พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸) นิยาย บท 1031

บทที่ 1,031 ข้าขอเลือกสมบัติสามชิ้น!

ไม่นานต่อมาดอกบัวเพลิงพิพากษาก็ทะลวงระดับของมันจนเป็นระดับ 9 ซึ่งในทันทีที่มันทะลวงระดับได้ มันก็ปลดปล่อยรัศมีแสงสีแดงฉานกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง ซึ่งเป็นจุดเด่นที่ไม่ว่าใครที่อยู่ในดินแดนแห่งบาปก็สามารถสังเกตเห็นมันได้อย่างชัดเจน

แน่นอนว่าเหตุการณ์นี้ดึงดูดความสนใจของสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่อยู่ในดินแดนแห่งบาปเป็นอย่างมาก แต่โชคยังดีที่บรรดาตัวตนที่มีบาปมากมายไม่สามารถเคลื่อนที่ออกไปจากจุดที่มันถูกตรึงได้ ดังนั้นพวกมันจึงทำได้แค่เพียงมองอยู่กับที่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโลภ

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นมันก็ยังมีสิ่งมีชีวิตอีกมากมายที่เคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ ซึ่งพวกมันก็พุ่งตัวเข้ามาหาโจวจื่อซินทันที

ตัวตนที่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระนั้นไม่ใช่พวกคนบาปที่ถูกกักขังอยู่ที่นี่ พวกมันคือพวกที่รู้จักวิธีการเข้าออกดินแดนแห่งบาป ซึ่งพวกมันทั้งหลายมาที่นี่เพราะหวังเสี่ยงโชคโดยการสังหารพวกตัวตนที่เต็มไปด้วยบาปเพื่อหวังปล้นชิงสมบัติ

ดังนั้นในตอนนี้เมื่อพวกมันเห็นว่ามีสมบัติล้ำค่าปรากฏขึ้น พวกมันจึงไม่รีรอที่จะเข้ามาปล้นชิงทันที

แค่เพียงไม่กี่อึดใจรอบ ๆ กายของหลิงตู้ฉิงและโจวจื่อซินก็เต็มไปด้วยการต่อสู้แก่งแย่งกันมากมาย

ตัวตนเหล่านั้นยังไม่โจมตีหลิงตู้ฉิงและโจวจื่อซิน เนื่องจากพวกมันไม่คิดว่าคนทั้งคู่เป็นภัยต่อพวกมัน พวกมันหวังจัดการกันเองก่อนเพื่อตัดคู่แข่งและสุดท้ายคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็จะได้สมบัติของโจวจื่อซินไปครอบครอง

อันที่จริงความคิดเช่นนี้ไม่ค่อยสมเหตุสมผลสักเท่าไหร่หากว่ากันตามหลักเหตุผลแล้ว แต่ก็ช่วยไม่ได้ที่พวกมันจะคิดแบบนี้ เพราะพวกมันทั้งหมดต่างตกอยู่ภายใต้อำนาจของหกปรารถนาก่อเกิดเจ็ดอารมณ์วิบัติ พวกมันจึงถูกชักจูงให้คิดอะไรง่าย ๆ แบบโง่ ๆ ซึ่งนำพาภัยพิบัติย้อนกลับมาหาตัวเอง

หลิงตู้ฉิงมองบรรดาตัวตนทั้งหลายที่สู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายด้วยสายตาเย็นชา เขาไม่จำเป็นต้องทำอะไรมาก เขาแค่รอให้ตัวตนเหล่านี้ฆ่ากันให้ตายให้หมด และเมื่อทุกอย่างสงบลง เขาถึงค่อยไปไล่เก็บสมบัติต่าง ๆ ที่หล่นเกลื่อนอยู่บนพื้น

โจวหยู่ดวงตาเป็นประกายทันทีเมื่อเห็นภาพเช่นนี้ เขารีบถามหลิงตู้ฉิงขึ้นทันที “นี่ใช่พลังจากอารมณ์และความปรารถนารึเปล่า?”

