พ่ายรัก นิยาย บท 27

"คุณร้องไห้ทำไม" เขาหยุดการกระแทกเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นไห้ของคนตัวเล็ก

ช่อชบาส่ายหน้านิดหนึ่ง เพื่อเป็นการตอบ มือหนาค่อย ๆ บรรจงเช็ดน้ำตาออกให้เธอ

"คุณเสียใจที่เสียมันให้ผมเหรอ" เขาคิดเป็นอื่นไปไม่ได้ พอคิดมาถึงตรงนี้ ธนูกำลังจะถอดสิ่งที่เชื่อมต่อระหว่างเธอกับเขาออก แต่มือเรียวคว้าร่างหนาของเขาไว้ก่อน

หญิงสาวส่ายหน้าอีกครั้ง เพราะเธอต้องการให้เขาทำให้จบ ยังไงมันก็เสียไปแล้ว

ชายหนุ่มดีใจที่เธอห้ามไม่ให้เอาออก เพราะถ้าไม่งั้นคืนนี้ทั้งคืนคงนอนไม่หลับแน่ ธนูเริ่มขยับท่อนล่างอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเสียงสะอื้นของหญิงสาวยังคงมีให้ได้ยิน

ริมฝีปากหนาแนบลงเบา ๆ ที่ริมฝีปากเธอ..ส่วนช่วงล่างของเขาก็ยังขยับไปโดยไม่เร่งรีบ ชายหนุ่มคิดว่าบางทีที่เธอร้องไห้อาจเพราะเจ็บก็เป็นได้ ก็ขนาดของมันใหญ่เกินจะต้านขนาดนี้

หลายนาทีผ่านไปเขาพยายามจะเปลี่ยนท่าใหม่ เพราะไม่อยากให้เธอเกร็งมากเกินไป

"อ้าาา..ช่อ..ผมปล่อยนะ" ธนูทนความเสียดสีของร่องคับแน่นนั้นได้ไม่นาน ที่จริงเขาอดทนไม่ให้มันหลั่งไว้นานแล้ว เพราะอยากจะอยู่แบบนี้กับเธอให้นาน ๆ หน่อย

"อือออ.." หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธไม่ให้เขาปล่อยข้างใน เพราะเธอรู้ดี ถ้าเขาปล่อยเข้ามาเปอร์เซ็นต์น้อยมากที่จะไม่ท้อง

ชายหนุ่มกดแช่ไว้พักหนึ่ง พอเขาเกร็งจนได้ที่ก็รีบชักมันออกมาปล่อยลงตรงหน้าท้องของเธอ "อ้าาาส์..ซี๊ดดด"

พอทุกอย่างผ่านพ้นไป เขาก็หยิบกระดาษทิชชูที่วางอยู่หัวเตียง มาซับน้ำที่เพิ่งทำเลอะร่างกายเธอออก

ธนูทิ้งกายลงด้านข้าง ยื่นมือไปกอดคนตัวเล็ก แต่ช่อชบารีบผลักเขาออก เพราะเธอมีอาการสั่นขึ้นมาอีกแล้ว

เสียงพ่นลมหายใจของชายร่างหนาออกมาแบบขัดใจ ในเมื่อเธอไม่ยอมให้กอด ชายหนุ่มก็เลยเลือกที่จะนอนหันหลังให้

และอาการแบบนั้นของเขามันทำให้น้ำตาเธอไหลรินลงมาอีกครั้ง เพราะคิดว่าเขาคงจะน้อยใจหรือรำคาญที่แตะตัวเธอไม่ได้

หญิงสาวพยายามร้องไห้ให้เบาที่สุดไม่อยากจะกวน แต่เขาก็สัมผัสได้ ธนูนอนฟังอยู่ว่าเธอจะหยุดร้องเมื่อไหร่

จนชายหนุ่มหันหน้ากลับมามองสบตา "คุณเป็นอะไร ผมไม่ได้ทำอะไรคุณแล้วนะ"

