พันธะรัก นิยาย บท 8

"ตะ..แต่ถ้ามันพลาดขึ้นมาคุณแมทธิวก็ต้องรับผิดชอบเหมือนกันไม่ใช่เหรอคะ"

"อนาคตของฉันกับเธอมันต่างกันนะ เธอคงไม่อยากอุ้มท้องหนักๆ ไปเรียนหรอกใช่ไหม"

"..." ถ้อยคำร้ายกาจที่คนตรงหน้าพ่นออกมาทำเอาหัวใจดวงน้อยของคนฟังกระตุกวูบ เธอคงจะคิดน้อยเกินไปถึงมองว่าคนอย่างแมทธิวจะยอมรับผิดชอบชีวิตของเธอไปตลอดหากสิ่งที่กำลังทำอยู่ตอนนี้กลายเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่

"เธอเป็นคนฉลาดนะ อย่าคิดที่จะจับฉันด้วยวิธีนี้ เพราะฉันต้องการแค่ร่างกายของเธอ ไม่ได้ต้องการของแถม"

"ลีรู้สถานะของตัวเองดีค่ะ ตอนนี้ลีกลับบ้านได้แล้วใช่ไหมคะ" ลีอายกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มแดงก่ำเพราะไม่อยากแสดงความอ่อนแอต่อหน้าแมทธิวไปมากกว่านี้ ต่อให้เธอทรมานจนแทบจะขาดใจสิ่งที่เขามอบให้ก็มีแค่ความสมเพชเท่านั้น

"เธอจะลงจากเตียงได้ก็ต่อเมื่อฉันพอใจแล้วเท่านั้น นั่นคือกฎข้อแรกที่เธอควรจำไว้"

"ตะ..แต่คืนนี้ลีต้องไปทำงานที่ผับค่ะ"

"ตอนนี้เธอมีหน้าที่อ้าขาให้ฉันอย่างเดียว"

"ลีขอโทรบอกเจ๊พิมพ์ก่อนได้ไหมคะ" แมทธิวยกมือขึ้นมาเสยผมอย่างหงุดหงิด ถึงจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรแต่ก็ยอมดึงแก่นกายใหญ่ออกมา ลีอาค่อยๆ พยุงตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบากทันทีที่ร่างกายกลับมาเป็นอิสระอีกครั้ง เธอก้มมองคราบเลือดบนที่นอนด้วยความรู้สึกใจหาย ก่อนจะรีบก้าวลงจากเตียง เดินตรงไปหยิบโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างที่วางอยู่บนโซฟาออกมาต่อสายหาพิมพ์ดาวทันที ในขณะที่อีกคนนั่งสูบบุหรี่รออยู่บนเตียง

(ว่าไงลี) รอสายนานพอสมควรกว่าน้ำเสียงที่คุ้นเคยของคนปลายสายจะดังตอบกลับมา ลีอาพยายามประคองน้ำเสียงให้ปกติ เพราะไม่อยากให้พิมพ์ดาวรู้ว่าตัวเองกำลังร้องไห้อยู่

"เจ๊คะคืนนี้ลีขอลางานได้ไหม ขอโทษที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้านะคะ เจ๊หักเงินเดือนของลีก็ได้"

(ปกติต้องทำงานให้ครบสามเดือนก่อนนะถึงจะลาหยุดพิเศษได้ จู่ๆ มาลาหยุดกะทันหันแบบนี้ลูกค้าหลายคนคงโวยวายแย่เลย)

"คืนนี้ลีมีธุระด่วนจริงๆ ค่ะ ขอโทษนะคะ"

(วันหลังถ้าจะลางานต้องบอกเจ๊ล่วงหน้าก่อนนะ เจ๊ก็เห็นใจลีนะที่ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย แต่ถ้าเจ๊เห็นใจลีแค่คนเดียวพนักงานคนอื่นคงมองว่าเจ๊ลำเอียง)

"ลีเข้าใจค่ะ"

"..." แมทธิวจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวจากทางด้านหลังของเธอพลางพ่นควันบุหรี่ขาวคลุ้งออกจากปาก สิ่งที่ทำให้เขาถูกใจลีอาไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตาแต่เป็นท่าทางเย่อหยิ่งของเธอ ถึงสุดท้ายแล้วเธอจะกลายเป็นผู้หญิงหน้าเงินเหมือนคนอื่นๆ ที่เขาเคยเจอมาก็ตาม

(ครั้งนี้เจ๊จะไม่หักเงินก็แล้วกัน แต่อย่าไปบอกพนักงานคนอื่นนะ เดี๋ยวจะเป็นเรื่องอีก)

"ขอบคุณนะคะ..อ๊ะ!" คำพูดสุดท้ายยังไม่ทันหลุดออกจากปากก็ถูกแมทธิวที่เดินเข้ามาทางด้านหลังผลักให้นอนลงบนโซฟาอย่างไม่ทันตั้งตัว ลีอาร้องขึ้นด้วยความตกใจในตอนที่ขาข้างหนึ่งถูกจับพาดบ่าแกร่ง ก่อนที่สะโพกสอบจะอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าใส่ร่องสวาทอีกครั้ง

ปึก!

"โอ๊ย!" ความเจ็บปวดที่ชายหนุ่มมอบให้เป็นครั้งที่สองทำให้ลีอาเผลอเปล่งเสียงร้องออกมาอย่างลืมตัวทั้งที่ยังไม่ได้วางสายจากพิมพ์ดาว เขาแสยะยิ้มร้ายกาจพลางคีบบุหรี่ออกจากปาก แล้วเริ่มบรรเลงบทรักรุนแรงอีกครั้ง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!