“ถูกต้อง!” หลิงตู้ฉิงยิ้ม

“ยอดเยี่ยมจริง ๆ! นี่มันลึกล้ำกว่าคำสาปของข้าซะอีก!” โจวหยู่อดไม่ได้ที่จะเอ่ยชม

หลิงตู้ฉิงยิ้มและพูดว่า “ข้าอุตส่าห์แสดงสิ่งที่เจ้าไม่เคยเห็นให้เจ้าดูแล้ว ตอนนี้มันถึงเวลาที่เจ้าจะต้องตอบแทนข้าบ้างไม่ใช่รึไง ข้าคิดว่าในร่างของเจ้าน่าจะมีสิ่งที่ข้าต้องการอยู่บ้างจริงไหม?”

โจวหยู่ส่ายหัว “ข้าเกรงว่าข้าคงไม่มีสิ่งใดที่เจ้าอยากได้อยู่ในร่างของข้าหรอก!”

“ผิดแล้ว ข้ามั่นใจว่าเจ้าจะต้องมีแน่ ๆ” หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ามั่นใจ “ไม่ว่าจะในโลกเบื้องล่างหรือโลกเบื้องบนล้วนแล้วแต่มีผู้คนมากมายที่ใช้คำสาปของเจ้า ซึ่งทุกครั้งที่คนเหล่านั้นใช้คำสาปของเจ้า พวกเขาจะต้องสังเวยสิ่งต่าง ๆ ให้กับเจ้า ข้าเชื่อว่าจำนวนของสมบัติที่เจ้าครอบครองอยู่ในตอนนี้มันคงมีมากมายมหาศาลเกินกว่าที่ใครจะจินตนาการได้ ซึ่งข้ามั่นใจว่าสิ่งที่เจ้าครอบครองอยู่บางอย่างมันจะต้องเป็นสิ่งที่ข้ายังไม่มีและข้าต้องการมันอย่างแน่นอน”

ทุกสิ่งที่หลิงตู้ฉิงพูดมันถูกต้องทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นผู้ใดที่ใช้คำสาป คนผู้นั้นจะต้องมอบบางสิ่งบางอย่างสังเวยให้กับโจวหยู่ ซึ่งต่อให้โจวหยู่จะอยู่ในดินแดนแห่งบาป กฎของการสังเวยก็ยังคงมีผลอยู่เหมือนเดิม ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องแน่นอนที่โจวหยู่จะมีสมบัติมากมายอยู่กับตัว

โจวหยู่หรี่ตามองไปที่หลิงตู้ฉิง จากนั้นเขาถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้าต้องการอะไร?”

“ข้าต้องการเลือกสมบัติ 3 ชิ้นที่เจ้ามีอยู่ ซึ่งข้าแนะนำว่าเจ้าอย่าได้ขัดขืน ไม่เช่นนั้นข้ารับประกันได้ว่าเจ้าจะยิ่งสูญเสียมากกว่าเดิม เมื่อครู่เจ้าก็เห็นไปแล้วว่าข้าทำอะไรได้บ้าง ด้วยการครอบงำของข้า เจ้าจะไม่สามารถควบคุมสติของตัวเองได้แน่นอน ซึ่งผลลัพธ์ท้ายที่สุดที่เจ้าจะได้เผชิญมันอาจจะเป็นประสบการณ์เลวร้ายสุด ๆ แบบที่เจ้าไม่เคยนึกฝันมาก่อน แต่ถ้าเจ้าอยากจะลองเสี่ยงดูข้าก็ไม่ว่าอะไร ข้ายินดีที่จะให้เจ้าลองสัมผัสกับพลังของข้าสักครั้ง แต่ถ้าเกิดอะไรเลวร้ายขึ้นมาในตอนท้าย เจ้าจะมาหาว่าข้าโหดร้ายไม่ได้นะ” หลิงตู้ฉิงหัวเราะ