พ่ายรักคุณสามี นิยาย บท 331

เพื่อน ๆ ของลี่เหยียนหลานบางคนก็หมั้นหมายแล้วเช่นเดียวกัน การหมั้นไม่ใช่การแต่งงาน หลังจากการหมั้นฝ่ายหญิงและฝ่ายชายยังคงอาศัยอยู่ในบ้านของตนเอง

แต่ในยุคปัจจุบันความคิดของผู้คนค่อนข้างเปิดกว้าง ทุกคนยังคงเป็นวัยรุ่น การหมั้นหมายเปรียบเสมือนใบเบิกทางให้คู่รักได้อาศัยอยู่ด้วยกัน

ลี่เหยียนหลานไม่รู้ว่าในอนาคตลู่หานถิงวางแผนไว้อย่างไร ตอนนี้เธอจึงถามเพื่อหยั่งเชิง อันที่จริงแล้วเธอตั้งหน้าตั้งตารอคอยคืนนี้เป็นอย่างมาก

ก่อนที่เธอจะหมั้นกับลู่หานถิง เขาบอกกับเธอว่าเขาไม่ได้ชอบเธอ แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ได้ครอบครองเขา และตอนนี้เขาเป็นของเธอแล้ว !

ลู่หานถิงมองตรงไปข้างหน้า เขาสวมนาฬิกาสุดหรู มือใหญ่กุมพวงมาลัย เขาเร่งความเร็วรถหรู จากนั้นก็เลี้ยวรถเปลี่ยนเลนด้วยความรวดเร็ว เขาเม้มริมฝีปากบางของเขา และพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำราวกับแม่เหล็กอันน่าดึงดูดว่า “ผมจะไปส่งคุณที่บ้านเดี๋ยวนี้”

ส่งเธอกลับบ้านอย่างนั้นเหรอ?

สิ่งที่ลี่เหยียนหลานหวังไว้พังทลายลงในทันที เขาไม่ได้สนใจเธอเลย ทำให้เธอรู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก

ลี่เหยียนหลานเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองมาก เธอสวยและมีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ อีกทั้งยังอยู่ในวัยที่เปล่งประกาย มีผู้ชายมากมายต่างก็ชอบเธอ แต่เขากลับไม่ชายตามองเธอแม้แต่น้อย

“พี่หานถิงคะ เราหมั้นกันแล้วนะคะ อีกไม่นานเราก็จะต้องแต่งงานกัน พวกเราเตรียมห้องหอไว้เลยดีไหมคะ?”

ลู่หานถิงมีทรัพย์สินมากมายภายใต้ชื่อลู่หานถิง เป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะเตรียมหาห้องหอ เขาจึงพูดว่า “ได้สิ”

ดวงตาของลี่เหยียนหลานเป็นประกาย “อันที่จริงแล้วต่อให้มีบ้านหลายหลัง แต่ก็ต้องเตรียมห้องหออยู่ดี เพราะห้องหอนี้จะมีเพียงแค่เราสองคน ถ้าพี่หานถิงว่างเมื่อไหร่พาฉันไปดูห้องหอหน่อยนะคะ ฉันอยากเลือกห้องที่ฉันชอบ และตกแต่งภายในด้วยตัวเองค่ะ”

ลู่หานถิงไม่ได้แสดงท่าทีปฏิเสธอะไร ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเผยความเย็นชาและห่างเหิน เขาหมั้นหมายกับลี่เหยียนหลานแล้ว ดังนั้นเขาควรตามใจเธอ เขาจึงพูดว่า “ได้สิ”

ไม่นานนักรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมก็หยุดบนสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ของตระกูลลี่ ลี่เหยียนหลานปลดเข็มขัดนิรภัยออก และพูดว่า “ฉันไปก่อนนะคะพี่หานถิง”

ลู่หานถิงเหลือบมองเธอ และพูดว่า “ครับ”

ลี่เหยียนหลานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เขาจะไม่พูดอะไรก่อนจากไปจริง ๆ เหรอ?

ลี่เหยียนหลานจึงตัดสินใจเริ่มจู่โจมก่อน เธอวิ่งเข้าไปและกอดคอลู่หานถิงด้วยมือเล็กทั้งสองข้างของเธออย่างรวดเร็ว และพูดว่า “พี่หานถิง จุ๊บ ๆ ค่ะ”

เธออยากจูบเขา

หญิงสาวที่สวยสง่าและสดใสในวัย 20 ปีกำลังกอดเขา เธอออดอ้อนเขาราวกับเด็กตัวน้อย ไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะปฏิเสธเธอได้ แต่ลู่หานถิงกลับหลีกเลี่ยงเธอโดยไม่รู้ตัว วันนี้ลี่เหยียนหลานแต่งหน้าอย่างงดงาม กลิ่นน้ำหอมฟุ้งกระจายไปทั่วเรือนร่างของเธอ กลิ่นน้ำหอมที่ปรุงแต่งเหล่านี้ทำให้เขารู้สึกเบื่อหน่าย

ทันใดนั้นลู่หานถิงก็นึกถึงกลิ่นหอมบนเรือนร่างของเซี่ยซีหว่าน ซึ่งเป็นกลิ่นที่เขาชอบมาก

ทำไมเขาถึงคิดถึงเซี่ยซีหว่านอีกแล้วล่ะ?

ลู่หานถิงรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย เขาเอื้อมมือออกไปผลักลี่เหยียนหลานออกไป และพูดว่า “มันดึกมากแล้วรีบเข้าบ้านเถอะ”

ลี่เหยียนหลานถูกผลักออกห่างอย่างแรง เธอเม้มริมฝีปากแดงและมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจเล็กน้อย แต่ท่าทางของลู่หานถิงกลับแสดงออกมาอย่างไม่แยแสราวกับว่าความอดทนของเขาในค่ำคืนนี้กำลังจะหมดลง ถ้าเธอยังไม่รีบจากไป สิ่งต่าง ๆ คงจะเลวร้ายมากยิ่งขึ้นไปอีก

“พี่หานถิงคะ ถ้าอย่างนั้นฉันไปก่อนนะคะ ขับรถดี ๆ ค่ะ” ลี่เหยียนหลานพูดจบก็ลงจากรถอย่างไม่พอใจ

ลู่หานถิงเหยียบคันเร่งรถ ไม่นานนักรถโรลส์-รอยซ์ แฟนธอมก็ขับออกไปอย่างรวดเร็ว

ลี่เหยียนหลานกระทืบเท้าของเธอในทันที เขาทำแบบนี้กับคุณหนูจากตระกูลร่ำรวยแบบเธอได้อย่างไร มีเพียงลู่หานถิงคนเดียวเท่านั้นที่กล้าทำกับเธอเช่นนี้

...