พ่ายรัก นิยาย บท 70

เราจะมาพูดเรื่องราศีกันบ้าง ซึ่งไกรสรเป็นชายราศีกันย์

ชาวราศีกันย์มีสัญลักษณ์เป็นผู้หญิงสามพรหมจรรย์

ราศีนี้ดาวประจำตัวก็คือ ดาวพุธ..เป็นดาวที่สำคัญที่ควบคุมราศีนี้ และควบคุมราศีเมถุนด้วย เป็นดาวที่เดินได้เร็วและแปลกที่สุดในจักรราศี ทำให้นิสัยของสองราศีนี้แปรเปลี่ยนได้ง่าย..บุคลิกซับซ้อน

ประหนึ่งเดียวกับไกรสรที่เขาสับสนทางเพศ เพราะคันศรดีกับเขามาก มากจนชายหนุ่มไม่ยอมเปิดใจให้ใครเข้ามาแทนที่

ที่ไกรสรศึกษาเรื่องแฮกเกอร์ข้อมูล และศึกษาเรื่องกลยุทธ์ในการต่อสู้ เขาเก็บมันไว้เพื่อที่จะช่วยคันศร เพราะมันเป็นความกดดันตอนที่ถูกลักพาตัวไป ชายหนุ่มคิดว่าถ้าตัวเองแข็งแรงพอ คงไม่ถูกพวกนั้นจับไปทรมานตั้งหลายวัน พอเขามีโอกาสก็เลยเริ่มศึกษาเรื่องพวกนี้ ซึ่งคันศรก็สนับสนุนมาโดยตลอด เพราะมันไม่ได้ผิดศีลธรรมถ้าเกิดนำไปใช้ในทางที่ถูกต้อง

สายตาคมมองจ้องผู้หญิงที่ทับร่างหนาเขาเกือบจะทั้งตัว ถ้าเป็นไปได้เธอคงจะปีนขึ้นมานอนบนร่างกายเขาแล้ว

ตั้งแต่ได้สัมผัสร่างกายของเธอมา เขายังไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ จิตใจของเขาได้เปลี่ยนไปทีละน้อย..

พอเธอขยับตัวนิด มันก็ทำให้เขาเสียวได้ จนไอ้ท่อนเอ็นที่มันกำลังเริ่มพองตัวขึ้นมาแข็งโด่จนบังคับมันไม่ไหวแล้ว

มือหนาค่อยๆ จับเธอนอนหงายขึ้น เขาไม่คิดจะควบคุมอารมณ์ตัวเองอีกแล้ว จมูกโด่งจนเป็นสันฝังลงซอกคอระหงของคนตัวเล็กที่กำลังหลับใหลอยู่

เพียงไม่นานเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าที่เธอใส่ได้ไม่ยาก เพราะมันหลวมมาก

พอเห็นเนื้อในอันขาวผุดผ่อง มุมปากก็แอบกระตุกยิ้ม เพราะเธอไม่ได้ใส่ชุดชั้นในเลยแม้แต่ชิ้นเดียว

ใบหน้าหล่อคมถูไถลงมาตามเรือนร่าง จนมาหยุดอยู่ที่เนินเนื้ออันน่าหลงใหล เขาไม่คิดว่าจะได้ใช้ลิ้นกับสิ่งนี้ของผู้หญิงเลย แต่ทำไมกับเธอเขาถึงห้ามใจไม่ได้

ชายหนุ่มตวัดลิ้นเลียวนลงมาเรื่อยๆ จนถึงร่องคับแคบ นิ้วแกร่งของเขาค่อยๆ แหวกมันออกจากกันเพื่อที่จะสอดลิ้นเข้าไปได้ง่ายขึ้น

"อือออ" หญิงสาวเริ่มมีปฏิกิริยาบิดร่างกายเล็กน้อย เมื่อถูกลิ้นนั้นสัมผัสตรงยอดเม็ดที่ไวต่อความรู้สึก

และเพียงไม่นาน นิ้วกลางของเขาก็ค่อยๆ จมหายเข้าไปในร่องนั้น

"อ๊อย..อื้ออ" เสียงครางเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาชักนิ้วเข้าออก

ดวงตางามคู่นั้นเปิดกว้างขึ้นแบบตกใจ "คุณ!!" เธอพยายามจะหนีบขาเข้าหากัน

พอลูกศรเริ่มจะปฏิเสธ ไกรสรก็ต้องรีบ..ชายหนุ่มขยับขึ้นมาคร่อมร่างหญิงสาวไว้

ไกรสรพันธนาการเธอด้วยการจับมือเรียวกดไว้เหนือศีรษะ และมืออีกข้างก็พยายามส่งท่อนเอ็นลำใหญ่เข้าไปในร่างกายเธอ

"งื้อออ!!" วันนั้นที่เขารังแก มันยังคงทิ้งความเจ็บปวดไว้ แล้ววันนี้เขาก็ได้ทำเหมือนวันนั้น..และแผลเดิมก็เริ่มฉีกขาด

ชายหนุ่มขยับเอวโดยที่ไม่สนใจคนตัวเล็กที่อยู่ด้านล่าง เพราะตอนนี้เลือดในกายของเขาพุ่งขึ้นสูงมาก

"ปล่อยนะฉันเจ็บ" เสียงครางของเธอเป็นเสียงโอดโอยบอกว่าเจ็บ ขอให้เขาหยุด

"ทำไมถึงให้ปล่อยล่ะ มันคือสิ่งที่เธอกับแม่ต้องการไม่ใช่เหรอ" เขาจงใจที่จะพูดสิ่งที่คิดไว้ เพราะเธอก็ทำให้เห็นว่าต้องการตัวเขามาก

