ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!! นิยาย บท 25

มู่หลานพาร์ท

ผมยืนอึ้งกับคำพูดต่างๆของอิน อินเปลี่ยนไปทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ อินพูดดีกับผมเสมอ นิสัยดี แต่นี้มันอะไรกัน

“ออกไปจากบ้านอิน”

“อิน นี้เรื่องอะไร เราเป็นอะไรไปทำไมถึงมาไล่พี่แบนี้”

“ไม่ต้องมาถาม หุบปากเน่าๆนั้นสักที!”

“เกินไปแล้วนะอิน!!พี่อายุมากกว่าเรานะ”

“แล้วไง อินเด็กแล้วต้องยอมผู้ใหญ่ตลอดหรอ”

“อิน!!!!”เป็นป๊าที่ขึ้นเสียงจนน่ากลัว

“ทำไม ป๊าจะทำไรอิน จะปกป้องมันอีกแล้วใช่มั้..”

เพียก! เสียงฝามือหนาสัมผัสกับใบหน้าเล็กอย่างรุนแรงจนใบหน้าของอินหันไปตามแรงมือของป๊า

“หยุดบ้าได้แล้ว!!”

“ฮึก..นี้ป๊า..กล้าตบอินหรอ!!!”

“ใช่! อินไม่เชื่อฟังป๊าเลย!อินทำตัวไม่แีเลยรู้ตัวมั้ย!”ฟังจากน้ำเสียงของป๊าคงพูดได้ว่าป๊าก็รู้สึกไม่ดีที่ตบอินไป

“ได้..ฮึก..รักกันมากอยากได้มันมากใช่มั้ย..เชิญเลยจะทำอะไรก็ตามใจ แต่ถ้าป๊าเลิกมันอย่ามาเรียกอินว่าลูก!!!”พูดจบอินก็วิ่งร้องไห้ออกจากห้องไป

“....”ตอนนี้ภายในห้องมีแต่ความเงียบป๊ากำลังจมอยู่กับห้วงความคิด ส่วนผมตอนนี้ไม่รู้ว่าจะทำอะไรหรือพูดอะไรดีจนกระทั่งมายุวิ่งเข้ามาภายในห้อง

“คุณท่าน!!บ้านใหญ่เกิดเรื่องครับ”

“ว่าไงนะ”ผมหันไปตามเสียงทันทีรวมถึงป๊าที่หันมองมายุช้าๆเพียงปลายตาเท่านั้น

“ตอนนี้คุณท่านรีบกลับบ้านใหญ่ก่อนเถอะครับ”

“ได้ ลงไปรอก่อนเดี๋ยวตามไป”ผมสั่งให้มายุไปรอทันทีก่อนที่จะหันมาหาป๊า

“มู่ไปก่อนนะ”ผมพูดก่อนที่จะวิ่งไปแต่ก็ต้องหยุดเมื่อมือหนาของป๊ามือผมไปกอดไว้แน่น

“ไม่เอา อย่าไปอยู่กับกูก่อน”

“มู่มีเรื่องต้องทำ..ป๊ารอมู่นะ..มู่จะรีบกลับมา”

“ไม่ กันต์!สั่งคนเตรียมรถไปบ้านของตระกูลมู่!”

“ครับคุณคริส”

“ไปทำไมครับ!”ผมหันไปถามป๊าทันที แต่เพียงผมหันไปถามปากของป๊าก็ปะทะเข้ากับหน้าผากของผม

“!!!”

“กูไปด้วย มีเรื่องมาใช่มั้ย”

“ไม่ได้นะ ที่นู้นจะตกใจ”

“แล้ว?”

“กูมาปกป้องนายหญิงของบ้านนี้ผิดมากรึไง”

“นะ..นะนายหญิงอะไรล่ะ ป๊าอย่าแกล้งผมสิ!”

