บรรดาผู้คนทั้งหมดในสวนโหย่วหลานกําลังจัดเก็บข้าวของ และเตรียมตัวออกเดินทางไปยังมหานครเอมพีเรียล ในความเป็นจริงแล้วไม่มีอะไรต้องนําติดตัวไปด้วยเลย เพราะที่นั่นมีแต่ความหรูหราไปทั่วทุกหนแห่ง มีเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่หลังจากอาศัยอยู่ที่นี่มาเจ็ดปีก็มีความรู้สึกผูกพันต่อสิ่งต่าง ๆ มากมายจึงอยากจำนำของติดตัวกลับไปด้วย
หลังจากที่ลู่หานถิงจัดการเอกสารด่วนเสร็จแล้ว เขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง
ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงรู้สึกว่าหัวใจมันอ้างว้างราวกับว่าเขาได้สูญเสียสิ่งที่สําคัญมากไป
เมื่อเขากําลังจะจากที่แห่งนี้ไป เขาก็เกิดความอาลัยอาวรณ์มากมายอย่างน่าใจหาย อาลัยต่อเมืองไห่เฉิงแห่งนี้ อาลัยต่อสวนโหย่วหลาน และห้องนอนนี้ที่เขายิ่งไม่อยากจากไป
เขาไม่ใช่คนที่จะสร้างความรู้สึกต่อสถานที่ใด ๆ แต่ดูเหมือนว่าที่นี่มีอะไรบางอย่างที่มองไม่เห็นกำลังดึงดูดเขา ทําให้เขารู้สึกห่วงหาและอาลัยอาวรณ์อยู่ลึก ๆ ภายในใจ
แต่เขาก็ไม่รู้ว่าสิ่งนี้มันคืออะไร
เหมียว
เหมียวเหมียว
ทันใดนั้นเอง เสียงร้องสองครั้งของลูกแมวก็ดังเข้ามาในหูของเขา
ลู่หานถิงก้มหน้าลง เจ้าหยวนหยวนตัวสีขาวราวกับหิมะมาหยุดอยู่ที่เท้าของเขา แล้วจ้องมองเขาด้วยดวงตากลมโตสีดําขลับคู่นั้น
จากนั้นหัวใจของลู่หานถิงก็รู้สึกอ่อนยวบในทันทีราวกับขนนกที่กรีดกรายผ่านทะเลสาบก้นบึ้งในหัวใจของเขาอย่างแผ่วเบา ทําให้จิตใจที่สงบนิ่งของเขาเกิดระลอกคลื่นขึ้น เขาจึงก้มตัวลงกอดเจ้าหยวนหยวนไว้ในอ้อมแขนของตัวเอง
เขาจําได้ว่าเขาซื้อลูกแมวตัวนี้มาเมื่อตอนที่เขาไปทําธุรกิจ เขารู้สึกประหลาดใจมาก เขาไม่น่าจะซื้อของขนาดเล็กที่นุ่มนิ่มแบบนี้ได้
เหมียว
เหมียวเหมียว
เจ้าหยวนหยวนซุกศีรษะลงในข้อพับแขนของเขาแล้วขดตัวเป็นก้อนกลม ๆ อย่างเงียบงัน ท่าทางของมันดูไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย
ลู่หานถิงลูบหัวเจ้าหยวนหยวนไปมา แล้วพูดเสียงแผ่วเบาว่า “แกเป็นอะไรไป ทําไมแกถึงดูเศร้าใจนัก ฉันเองก็รู้สึกว่าคุณย่า ฝูป๋อ และอู๋หม่านั้น...ท่าทางทุกคนดูโศกเศร้ามาก…”
เจ้าหยวนหยวนถูกลิขิตให้ตอบเขาไม่ได้ เขาจึงพูดกับตัวเอง
...
สามเดือนต่อมา
ณ มหานครเอมพีเรียล
มหานครเอมพีเรียลในวันนี้คึกคักมาก เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของลี่เหยียนหลานลูกสาวสุดที่รักแห่งตระกูลลี่
ตระกูลลี่ร่ำรวยมหาศาล ลี่จวินโม่ผู้นําตระกูลลี่เป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของโลก ลี่เหยียนหลานเป็นบุตรสาวคนเดียวของตระกูลลี่ เป็นทายาทตระกูลที่ร่ำรวยอันดับหนึ่ง เธอเป็นบุตรสาวผู้สูงศักดิ์อย่างแท้จริง และเติบโตมากับเสียงปรบมือกับดอกไม้และความรักของทุกคนตั้งแต่เกิด
วันเกิดของเธอวันนี้ไม่ได้จัดโออ่าเต็มกำลังเลยด้วยซ้ำ แต่จัดเพียงงานเลี้ยงวันเกิดเล็ก ๆ ให้ลี่เหยียนหลานเป็นเจ้าของวันเกิด และคนที่เชิญมาร่วมงานก็ล้วนเป็นพวกเพื่อนของเธอ ซึ่งก็คือเหล่าลูกสาวคนดังและคุณชายจากตระกูลมั่งคั่งแห่งมหานครเอมพีเรียล คนหนุ่มสาวมาร่วมงานกันอย่างสนุกสนานคึกครื้น เพื่อฉลองวันเกิดให้กับลี่เหยียนหลานองค์หญิงน้อยที่แท้จริง
ภายในงานวันเกิดอันหรูหรา ซุนจินมอบของขวัญวันเกิดให้กับลี่เหยียนหลานที่กำลังถูกทุกคนรุมล้อม “น้องเหยียนหลาน สุขสันต์วันเกิดนะ”
วันนี้ลี่เหยียนหลานสวมชุดเดรสผ้าชีฟองสีเขียวอ่อน ผิวพรรณนวลขาวผุดผ่องยิ่งทำให้เธอดูสวยงามอย่างเป็นธรรมชาติมาก ใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่งดงามจนสะดุดตา ผมสีดําขลับยาวสลวยปรกสยายไปทั่วไหล่ทำให้เธอมีเสน่ห์น่าดึงดูดเป็นอย่างมาก
เมื่อสามสิบปีก่อนสาวงามอันดับหนึ่งแห่งมหานครอิมพีเรียลคือ หลิวจ้าวตี้ ซึ่งอันที่จริงแล้วก็คือหลิวอิงลั่ว แต่ในตอนนี้สาวงามอันดับหนึ่งแห่งมหานครเอมพีเรียลก็คือ ลี่เหยียนหลาน
ลี่เหยียนหลานรับของขวัญซุนจินมาอย่างมีความสุข “ขอบคุณค่ะพี่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พ่ายรักคุณสามี
กลับมาลงเรื่องนี้ต่อหน่อยค่ะ😁😁😁...
รอตอนต่อไปนานมากแล้ว ครับ...
นิยายแปลที่ติดตามก็ไม่มีการอัปเดทนิยายไทยก็เดิมฯเรื่องใหม่ก็เค้าโคลงจากเรื่องเดิมแม้จะเปลี่ยนชื่อแต่คนอ่านก็จำได้ค่ะ บางเรื่องที่ติดตามไปติดเหรียญที่เเอปอื่น ยังไงต่อไปดี...
ไม่มีอัพเดตต่อ...หรือเลิกแปลเรื่องนี้ไปแล้ว...
เรื่องนี้รออัปเดทนานมากค่ะนิ่งเลยค่ะ...