ผัวที่ดีคือผัวใหม่ นิยาย บท 1

บนเตียงใหญ่ที่ขาวสะอาดสะอ้านในโรงแรม

ใบหน้าแดงระเรื่อ คอระหงอันขาวเรียบเนียนของอานหนานเซิงแหงนขึ้น เรือนร่างอรชรโยกขึ้นโยกลงตามจังหวะการเคลื่อนไหวของฝ่ายชาย

เธอคิดว่าชีวิตนี้นอกจากเจี่ยนมู่เหยี่ยแล้วเธอจะไม่ร่วมรักกับใคร ทว่าตอนนี้เธอทำแล้ว ทั้งยังรู้สึกไม่เลวอีกด้วย

ลีลา ท่วงท่าของชายหนุ่มคนนี้ยอดเยี่ยมมาก แต่แรงเยอะไปหน่อย ราวกับจะรุกล้ำอุโมงค์ลับของเธอให้แหลกสลายก็ไม่ปาน

ก่อนเธอจะหมดสติ เธอบอกตัวเองด้วยความขุ่นเคืองว่าคราวหน้าต้องเปลี่ยนเป็นผู้ชายอ่อนโยนมาปรนนิบัติแทน

เช้าวันรุ่งขึ้น อานหนานเซิงโดนปลุกด้วยสายเรียกเข้า

ผู้ช่วยโทรมาเตือนเธอว่าอย่าลืมนัดงานเลี้ยงสังสรรค์กับกลุ่มสมาคมคุณนายเศรษฐีตอนบ่ายสาม

เธอเพิ่งหย่าร้าง คุณหญิงคุณนายเหล่านั้นก็มานัดพบเธอ เจตนาแจ่มแจ้งโดยไม่ต้องบอกกล่าว

เธอดูเวลาแล้วก็ต้องอุทานขึ้นมา บ่ายโมงแล้วหรือเนี่ย?!

พอเธอขยับกาย แขนบนเอวคอดก็กระชับขึ้น ดึงเธอกลับไปกอดอีกครั้ง

อานหนานเซิงไม่เคยมีประสบการณ์นอนกอดกับใคร รู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย

เธอดันแขนนั้นออกไป

และแล้วก็ได้สัมผัสกล้ามเนื้อกับซิกแพคของแขนนี้

ก่อนจะเกิดภาพเผด็จศึกบนเตียงอันดุเดือดกลางสมอง แขนคู่นี้แหละที่ทำเธอลอยกลางอากาศหลายต่อหลายครั้ง ทั้งยังกินเวลานานกว่าจะได้ทิ้งตัวลงมานอนบนเตียง

อานหนานเซิงหน้าร้อนผ่าว ระงับความกระอักกระอ่วนแล้วลงจากเตียง

ชายหนุ่มบนเตียงยังคงหลับปุ๋ย ใบหน้าครึ่งซีกจมลงหมอน เห็นเพียงคิ้วคมเข้มกับจมูกอันสูงโด่ง

เมื่อเธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ชายหนุ่มก็ตื่น

ชายหนุ่มยืนสูบบุหรี่ริมหน้าต่างโดยพันผ้าเช็ดตัวรอบเอว และกำลังยืนหันหลังให้เธอ

อานหนานเซิงอดกวาดสายตามองเรือนร่างหนึ่งรอบไม่ได้

ไหล่กว้าง เอวเล็ก สะโพกเต่งตึง สมกับเป็นตัวท๊อปของเมืองฮ่วนจริงๆ

เธอสะบัดเช็คเงินสดด้วยความเร่งรีบ “เมื่อคืนฉันพอใจมาก เดี๋ยวจะรีวิวห้าดาวให้ แล้วคราวหลังอย่าสูบบุหรี่ตอนอยู่กับฉันอีก”

ชายหนุ่มได้ยินเสียงปิดประตูก็หมุนกายกลับมา

หยิบเช็ดเงินสดขึ้นแล้วดีดเบา ๆ กลีบปากบางยกขึ้น “คราวหลัง?”

เธอเดินออกจากโรงแรมก็เห็นซ่งเคอจอดรถรอหน้าประตูแล้ว

หนึ่งชั่วโมงต่อมาอานหนานเซิงก็ลงจากรถหน้าคลับเฮาส์

เธอในรองเท้าส้นสูงฝังเพชร สวมชุดเดรสสายโยงสีแชมเปญ ขับเน้นรูปร่างโค้งเว้าได้อย่างลงตัว คลุมไหล่ด้วยเสื้อสูทสีดำที่สั่งตัดพิเศษ

“อานหนานเซิง? หล่อนมาได้ยังไง? เพิ่งหย่าไม่ใช่เหรอ?”

“เป็นหญิงงามอันดับหนึ่งในเมืองเฟิ่งแล้วยังไงล่ะ? ก็ยังโดนผู้ชายทิ้งอยู่ดี ไม่รู้ว่าหล่อนลำพองใจอะไรกัน?”

อานหนานเซิงถือแก้วไวน์ในมือ เธอเดินไปไหนก็ตกเป็นเป้าสายตาตลอด เธอยิ้มเอ่ยว่า “วันนี้ฉันอารมณ์ดี มื้อนี้ฉันขอเลี้ยงเอง ทุกคนตามสบายเลยนะ”

มีคนจงใจแสร้งถาม “คุณอานมีเรื่องดีๆอะไรเหรอคะถึงได้ดีใจขนาดนี้?”

อานหนานเซิงกระหยิ่มยิ้มย่อง “ได้รับอิสระอีกครั้ง มันต้องฉลองอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

คุณนายที่เพิ่งบ่นว่าสามีตัวเองมีเล็กมีน้อยเสียงดัง แต่ยังไม่ยอมหย่า “...”

ระหว่างที่เธอกำลังสนทนา ซ่งเคอก็นำสมาร์ทโฟนของเธอมาให้ “ประธานอานคะ ประธานเจี่ยนโทรมาค่ะ”

เจี่ยนมู่เหยี่ยเรียกเธอกลับบ้าน

เธอกับเขาหย่ากันแล้ว หนังสือหย่าก็จัดเก็บไว้ในตู้เซฟ และยังแบ่งทรัพย์สินเสร็จแล้วด้วย เมื่อก่อนเธอร้องไห้ฟูมฟาย ทั้งยังขู่จะฆ่าตัวตาย แต่ก็ไม่อาจรั้งสามีไว้ได้ พอหย่าขาดกันแล้วเขากลับเรียกเธอกลับบ้าน?

กลับไปยังที่ที่เคยเป็นบ้านในอดีตของเขาและเธอ ตอนนี้เจี่ยนมู่เหยี่ยรออยู่ในบ้านแล้ว