“มู่หลาน หัวหน้าตระกูลมู่คนปัจจุบันเป็นว่าที่ภรรยาของคริสนะครับ”ป๊าพูดขึ้นทำเอาผมทำตัวไม่ถูกแก้มขึ้นสีคนบ้าอะไรมาพูดอะไรแบบนี้ตอนลูกชายงอล

“ไม่ต้องเลย!ไปง้ออินก่อนเลย เดี๋ยวจะรีบไปแล้วรีบกลับมาหา”

“ไม่ ปล่อยให้อินอยู่คนเดียวคิดทบทวนอะไรให้ดี ทำนิสัยแบบนั้นกูที่เป็นพ่อรับไม่ได้”

“แต่..”ไม่ทันที่จะพูดอะไรป๊าจับผมอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถสีดำคันประจำของตระกูลมู่

“ออกรถ”

“คุณ!?”เป็นมายุและมิยุที่ต้องตกใจแต่ผมก็ห้ามไว้ เพราะรู้ดีถึงไม่ไปตอนนี้ป๊าก็คงจะตามไป

เวลาผ่านไปก็เดินทางมาถึงบ้านใหญ่ด้านนอกมีคนรอรับขบวนรถสีดำที่นำมาโดยรถของผม

“ที่นี้?”ป๊าหันมาถามผมทันที

“ใช่ครับ”จบคำผมก็สั่งให้คนปิดล้อมสถานที่ไว้เนื่องจากสถานการณ์ที่บ้านใหญ่ยังไม่แน่นอนเหตุการณ์นองเลือดยังคงติดตาอยู่อย่างนั้น

“พี่มู่!!!”เป็นยูที่วิ่งมากอดผมเน้นก่อนที่จะร้องออกมา

“ยู..”

“ไปไหนมา..ฮึก..ทำไมทิ้งยู..ฮืออ.”

“พี่ขอโทษ..”

“ฮืออ..ทุกคนที่เสียไป..ฮึก”

“พี่จะจัดการคนที่ทำเรื่องนี้เองเพราะงั้นหยุดร้องไห้”

“ฮึก..ก็ได้”ยูหยุดร้องไห้และเลิกกอดผม ก่อนที่จะหันไปมองบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังผมตั้งแต่เข้ามา

“ใคร..”ยูพูดขึ้นมาเบาๆ

“เอ่ออ..”

“ยินดีที่ได้รู้จัก กูคริสเป็นแฟนของพี่ชายเธอ”และคำพูดนั้นทำผมแทบบ้าเลยทันที ส่วนยูยืนนิ่งค้างไปเลยรวมถึงคนอื่นๆด้วย

“พูดบ้าอะไรเนี้ย!”ผมหันไปตีป๊าอย่างแรง แต่ดูแรงผมถึงแม้จะอยู่ในร่างนี้ก็ทำป๊าเจ็บไม่ได้เลยให้ตายสิ

“พูดความจริง”

“แฟน?”เป็นเสียงของบุคคลที่มาใหม่เพียงหันมองตามเสียงก็รู้ได้ทันที และนี้คงเป็นเหตุผลที่มายุมาตามผมกลับ

“คุณลุง”

“ฉันได้ยินว่าที่นี้มีคนบุกรุกก็เลยรีบมา เลยได้มาเห็นมาได้ยินอะไรดีๆเข้า”

“แกบอกว่าเป็นแฟนของเจ้ามู่?ใช่มั้ย”ลุงเดินมาใกล้ป๊าก่อนที่จะใช้มือจับปกเสื้อของป๊าไว้

“ครับ”

“ฉันไม่อนุญาต”

“คุณเป็นแค่ลุง ไม่มีสิทธิ์อะไรมาห้ามนะครับ”

“มีสิ ฉันมีสิทธิ์พอที่จะหวงหลานทั้งสองคนเพราะที่พวกเขามีทุกวันนี้ได้ก็เพราะฉันส่วนนึง”

“จะให้ฉันมายอมรับใครก็ไม่รู้ ฐานะอะไร มีหัวนอนปลายเท้าแน่ชัดรึเปล่า ที่สำคัญเพศเดียวกันมันตลกสิ้นดี”

“ลุงครับ!”

