บทที่ 1,033 โดนแยกร่างเป็น 36 ส่วน
หลิงฟ่างหัวมองไปที่เจ้ายมโลกด้วยสีหน้าเย็นชา และถามขึ้นว่า “เจ้าจำข้าไม่ได้งั้นเหรอ?”
“ทำไมข้าต้องจำเจ้าได้? เจ้าบุกเข้ามาในตำหนักของข้าเพื่ออะไรกัน? หากเจ้าไม่อธิบายให้ชัดเจนก็อย่าหาว่าข้าไร้มารยาท!”
“เมื่อ 20,000 ปีก่อน เจ้าฆ่าข้าไปรอบหนึ่ง!” หลิงฟ่างหัวตวาดเสียงลั่น เพราะนางรู้สึกโมโหมากที่เจ้ายมโลกจำนางไม่ได้ “ตอนนั้นเมื่อประตูยมโลกที่โลกเบื้องล่างเปิดออก และเมื่อเจ้าคุยกับพ่อของข้าเสร็จ ก่อนที่เจ้าจะจากไปเมื่อเจ้าเห็นว่าข้าเหลือบมองเจ้า เจ้าก็ฆ่าข้าทันที!”
เจ้ายมโลกนึกทวนอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็จำเหตุการณ์นั้นได้ อันที่จริงเขาไม่ได้ใส่ใจกับการฆ่าหลิงฟ่างหัวเท่าไหร่ แต่เนื่องจากการที่เขาเป็นจักรพรรดิเทพ ดังนั้นความทรงจำของเขาจึงเหนือล้ำจนสามารถจำได้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขาไม่ว่ามันจะนานแค่ไหนก็ตาม
“อ๋อ ข้าจำได้แล้ว ๆ ว่าแต่เจ้ามาที่นี่เพราะต้องแก้แค้นงั้นสินะ?” เจ้ายมโลกแสดงสีหน้าหยอกล้อ “สาวน้อย ต่อให้เจ้าจะบรรลุเต๋ามิติระดับสูงสุด แต่ระดับการบ่มเพาะของเจ้ามันก็ยังอ่อนแอเกินไป เจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถทำอะไรข้าได้ทั้ง ๆ ที่พวกเราอยู่ในยมโลกงั้นเหรอ? มันไม่ใช่ว่าข้าดูถูกเจ้าหรอกนะ แต่การที่เจ้าบุ่มบ่ามมาแก้แค้นข้าแบบนี้ ข้าคิดว่ามันออกจะเป็นการคิดน้อยมากไปหน่อย แต่ไม่เป็นไร เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าไม่ทำร้ายเจ้าแน่นอน ดูจากพรสวรรค์และความสามารถของเจ้าในตอนนี้แล้วข้ารู้สึกชื่นชมเป็นอย่างมาก เอาเป็นว่าเจ้ามาเป็นสนมให้ข้าดีกว่าเอาไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลิงฟ่างหัวโมโหจนแทบหัวระเบิด นางตวาดกลับทันที “ตอนแรกข้าวางแผนจะสั่งสอนเจ้าแค่เบาะ ๆ โดยการผนึกเจ้าสัก 20,000 ปี แต่ตอนนี้ข้าเปลี่ยนใจแล้ว อย่างเจ้ามันต้องสักแสนปีถึงจะสาสม!”
“ฮ่าฮ่า เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำได้อย่างที่พูดงั้นเหรอ?” เจ้ายมโลกหัวเราะเยาะเย้ย
แต่แล้วหลังจากที่สิ้นเสียงของเจ้ายมโลก หลิงฟ่างหัวตะโกนขึ้นเสียงดัง “ในนามของข้า ข้าบัญชาเต๋ามิติให้แยกร่างมันผู้นี้ออกเป็น 36 ส่วน และส่งแต่ละส่วนกระจายออกไปอยู่ตามจุดต่าง ๆ ของทั้ง 5 โลก และผนึกพวกมันทั้งหมดเป็นเวลา 100,000 ปี!”
