พันธะรัก นิยาย บท 8

"ตะ..แต่ถ้ามันพลาดขึ้นมาคุณแมทธิวก็ต้องรับผิดชอบเหมือนกันไม่ใช่เหรอคะ"

"อนาคตของฉันกับเธอมันต่างกันนะ เธอคงไม่อยากอุ้มท้องหนักๆ ไปเรียนหรอกใช่ไหม"

"..." ถ้อยคำร้ายกาจที่คนตรงหน้าพ่นออกมาทำเอาหัวใจดวงน้อยของคนฟังกระตุกวูบ เธอคงจะคิดน้อยเกินไปถึงมองว่าคนอย่างแมทธิวจะยอมรับผิดชอบชีวิตของเธอไปตลอดหากสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้กลายเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่

"เธอเป็นคนฉลาดนะ อย่าคิดที่จะจับฉันด้วยวิธีนี้ เพราะฉันต้องการแค่ร่างกายของเธอ ไม่ได้ต้องการของแถม"

"ลีรู้สถานะของตัวเองดีค่ะ ตอนนี้ลีกลับบ้านได้แล้วใช่ไหมคะ" ลีอายกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มแดงก่ำเพราะไม่อยากแสดงความอ่อนแอต่อหน้าแมทธิวไปมากกว่านี้ ต่อให้เธอทรมานจนแทบจะขาดใจสิ่งที่เขามอบให้ก็มีแค่ความสมเพชเท่านั้น

"เธอจะลงจากเตียงได้ก็ต่อเมื่อฉันพอใจแล้วเท่านั้น นั่นคือกฎข้อแรกที่เธอควรจำไว้"

"ตะ..แต่คืนนี้ลีต้องไปทำงานที่ผับค่ะ"

"ตอนนี้เธอมีหน้าที่อ้าขาให้ฉันอย่างเดียว"

"ลีขอโทรบอกเจ๊พิมพ์ก่อนได้ไหมคะ" แมทธิวยกมือขึ้นมาเสยผมอย่างหงุดหงิด ถึงจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรแต่ก็ยอมดึงแก่นกายใหญ่ออกมา ลีอาค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบากทันทีที่ร่างกายกลับมาเป็นอิสระอีกครั้ง เธอก้มมองคราบเลือดบนที่นอนด้วยความรู้สึกใจหาย ก่อนจะรีบก้าวลงจากเตียง เดินตรงไปหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างที่วางอยู่บนโซฟาออกมาต่อสายหาพิมพ์ดาวทันที ในขณะที่อีกคนนั่งสูบบุหรี่รออยู่บนเตียง

(ว่าไงลี) รอสายนานพอสมควรกว่าน้ำเสียงที่คุ้นเคยของคนปลายสายจะดังตอบกลับมา ลีอาพยายามประคองน้ำเสียงให้ปกติ เพราะไม่อยากให้พิมพ์ดาวรู้ว่าตัวเองกำลังร้องไห้อยู่

"เจ๊คะคืนนี้ลีขอลางานได้ไหม ขอโทษที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้านะคะ เจ๊หักเงินเดือนของลีก็ได้"

(ปกติต้องทำงานให้ครบสามเดือนก่อนนะถึงจะลาหยุดพิเศษได้ จู่ๆ มาลาหยุดกะทันหันแบบนี้ลูกค้าหลายคนคงโวยวายแย่เลย)

"คืนนี้ลีมีธุระด่วนจริงๆ ค่ะ ขอโทษนะคะ"

(วันหลังถ้าจะลางานต้องบอกเจ๊ล่วงหน้าก่อนนะ เจ๊ก็เห็นใจลีนะที่ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย แต่ถ้าเจ๊เห็นใจลีแค่คนเดียวพนักงานคนอื่นคงมองว่าเจ๊ลำเอียง)

"ลีเข้าใจค่ะ"

"..." แมทธิวจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวจากทางด้านหลังของเธอพลางพ่นควันบุหรี่ขาวคลุ้งออกจากปาก สิ่งที่ทำให้เขาถูกใจลีอาไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตาแต่เป็นท่าทางเย่อหยิ่งของเธอ ถึงสุดท้ายแล้วเธอจะกลายเป็นผู้หญิงหน้าเงินเหมือนคนอื่นๆ ที่เขาเคยเจอมาก็ตาม

(ครั้งนี้เจ๊จะไม่หักเงินก็แล้วกัน แต่อย่าไปบอกพนักงานคนอื่นนะ เดี๋ยวจะเป็นเรื่องอีก)

"ขอบคุณนะคะ..อ๊ะ!" คำพูดสุดท้ายยังไม่ทันหลุดออกจากปากก็ถูกแมทธิวที่เดินเข้ามาทางด้านหลังผลักให้นอนลงบนโซฟาอย่างไม่ทันตั้งตัว ลีอาร้องขึ้นด้วยความตกใจในตอนที่ขาข้างหนึ่งถูกจับพาดบ่าแกร่ง ก่อนที่สะโพกสอบจะอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าใส่ร่องสวาทอีกครั้ง

ปึก!

