอดผมเน้นก่อนที่จะร้องออกมา
“ยู..”
“ไปไหนมา..ฮึก..ทำไมทิ้งยู..ฮืออ.”
“พี่ขอโทษ..”
“ฮืออ..ทุกคนที่เสียไป..ฮึก”
“พี่จะจัดการคนที่ทำเรื่องนี้เองเพราะงั้นหยุดร้องไห้”
“ฮึก..ก็ได้”ยูหยุดร้องไห้และเลิกกอดผม ก่อนที่จะหันไปมองบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังผมตั้งแต่เข้ามา
“ใคร..”ยูพูดขึ้นมาเบาๆ
“เอ่ออ..”
“ยินดีที่ได้รู้จัก กูคริสเป็นแฟนของพี่ชายเธอ”และคำพูดนั้นทำผมแทบบ้าเลยทันที ส่วนยูยืนนิ่งค้างไปเลยรวมถึงคนอื่นๆด้วย
“พูดบ้าอะไรเนี้ย!”ผมหันไปตีป๊าอย่างแรง แต่ดูแรงผมถึงแม้จะอยู่ในร่างนี้ก็ทำป๊าเจ็บไม่ได้เลยให้ตายสิ
“พูดความจริง”
“แฟน?”เป็นเสียงของบุคคลที่มาใหม่เพียงหันมองตามเสียงก็รู้ได้ทันที และนี้คงเป็นเหตุผลที่มายุมาตามผมกลับ
“คุณลุง”
“ฉันได้ยินว่าที่นี้มีคนบุกรุกก็เลยรีบมา เลยได้มาเห็นมาได้ยินอะไรดีๆเข้า”
“แกบอกว่าเป็นแฟนของเจ้ามู่?ใช่มั้ย”ลุงเดินมาใกล้ป๊าก่อนที่จะใช้มือจับปกเสื้อของป๊าไว้
“ครับ”
“ฉันไม่อนุญาต”
“คุณเป็นแค่ลุง ไม่มีสิทธิ์อะไรมาห้ามนะครับ”
“มีสิ ฉันมีสิทธิ์พอที่จะหวงหลานทั้งสองคนเพราะที่พวกเขามีทุกวันนี้ได้ก็เพราะฉันส่วนนึง”
“จะให้ฉันมายอมรับใครก็ไม่รู้ ฐานะอะไร มีหัวนอนปลายเท้าแน่ชัดรึเปล่า ที่สำคัญเพศเดียวกันมันตลกสิ้นดี”
“ลุงครับ!”
“แกหุบปากไปมู่”
“เพศเดียวกันแล้วมันไปหนักหัวใครหรอครับ เดี๋ยวนี้โลกมันเปิดกว้างแล้วอย่ามัวแต่จมอยู่กับความคิดเก่าๆสิครับ”ป๊าคริสพูดโต้ไปทันที
“เหอะ ไม่ว่าจะพูดยังไงฉันก็ไม่อนุญาต”
“จะเอาเท่าไร”
“อะไร”
“คุณต้องการเท่าไรถึงยอมอนุญาตให้คบกันได้”
“ป๊า..”
“หึ อย่างแกนะหรอจะมีหน้าจ่าย”
“ก็ลองดูสิครับ”
“ร้อยล้าน!ถ้าแกมีนะ”
“มากไปแล้วนะลุง!นี้ชีวิตพี่ชายยูนะ ลุงจะมาห้ามไม่ได้ถึงไม่มีลุงพวกหนูก็มีวันนี้!!”ยูที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นมาเสียงดัง ใช่แล้วความจริงก็คือลุงไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยแต่ดันมาทำหวงหลานแถมยังมาทำตัวเป็นคนปกครองอีก
“ยัยยู!เงียบไป”
“ไม่!ยูไม่เงียบ! พี่คริสเชิญพี่คบหากับพี่ชายหนูได้เลย หนูไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นขอแค่คุณทำให้พี่ชายหนูมีความสุขพอ”
“ยู..”
“แกจะบ้าหรอยัยยู!!”
“ลุงนั้นแหละเป็นบ้าหรอ!!ลูกลุงก็มีไปเป็นห่วงลูกลุงนู้นอย่าให้มันมากัดคนอื่น!!”
“นี้แก!”ลุงทำท่าจะตบยูแต่ต้องหยุดลงเมื่อป๊าควักปืนมาจ่อหัวของลุงไว้
“ลองมึงกล้าทำอะไรน้องสาวของมู่ มึงตายศพไม่สวยแน่”
“พวกแก!!”
“ออกไปส่ะ แล้วอย่ามาที่นี้อีก แล้วจำหน้ากูไว้ให้ดีๆแล้วลองไปนึกดูว่ากูเป็นใคร!!!!” จบคำลุงก็โดนลากตัวออกไปทันที
“ให้ตายเถอะ!!ยูเบื่อจริงๆ”
“ยู..”
“ส่วนพี่ก็เหมือนกัน!มีแฟนแล้วทำไมพึ่งบอกยูที่สำคัญยังเป็นผู้ชาย!”
“พี่ขอโทษ”
“พี่จะขอโทษทำไม ยูโครตดีใจเลย!!!ยูชอบมากกก”
“ห้ะ?”ผมงงกับท่าทางของยู
“หึ”
“โอ้ยย แต่งงานเลยมั้ยเอาไงดี เห้ย!ยังไม่ได้ต้องรอจัดการเรื่องนั้นก่อน”
“ห้ะ!!ไม่คิดจะหวงพี่บ้างหรอยู”
“ไม่!!เอาไปได้เลย เอาพี่ชายหนูไปทำมิดีมิร้ายได้เลยย”ผมได้แต่ยืนอึ้งไปตอนแรกยังร้องไห้อยู่เลยทำไมเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังว่ะ แล้วป๊าจะขำอะไรนักหนาเขิลจะตายอยู่แล้ว!งงก็งง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!!