และมันก็ทำให้หญิงสาวถึงกับจุกในคำพูดนี้ ลูกศรก็เลยไม่ดิ้นรนต่อสู้อีก เธอค่อยๆ หลับตาลง ปล่อยให้เขาทำกับร่างกายของเธอจนพอใจ

ครั้งแรกผ่านไป... ไกรสรนอนพักเอาแรงไม่นาน เขาก็ลุกขึ้นมาจัดการกับเธออีกครั้ง โดยที่ลูกศรไม่ได้ห้ามปรามหรือขอร้องให้เขาหยุด แม้ว่าเธอจะเจ็บแผลมาก

เขาจับคนตัวเล็ก..พลิกซ้ายกระแทก..พลิกขวากระแทก..โก้งโค้งยังกระแทก..เป็นไปได้อยากจะอุ้มเธอขึ้นกระแทกให้หนำใจ..แต่ดูท่าทางแล้วเธอคงจะไม่ไหว

เช้าวันต่อมา..

"โอ้ย" ขยับตัวแค่นิดเดียวก็รู้สึกเจ็บไปทั่วร่าง เธอก็เลยทิ้งตัวลงนอนที่เดิม โชคดีที่เขาไม่ได้อยู่ในห้องนี้แล้ว

สายๆ ของวันเดียวกัน

ตื่นมาอีกทีก็สายแล้ว ลูกศรรีบลุกขึ้นมาชำระร่างกายตัวเอง และเธอเลือกที่จะใส่ชุดเดิมของเธอเมื่อวาน เพราะต้องกลับไปเปลี่ยนชุดที่โรงแรม

@โรงแรม

หญิงสาวนั่งแท็กซี่มา เพราะรถของเธอจอดอยู่ที่นี่ ที่ไม่ได้แวะกลับไปดูแม่ที่บ้านก่อน เพราะโทรไปคุยกับแม่บ้านแล้ว

ลูกศรรีบกลับขึ้นมาเปลี่ยนชุดพนักงานของโรงแรม แล้วก็ลงไปประจำแผนกเดิม

วันนี้เธอช่วยงานได้ไม่เยอะ เพราะจะก้าวเดินแต่ละก้าวมันเจ็บปวดไปหมด แต่ก็พยายามช่วยเท่าที่ช่วยได้

"คุณลูกศรไม่สบายหรือเปล่าคะ"

"ชุดที่ทำแตกนี่แพงด้วย" พนักงานที่มาเก็บคุยกัน

"จะไม่หักไปถึงเงินเดือนเราเลยเหรอเนี่ย แตกได้ทุกวัน"

และพนักงานก็คุยกันอีกหลายอย่างจนถึงหูลูกศร

"ทำไมต้องได้หักเงินเดือนของพวกพี่ๆ ด้วยล่ะคะ" เธอเดินไปถามให้หายข้องใจ แต่ตอนนี้ไกรสรไม่ได้อยู่ในห้องอาหารแล้ว พอทุกอย่างเคลียร์เขาก็กลับไปทำงาน

"คุณยังไม่รู้อีกเหรอคะ ว่าของที่คุณทำเสียหายทุกอย่าง มันถูกหักจากทิปของพวกเราด้วย ถ้าทิปไม่พอหัก สงสัยต้องหักเงินเดือนแน่เลย" พนักงานยอมพูดออกมาเพราะกดดันมาก จะไม่พูดก็ไม่ได้แล้ว

ได้ยินแบบนั้นลูกศรก็รีบเข้าไปพบผู้จัดการ

"ใช่ค่ะมันเป็นกฎของโรงแรม ท่านตั้งกฎขึ้นมาเพื่ออยากจะให้ช่วยกันดูแลสิ่งของ"

พอลูกศรขอรับผิดชอบเพียงคนเดียว แต่ผู้จัดการก็อนุมัติไม่ได้ เพราะมันเป็นกฎของโรงแรม หญิงสาวก็เลยรีบขึ้นมาหาเขาที่ห้องทำงาน

"ท่านไม่ให้ใครเข้าพบค่ะ" เลขาที่นั่งอยู่ด้านหน้าไม่อนุญาตให้เข้าไป

"ฉันมีธุระอยากจะคุยกับ ท่านจริงๆ นะคะ"

"ดิฉันจะรับเรื่องไว้แล้วกันค่ะ"

เมื่อเลขาไม่ให้เข้าไปหาเขาในห้อง หญิงสาวก็เลยต้องล่าถอยออกมา

"ขึ้นมาทำอะไร" ที่ไกรสรห้ามไม่ให้ใครเข้าไปในห้องทำงาน เพราะตอนนี้เขากำลังค้นหาว่าใครเป็นมือปืนคนนั้น

แต่พอค้นหามือปืนไปได้ไม่นาน ก็กลับมาเช็คกล้องของโรงแรม เพื่ออยากจะรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ส่วนไหนของโรงแรม เพราะกลัวว่าเธอจะทำตัวเองเจ็บอีก..แต่พอเห็นว่าคนที่แอบส่องมายืนอยู่หน้าห้องทำงานของตัวเองเมื่อห้านาทีที่แล้ว ชายหนุ่มก็รีบออกมาจากห้อง

"เมื่อกี้คุณลูกศรมานี่ไหม" เขาถามเลขาหน้าห้อง

"มาค่ะ ท่านไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปพบ ดิฉันก็เลยแจ้งเธอไปแบบนั้น"

"ที่ผมห้ามไม่ได้หมายถึงเธอสักหน่อย" ตอนนี้อยากจะรู้แทบใจจะขาดว่าเธอมาหาเขาทำไม ชายหนุ่มรีบวิ่งมาที่ลิฟต์เพื่อที่จะลงไปห้องอาหาร ที่เธอทำงานอยู่