ผัวที่ดีคือผัวใหม่ นิยาย บท 5

“คนนี้คือซ่งสวี่เหรอ?”

ซ่งเคอชะเง้อมองปราดหนึ่ง “ใช่ค่ะ คนนี้แหละ เขาเข้ามาอยู่เมื่อสามวันก่อนแล้วค่ะ”

แม้จะมีคำถามค้างคาใจอานหนานเซิง แต่ไม่ได้ถามต่อ สั่งให้ซ่งเคอไปเรียกซ่งสวี่เข้าบ้าน

ถือโอกาสเวลาว่างอันน้อยนิดของวันนี้ มาทำความคุ้นเคยกับซ่งสวี่ดีกว่า เพราะต่อไปต้องเจอกันเป็นประจำอยู่แล้ว

ซ่งสวี่เข้ามาภายในบ้าน

เขาเพิ่งล้างมือเสร็จ ถือผ้าขนหนูสีขาวเช็ดมือแล้วเดินเข้ามาด้วยความเร่งรีบ

“สวัสดีครับประธานอาน”

อานหนานเซิงดูแล้วเห็นว่าหน้าตาแบบนี้เคยเจอที่เมืองฮ่วนในวันนั้นจริงๆ

หน้าตาสะอาดสะอ้าน และเรียบร้อย

ทว่ากลับรู้สึกทะแม่งๆ

“เข้ามานั่งสิ พวกเรามาคุยกัน” อานหนานเซิงยิ้มแย้มอย่างอารมณ์ดี

“ครับประธานอาน”

ซ่งสวี่นั่งตรงข้ามอานหนานเซิง แขนเรียวยาววางบนตักในท่าสบาย ๆ ดวงตาสุกใสจ้องหน้าเธอ สีหน้าเป็นธรรมชาติ ไม่เจือความกระอักกระอ่วน ไม่เหมือนคนอื่นที่รังแต่จะประจบประแจงเธอ

เพราะเอกลักษณ์ข้อนี้ อานหนานเซิงจึงคัดเลือกเขาจากบรรดาเด็กหนุ่มทั้งหลาย

อานหนานเซิงเตรียมพูดคุย แต่จู่ ๆ ก็สังเกตเห็นบางอย่าง

“ที่นี่ไม่มีคนรับใช้เหรอ ไม่เห็นเอาน้ำชามาเสิร์ฟเลย”

ซ่งเคอเตรียมปริปากพูด ทว่าซ่งสวี่ชิงพูดก่อนว่า

“ผมให้คนรับใช้ออกหมดแล้วครับ ผมคิดว่าประธานอานไม่ชอบให้คนนอกอยู่ด้วย ผมจึงถือวิสาสะให้ออกไปครับ ต้องขอโทษประธานอานด้วยครับ”

ระหว่างที่พูดเขาก็ลุกขึ้นยืน “ผมจะไปชงชาให้คุณครับ”

อานหนานเซิงเป็นคนเข้มงวดด้านงาน แต่ชีวิตประจำวันเรียบง่ายมาก

ซ่งสวี่พักคฤหาสน์หลังนี้ เขาจะจัดการยังไงก็แล้วแต่เขาเลย

ซ่งสวี่ชงน้ำชามาอย่างรวดเร็ว คือชาหมิงเฉียนหลงจิ่งที่เธอชอบ

อานหนานเซิงพอใจมาก ดูเหมือนสามวันนี้ซ่งสวี่จะไม่ได้อยู่เฉย ๆ ศึกษาความชอบของเธอทุกรายละเอียดยิบย่อยแล้ว

รู้ความ ร่าเริง หน้าตาดี ทั้งยังรู้การรู้งานอีกด้วย

อานหนานเซิงจิบน้ำชาหนึ่งคำ พูดด้วยน้ำเสียงสุนทรีย์