ตามคำบัญชาของหลิงฟ่างหัว จู่ ๆ ตามร่างของเจ้ายมโลกกลับมีรอยแยกมิติปรากฏขึ้น 36 จุด ซึ่งภายในพริบตาร่างของเจ้ายมโลกถูกแยกออกเป็น 36 ส่วน จากนั้นอวัยวะที่ถูกแยกทั้งหลายก็ถูกสุ่มแยกไปซ่อนอยู่ตามจุดต่าง ๆ ของทั้ง 5 โลก ซึ่งมีทั้งโลกเบื้องล่าง โลกเบื้องบน ช่องว่างมิติ ยมโลก ดินแดนแห่งบาป โดยที่เจ้าแห่งยมโลกไม่อาจขัดขืนได้เลย เหลือแค่เพียงศีรษะเท่านั้นที่ไม่ถูกส่งไป
แน่นอนว่าเจ้ายมโลกนั้นไม่ตาย แต่เขามองไปที่หลิงฟ่างหัวด้วยสีหน้าหวาดกลัวจับใจ
“เจ้า…”
เขาไม่กล้าพูดจาเยาะเย้ยอะไรนางอีกแล้ว เพราะเขารู้ดีว่าในตอนนี้หากนางต้องการจะฆ่าเขา เขาคงไม่รอดแน่นอน
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ในตอนนี้จริง ๆ แล้วมันแย่กว่าตายซะอีก
หากเขาตาย เขาก็ไปเกิดใหม่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อถูกแยกร่างแบบนี้ มันกลายเป็นว่าเขาทำอะไรไม่ได้เลย เขากลายเป็นคนพิการอย่างสมบูรณ์ถึง 100,000 ปี!
เจ้ายมโลกไม่เข้าใจว่า เต๋ามิติระดับสูงสุดมันทรงอำนาจแบบนี้ได้ยังไง?
หลิงฟ่างหัวเดินเข้ามาลูบหัวเจ้ายมโลก จากนั้นนางพูดขึ้นด้วยสีหน้าเยาะเย้ยว่า “เจ้าโชคดีที่ข้าลืมให้พ่อของข้าสอนวิธีการสาปสิ่งมีชีวิตให้กลายเป็นหมา ไม่อย่างนั้นแล้วข้าจะสาปหัวของเจ้าให้กลายเป็นหมาอีกสักแสนปี เพื่อที่ทุกครั้งที่เจ้าเจอข้า เจ้าจะทำได้แต่ส่ายหางให้กับข้าเท่านั้น!”
ในตอนนี้เจ้ายมโลกรู้สึกรู้สึกขนลุกกับความอาฆาตของหญิงสาวผู้นี้เป็นอย่างมาก
เขาฆ่านางแค่เพียงครั้งเดียว แถมนางก็ไม่ได้ตายจริง ๆ ด้วยซ้ำ แต่นางกลับจำความแค้นนี้มา 20,000 ปี และอีกอย่างต่อให้เขาจะบอกว่าอยากได้นางมาเป็นนางสนม แต่เขาก็แค่ถามเฉย ๆ ไม่ใช่รึไง? เขายังไม่ได้บังคับนางด้วยซ้ำแถมเขาคือเจ้ายมโลก การที่นางได้มาเป็นสนมของเขามันจะยิ่งทำให้นางมีสถานะที่สูงขึ้นอีกต่างหาก เขาไม่คิดว่าการกระทำของเขามันควรจะได้รับโทษถึงขนาดถูกแยกร่าง 100,000 ปี!
ในตอนนี้เมื่อแก้แค้นจนพอใจแล้ว หลิงฟ่างหัวจึงเปิดใช้งานประตูมิติของนางอีกครั้งเพื่อกลับไปหาพ่อของนาง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่อเลี้ยงยอดเซียน (异界无敌奶爸)