“แกหุบปากไปมู่”

“เพศเดียวกันแล้วมันไปหนักหัวใครหรอครับ เดี๋ยวนี้โลกมันเปิดกว้างแล้วอย่ามัวแต่จมอยู่กับความคิดเก่าๆสิครับ”ป๊าคริสพูดโต้ไปทันที

“เหอะ ไม่ว่าจะพูดยังไงฉันก็ไม่อนุญาต”

“จะเอาเท่าไร”

“อะไร”

“คุณต้องการเท่าไรถึงยอมอนุญาตให้คบกันได้”

“ป๊า..”

“หึ อย่างแกนะหรอจะมีหน้าจ่าย”

“ก็ลองดูสิครับ”

“ร้อยล้าน!ถ้าแกมีนะ”

“มากไปแล้วนะลุง!นี้ชีวิตพี่ชายยูนะ ลุงจะมาห้ามไม่ได้ถึงไม่มีลุงพวกหนูก็มีวันนี้!!”ยูที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นมาเสียงดัง ใช่แล้วความจริงก็คือลุงไม่ได้ช่วยอะไรเราเลยแต่ดันมาทำหวงหลานแถมยังมาทำตัวเป็นคนปกครองอีก

“ยัยยู!เงียบไป”

“ไม่!ยูไม่เงียบ! พี่คริสเชิญพี่คบหากับพี่ชายหนูได้เลย หนูไม่ต้องการอะไรทั้งนั้นขอแค่คุณทำให้พี่ชายหนูมีความสุขพอ”

“ยู..”

“แกจะบ้าหรอยัยยู!!”

“ลุงนั้นแหละเป็นบ้าหรอ!!ลูกลุงก็มีไปเป็นห่วงลูกลุงนู้นอย่าให้มันมากัดคนอื่น!!”

“นี้แก!”ลุงทำท่าจะตบยูแต่ต้องหยุดลงเมื่อป๊าควักปืนมาจ่อหัวของลุงไว้

“ลองมึงกล้าทำอะไรน้องสาวของมู่ มึงตายศพไม่สวยแน่”

“พวกแก!!”

“ออกไปส่ะ แล้วอย่ามาที่นี้อีก แล้วจำหน้ากูไว้ให้ดีๆแล้วลองไปนึกดูว่ากูเป็นใคร!!!!” จบคำลุงก็โดนลากตัวออกไปทันที

“ให้ตายเถอะ!!ยูเบื่อจริงๆ”

“ยู..”

“ส่วนพี่ก็เหมือนกัน!มีแฟนแล้วทำไมพึ่งบอกยูที่สำคัญยังเป็นผู้ชาย!”

“พี่ขอโทษ”

“พี่จะขอโทษทำไม ยูโครตดีใจเลย!!!ยูชอบมากกก”

“ห้ะ?”ผมงงกับท่าทางของยู

“หึ”

“โอ้ยย แต่งงานเลยมั้ยเอาไงดี เห้ย!ยังไม่ได้ต้องรอจัดการเรื่องนั้นก่อน”

“ห้ะ!!ไม่คิดจะหวงพี่บ้างหรอยู”

“ไม่!!เอาไปได้เลย เอาพี่ชายหนูไปทำมิดีมิร้ายได้เลยย”ผมได้แต่ยืนอึ้งไปตอนแรกยังร้องไห้อยู่เลยทำไมเปลี่ยนอารมณ์เร็วจังว่ะ แล้วป๊าจะขำอะไรนักหนาเขิลจะตายอยู่แล้ว!งงก็งง!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปะป๊าของผมเป็นมาเฟียครับ!!!