พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 320

เซี่ยซีหว่านรู้สึกตกตะลึงเป็นอย่างมาก เธอรู้สึกว่าหญิงสาวผู้ลึกลับคนนั้นคือหม่ามี๊ของเธอแน่นอน เธอคือ หลินสุ่ยเหยา !

แต่ทว่าหม่ามี๊ของเธอไม่ใช่คนมหาครอิมพีเรียลหรอกหรือ คุณท่านเยี่ยกลับบอกว่าหม่ามี๊ของเธอมาที่มหานครอิมพีเรียลอย่างกะทันหัน ถ้าอย่างน้้นหม่ามี๊ของเธอมากจากที่ไหนล่ะ?

แท้จริงแล้วหม่ามี๊ของเธอเป็นใครมาจากที่ไหน?

คาดไม่ถึงว่าคุณท่านเยี่ยจะเป็นศิษย์รุ่นสุดท้ายของหม่ามี๊ นักวิชาการลี่ฉางชิงก็ยังเป็นศิษย์ของหม่ามี๊เช่นกัน เมื่อคำนวณตามเวลาแล้วซูซีน่าจะเป็นลูกศิษย์ที่อายุน้อยที่สุดที่หม่ามี๊รับมา และก็ยังเป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายด้วย

ตอนนี้เซี่ยซีหว่านรู้สึกสงสัยว่า บางทีซูซีอาจรู้อะไรบางอย่าง เพราะนับตั้งแต่ที่เธอปรากฏตัวในมหานครอิมพีเรียล ซูซีก็ยังไม่ปรากฏตัวขึ้นเลย

เธอเคยถามเซี่ยปังและหลานเหยียนว่า พวกเขาเป็นคนแถบลุ่มแม่น้ำ มีเส้นสายเยอะ เมื่ออยากสืบถามเรื่องใครสักคนก็เป็นเรื่องที่ง่ายดาย แต่ทว่าพวกเขากลับไม่เคยได้ยินชื่อซูซีมาก่อน

ซูซีเคยบอกว่าเขาจะรอเธออยู่ที่มหานครอิมพีเรียล และเขายังพาน้าหลินผู้เป็นสาวใช้ของหม่ามี๊ไปด้วย จากนั้นเขาก็หายตัวไปในมหานครอิมพีเรียลอย่างไร้วี่แวว

ทุกอย่างเริ่มทำให้เธอรู้สึกสับสนไปหมด

คุณท่านเยี่ยเริ่มมีสีหน้าสับสนอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นเขาก็พูดว่า “ฉันเคารพรักอาจารย์ท่านนี้มาก ทักษะทางการแพทย์และความคิดที่ยอดเยี่ยมของท่านทำให้ฉันมองเธอราวกับเป็นพระเจ้า แต่ไม่นานเราก็เกิดความเห็นที่แตกต่างกัน เธอบอกว่าฉันเป็นคนหัวโบราณและดื้อรั้น โดนอำนาจมอมเมาจิตใจ และยังเดินบนเส้นทางที่ผิด หมกมุ่นจนไร้เหตุผล เธอเตือนฉันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ฉันก็ไม่ฟัง ก่อนจากไปเธอก็พูดว่า...เธอจะชำระสะสางสำนักด้วยตัวเอง ดังนั้นเราจึงกลายเป็นศัตรูกัน”

แท้ที่จริงแล้วช่วงเวลานั้นหม่ามี๊กับคุณท่านเยี่ยยังมีเรื่องราวที่ซับซ้อนแบบนี้ด้วย แม้ว่าจะพูดอย่างตรงไปตรงมามาก แต่เซี่ยซีหว่านยังรู้สึกหวาดกลัวมาก

ตระกูลเยี่ยในมหานครอิมพีเรียลนั้นได้รับการฝึกฝนเรื่องยามาหลายชั่วอายุคนและทายาทของแต่ละรุ่นต่างก็มีพรสวรรค์ด้านการแพทย์เฉพาะตัว และนี่คือเหตุผลที่หลินสุ่ยเหยายอมรับคุณท่านเยี่ยเป็นศิษย์รุ่นสุดท้าย

แต่หลินสุ่ยเหยาคิดไม่ถึงว่าภายหลังคุณท่านเยี่ยจะค่อยๆ เดินไปในทางที่ผิด และถือว่าเป็นรากฐานที่ฝังลึกและมั่นคงแห่งมหานครอิมพีเรียลด้วย ตระกูลที่เจริญรุ่งเรืองทั้งสี่ตระกูลที่มีทายาทมากมายด้วยกัน หนึ่งในนั้นก็มีตระกูลเยี่ยที่ดิ้นรนต่อสู้ และอาจมีกองกำลังอื่นเข้าร่วมด้วยตอนนี้ไม่มีใครรู้ว่า หลินสุ่ยเหยาและคุณท่านเยี่ยกำลังต่อสู้กัน หลินสุ่ยเหยาออกจากนครอิมพีเรียลไป และตระกูลเยี่ยเกือบจะพินาศย่อยยับ ในช่วงเวลา 20 ปีที่ผ่านมาจึงค่อย ๆ ฟื้นตัว ชั่วชีวิตนี้จึงได้ปลูกฝังเยี่ยอู๋โหยวผู้เชี่ยวชาญด้านพิษขึ้นมา

ทันใดนั้นคุณท่านเยี่ยก็หันมามองเซี่ยซีหว่านและพูดว่า “ฉันรู้แล้ว ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันถึงมีความคุ้นเคยกับเธออยู่เสมอ เพราะดูเหมือนว่าเธอจะความคล้ายคลึงกับท่านอาจารย์ด้วย !”

