เจี่ยนมู่เหยี่ยเห็นอานหนานเซิงเดินโงนเงนเข้ามาพลันขมวดคิ้วมุ่น
“ดื่มเหล้าเหรอ?”
อานหนานเซิงไม่แยแสเขา ถีบรองเท้าส้นสูงทิ้งแล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาอันนุ่มนิ่ม
สภาพเธอในตอนนี้ขาดคุณสมบัติผู้ดีเหลือเกิน
ทว่าเจี่ยนมู่เหยี่ยเคยเห็นความป้ำๆเป๋อๆ ต้อยต่ำ และสภาพซวยซ้ำซวยซ้อนของเธอมานักต่อนักแล้ว
ไม่ว่าเธอจะสง่างามก็ดี หรือจะก้าวร้าว เย่อหยิ่งก็ช่าง เจี่ยนมู่เหยี่ยล้วนไม่อยากเหลียวแล
หย่ากันแล้วก็แล้วแต่จะทำตัวเลย
เธอเหนื่อยล้าและง่วงเหลือเกิน ไม่มีอารมณ์ต่อปากต่อคำกับสามีเก่า
“มีธุระอะไรก็ว่ามา”
เจี่ยนมู่เหยี่ยมองหญิงสาวแต่งหน้าอย่างปราณีตกลับจากปาร์ตี้แล้วก็เกิดความรู้สึกอันซับซ้อน
ตอนแรกคิดว่าจะเห็นอานหนานเซิงในสภาพหมดอาลัยตายอยาก ทว่ากลับเห็นเธอสดใสร่าเริงแทน
เจี่ยนมู่เหยี่ยระงับความไม่สบอารมณ์ ก่อนจะบอกเจตนาการมาเยือน
“โปรเจคที่พวกเราร่วมมือกันเกิดปัญหา เดี๋ยวคุณไปจัดการหน่อย...”
ไม่รอให้เขาพูดจบอานหนานเซิงก็หัวเราะเยาะ
“ให้ฉันจัดการ? ประธานเจี่ยน สมองยังดีอยู่ไหม?”
“แฟนของคุณเป็นคนรับผิดชอบโปรเจคนี้ แต่พอมีปัญหาก็ให้เมียเก่าไปสะสาง คุณคิดว่าเหมาะสมแล้วเหรอ?”
อานหนานเซิงพูดแล้วก็รู้สึกหงุดหงิด
เธอนำทีมเตรียมการจนคว้าโปรเจคนี้มาด้วยความยากลำบาก แต่สุดท้ายเจี่ยนมู่เหยี่ยกลับแย่งไปให้แฟนสาวตัวเอง
เรื่องนี้ทำให้อานหนานเซิงเสียความรู้สึกมาก ตัดสินใจหย่ากับเขาในท้ายที่สุด จะไม่อยู่กับผู้ชายที่ไม่เคยเห็นคุณค่าในตัวเธออีกต่อไป
พองานมีปัญหา เขาก็มาขอความช่วยเหลือจากเมียเก่าอย่างหน้าด้านหน้าทน
ทั้งยังจัดอยู่ในเชิงเจ้ายศเจ้าอย่างราวกับเธอควรทำตามอย่างไรอย่างนั้น
คิดว่าเธอยังเป็นอานหนานเซิงที่หายใจเข้าออกก็เป็นเจี่ยนมู่เหยี่ยอยู่หรือ?
อานหนานเซิงหมุนกายเดิน
เวลานี้มีกลุ่มพนักงานใส่เครื่องแบบเปิดประตูเข้ามากะทันหัน ด้านหลังยังมีสามีภรรยาวัยกลางคนตามเข้ามาด้วยหนึ่งคู่
เจี่ยนมู่เหยี่ยเห็นคนแปลกหน้าพากันเข้ามาเป็นโขยง ใบหน้าหล่อพลันเคร่งขรึม
“พวกคุณเป็นใคร ทำไมถึงมีกุญแจบ้านผม?”
อานหนานเซิงถึงนึกขึ้นได้ “พวกเขาเป็นเอเจนซี่ ฉันประกาศขายบ้านหลังนี้แล้ว”
เจี่ยนมู่เหยี่ยไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลย
“อานหนานเซิง คุณจะขายเรือนหอของพวกเราเหรอ?”
อานหนานเซิงเลิกคิ้ว
“แล้วจะทำไม? หย่ากันแล้ว ฉันจะเก็บไว้ซ้ำเติมตัวเองหรือไง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผัวที่ดีคือผัวใหม่