"โอ๊ย!" ความเจ็บปวดที่ชายหนุ่มมอบให้เป็นครั้งที่สองทำให้ลีอาเผลอเปล่งเสียงร้องออกมาอย่างลืมตัวทั้งที่ยังไม่ได้วางสายจากพิมพ์ดาว เขาแสยะยิ้มร้ายกาจพลางคีบบุหรี่ออกจากปาก แล้วเริ่มบรรเลงบทรักรุนแรงอีกครั้ง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อื้อ!!" ลีอาส่งเสียงร้องในลำคอจนปากคอสั่นเมื่อคนข้างบนอัดกระแทกกระทั้นความใหญ่โตเข้าออกอย่างหนักหน่วงจนร่างกายของเธอโยกคลอนไปมาตามจังหวะการร่วมรัก

(ลีเป็นอะไร แล้วนั่นเสียงอะไร)

"มะ..ไม่มีอะไรค่ะ ลีขอวางสายเลยนะคะ" ไม่รอให้พิมพ์ดาวได้ถามซักไซ้เธอก็รีบกดวางสายไปก่อนทันที ร่างกายสั่นเกร็งอย่างหนักเมื่อแมทธิวพยายามจะสอดใส่แก่นกายใหญ่เข้ามาให้สุดความยาวของมัน เธอรับรู้ได้ถึงการฉีกขาดของช่องทางรักเมื่อเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

"อ๊า..." แมทธิวเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามลั่นอย่างสุดจะกลั้นเมื่อโดนบีบรัดแก่นกายถี่ๆ จนยากจะขยับ เขาโยนบุหรี่ในมือลงบนพื้น ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปตะโบมดูดดุนยอดปทุมถันอย่างมูมมาม ตักตวงความหอมหวานจากเรือนร่างบริสุทธิ์ของหญิงสาวเท่าที่ตัวเองต้องการ

"จะ..เจ็บ..ฮือออ"

เสียงกระแทกกายหยาบโลนดังสอดประสานกับเสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวจนดังกึกก้องอยู่ภายในห้องนอนหรูหราที่ถูกเปลี่ยนเป็นรังรักชั่วคราว แมทธิวอาศัยประสบการณ์ที่มีมากกว่าหลอกล่อให้ลีอานอนครวญครางอยู่ใต้ร่างของตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า กว่าเขาจะยอมคืนอิสระให้ร่างกายเธออีกครั้งเวลาก็ล่วงเลยไปหลายชั่วโมงแล้ว

@วันต่อมา

"อื้อ~" อาการปวดร้าวตามร่างกายช่วยปลุกให้ลีอาที่ยังนอนหลับอยู่บนเตียงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาทักทายเช้าวันใหม่อีกครั้ง เธอลืมตาขึ้นมาเหม่อมองเพดานเหนือศีรษะอย่างเลื่อนลอย ปล่อยให้ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ประเดประดังเข้ามาในสมอง ความเจ็บปวดจากบทรักรุนแรงเมื่อคืนนี้ตอกย้ำว่าเธอกลายเป็นของเล่นชิ้นหนึ่งของแมทธิวแล้ว

ลีอายกมือขึ้นมาลูบหน้าเบาๆ เพื่อเรียกสติกลับคืนมา แล้วค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นมากวาดสายตามองหาแมทธิวที่ไม่ได้นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันแน่นเมื่อมองเห็นคราบเลือดเกรอะกรังบนที่นอน เธอรีบก้มลงไปหยิบเสื้อคลุมที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมใส่ให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอน

"จะกลับแล้วเหรอคะ" ร่างบางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเมื่อเห็นแมทธิวในชุดไปรเวตนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ห้องนั่งเล่นคนเดียว

"ฉันมีงานต้องทำอีกเยอะแยะ"

"แล้ว...ข้อตกลงของเราล่ะคะ"

"เงินสิบล้านจะโอนเข้าบัญชีของเธอภายในสองวัน ก่อนกลับไปก็ทิ้งเลขบัญชีไว้ด้วย"

"...ค่ะ"

"วันไหนที่ฉันเรียกให้มาหาเธอนอนค้างคืนที่นี่ได้ แต่ฉันชอบผู้หญิงที่รู้สถานะตัวเอง"

"ลีรู้สถานะตัวเองดีค่ะ"

"วันหลังเตรียมยาคุมมาให้เรียบร้อยด้วย"

"ลีก็ไม่ได้อยากพลาดเหมือนกันค่ะ" ลีอาเดินเข้าไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกันอย่างระมัดระวัง เธอไม่ได้คาดหวังความรักหรือความเอาใจใส่จากแมทธิวเลย ผู้ชายอย่างเขาคงไม่เคยรู้จักกับความรักมาก่อน

"หวังว่าเธอจะอยู่เงียบๆ ในที่ของตัวเอง ไม่ป่าวประกาศว่าเป็นผู้หญิงที่ฉันเลี้ยงไว้"

"ไม่ต้องกลัวว่าลีจะทำแบบนั้นหรอกค่ะ เพราะมันไม่ใช่เรื่องน่าภูมิใจสำหรับลี"

"ก็ดี...ถ้าไม่ทำอะไรโง่ๆ ฉันจะได้เล่นกับเธอนานหน่อย"