เซี่ยซีหว่านรู้สึกว่าคุณท่านเยี่ยกำลังพูดเรื่องไร้สาระ เธอเป็นลูกสาวของหม่ามี๊ ความเป็นแม่ลูกกันนั้นแน่นอนว่าเธอจึงมีความคล้ายคลึงกับหม่ามี๊ของเธอ

แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเธอได้ เซี่ยซีหว่านไม่ต้องการให้ตัวเองตกลงไปในวังวนเหล่านี้ เป้าหมายหลักของเธอคือการได้รับกล่องสมบัติที่สองที่หม่ามี๊ทิ้งไว้โดยเร็วที่สุด

อีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญมากก็คือ แท้ที่จริงแล้วใครคือพ่อแท้ ๆ ของเธอ !

น้าหลินและคุณปู่เซี่ยล้วนเป็นคนสนิทของหม่ามี๊ แต่เธอคาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อของเธอเป็นใคร พวกเขาคิดว่าเธอเกิดมาจากยีนที่หม่ามี๊ขโมยมา บางทีพ่อของเธออาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอมีตัวตน

ตอนนี้คุณท่านเยี่ยอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ในฐานะที่เขาเป็นลูกศิษย์รุ่นสุดท้ายของหม่ามี๊ คุณท่านเยี่ยที่อยู่กับหม่ามี๊มาหลายปีนั้นรู้เรื่องราวในชีวิตของเธอบ้างไหม?

หัวใจของเซี่ยซีหว่านเต้นเร็วขึ้นทันใด แต่การแสดงออกของเธอยังคงมีท่าทีสงบนิ่ง ทำให้ผู้คนมองไม่เห็นคลื่นลูกใหญ่ที่กำลังก่อตัวอยู่ภายในใจของเธอ เธอจึงพูดต่อว่า “คุณท่านเยี่ยคะ ฉันไม่รู้จักคนที่คุณกำลังพูดถึง บางทีเธออาจมีลูกหลานบ้าง คุณสามารถตามหาลูกหลานของเธอได้ไหมคะ”

เมื่อพูดถึงลูกหลาน คุณท่านเยี่ยก็ถอนสายตากลับมา และพูดว่า “ถ้าจำไม่ผิด ในตอนนั้นอาจารย์ของฉันได้ให้กำเนิดลูกสาวคนหนึ่ง ฉันค้นหาที่อยู่ของเด็กสาวคนนั้นมาหลายปีแล้ว แต่ฉันก็ตามหาเธอไม่พบเลย”

“ถ้างั้นคุณท่านเยี่ยก็ควรจะเปลี่ยนเบาะแส และเริ่มตรวจสอบจากบิดาของเด็กสาวคนนั้น !”

“ไร้สาระ นายน้อยไม่รู้ด้วยซ้ำ...” คำพูดของคุณท่านเยี่ยหยุดชะงักกะทันหัน เขาเงยหน้าขึ้นและมองเซี่ยซีหว่านด้วยดวงตาขุ่นมัวอันเฉี่ยวคมคู่นั้นด้วยความตื่นตระหนก

เขาเกือบจะหลุดปากพูดออกไปแล้ว คุณท่านเยี่ยมองหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้าเขาด้วยความตื่นตระหนก และรู้สึกถึงเหงื่อเย็นชื้นบาง ๆ บนฝ่ามือของเขา

เซี่ยซีหว่านรู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก นายน้อยคนไหน? คุณท่านเยี่ยกำลังพูดถึงนายน้อยคนไหนกัน นายน้อยผู้นี้คือใคร?

เซี่ยซีหว่านมั่นใจว่านายน้อยคนนี้ต้องเป็นพ่อของเธอแน่นอน !

เธอคาดเดาไว้ไม่ผิด คุณท่านเยี่ยผู้นี้รู้เรื่องทั้งหมด เขารู้เรื่องราวในชีวิตของเธอ !

ทันใดนั้นคุณท่านเยี่ยก็จ้องมองเซี่ยซีหว่านอย่างระแวดระวังและดุดันราวกับว่าใบหน้าของเธอกำลังจะกลายเป็นรูพรุน เซี่ยซีหว่านยิ้มออกมาเพียงเล็กน้อย ดวงตาอันสดใสของเธอมองเขาอย่างไร้เดียงสาและพูดว่า “คุณท่านเยี่ย เกิดอะไรขึ้นกับคุณคะ?”

เมื่อครู่นี้คุณท่านเยี่ยกำลังรู้สึกสงสัยเล็กน้อยว่าเธอกำลังเล่นลิ้นและทำลายการป้องกันทางจิตใจของเขาทีละนิดจนเกือบจะล่อลวงให้เขาบอกความลับออกมาแล้ว