"คุณโกรธฉันเหรอ"

"ผมจะโกรธคุณเรื่องอะไร"

"ก็เรื่องที่คุณแตะตัวฉันไม่ได้"

"ผมกำลังห้ามใจตัวเองต่างหาก..คุณไม่รู้เลยเหรอ ถ้าคุณยังขืนไม่หยุดอีก ผมไม่ห้ามแล้วนะ"

"ห้ามอะไรคะ" หญิงสาวไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูดออกมา

"ก็แบบนี้ไง" จบคำพูดชายหนุ่มดันกายขึ้นคร่อมตัวเธอไว้ แล้วบรรเลงจูบลงไปโดยที่ไม่ให้ได้ตั้งตัว

"อืมมม" มือที่สั่นขึ้นมาอีกครั้งเริ่มผ่อนคลายกลายเป็นตอบสนอง เธอโอบรัดรอบตัวของเขาไว้แน่น

"ผมขออีกครั้งนะ" เขายอมรับว่าติดใจเธอมาก และอาการแบบนี้ก็ไม่เคยเกิดขึ้นกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ความคิดของเขายังไม่ถึงขั้นอยากจะแต่งงานกับเธอ

ชายหนุ่มละเลงลิ้นไปทั่วร่างระหงของหญิงสาว และมาหยุดอยู่ที่เนินสวาทอีกครั้ง

"ไม่ค่ะ" เพิ่งผ่านไปครั้งแรกยังไม่อาบน้ำเลย หญิงสาวกลัวว่ามันจะมีกลิ่น

"อย่าห้ามผมเลย" เขาจับมือเธอออก แล้วใบหน้าหล่อเหลานั้นก็ค่อย ๆ ก้มลงไป

"อ๊อยย~ คุณธนู อื้อออ" ช่อชบาครวญครางดิ้นพล่านไปมา เพราะความเสียวครั้งแรกมันยังทิ้งร่องรอยไว้ แต่เขาเริ่มบรรเลงมันอีกครั้ง

ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งแรก ชายหนุ่มสอดลิ้นแกร่งลงไปในร่องแล้วตวัดเลียวนอยู่แถวนั้น แถมยังขยับขึ้นลง มันยิ่งทำให้หญิงสาวเสียวใจแทบขาด มือเรียวขย้ำหัวเขาไว้

"อ๊อย!!" ช่อชบาทนไม่ไหวจนกลั้นไม่อยู่ ตอนนี้เธอได้เสร็จไปเพราะลิ้นของเขาอีกครั้ง "อื้อออ"

"อืมม..หวานจัง" ธนูเงยหน้าขึ้นมามองสบตา ทั้ง ๆ ที่ใบหน้าคมนั้นยังอยู่ตรงหว่างขา

"พอได้แล้วค่ะ" หญิงสาวมองต่ำลงไปแบบเอียงอาย

"จะพอได้ยังไง..แล้วผมล่ะ" เธอเสร็จไปแล้วก็จริง แต่ยังเหลือเขาที่กำลังค้างอยู่บนยอดดอยเลย

เช้าวันต่อมา..

ตกลงเมื่อคืนนี้ หญิงสาวไม่ยอมให้เขาสอดใส่เข้าไป เพราะยังเจ็บร่องรอยที่เขาทำไว้ในครั้งแรก แต่ที่ธนูหลับได้ก็เพราะน้องห้าช่วย..มันช่วยกันสาวตอนที่เธอหลับไปแล้ว

"ตื่นได้แล้วค่ะ"

"ทำไมหนาวจังเลย" ชายหนุ่มยังนอนคลุมโปงอยู่ แต่หญิงสาวลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาเตรียมตัวออกไปทำงานแล้ว

"หนาวก็ต้องลุกค่ะ คุณอย่าลืมนะว่ามาที่นี่ เพื่ออะไร"

"เพื่ออะไรล่ะ"

"ก็มาทำงานไง"