พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 4

อีกด้าน

วารุณีจูงสองพี่น้องเดินไปที่หลังเวที

ทันใดนั้นเอง——

อารัณผู้เป็นพี่ชายเงยหน้าขึ้น มองไปทางวารุณี

“หม่ามี๊ ผู้หญิงนิสัยเสียเมื่อกี๊รังแกหม่ามี๊เหรอ”

ในน้ำเสียงไร้เดียงสานั้นมีความแน่ใจบางอย่าง

ได้ยิน วารุณีก็ตะลึง

เธอก้มหน้าลงมองลูกชาย เห็นเจ้าตัวน้อยขมวดคิ้ว ด้วยท่าทางโกรธจัด

คิดไม่ถึงว่า เรื่องเมื่อกี๊จะถูกเจ้าตัวน้อยเห็นได้

ขณะเดียวกันนั้นในก้นบึ้งหัวใจของวารุณีก็ประหลาดใจมาก ที่เจ้าตัวน้อยจะแม่นยำได้ขนาดนี้

พิชญาไม่ใช่คนดีจริงๆ

แต่ว่า นี่คือเรื่องของเธอกับพิชญา ส่งผลกระทบต่อลูกไม่ได้

“เปล่าจ้ะ เธอแค่หลงทาง”

“โกหก”อารัณเปิดโปงคำโกหกของหม่ามี๊ตัวเองอย่างไม่รักษาน้ำใจ

เมื่อกี๊เขาได้ยินชัดเจน ผู้หญิงคนนั้นกำลังเยาะเย้ยหม่ามี๊ว่าเป็นคนบ้านนอก

“โอเค แต่หม่ามี๊ก็ไม่ได้ถูกรังแก ตอบโต้กลับไปแล้ว”วารุณีละอายใจหน่อยๆ ลูกชายของเธอคนนี้ยิ่งรับมือยากขึ้นเรื่อยๆ

เห็นวารุณีสารภาพ อารัณจึงคลายคิ้วออก ไม่ได้สืบหาเรื่องนี้ต่อ

แต่เขาแอบจำท่าทางของผู้หญิงคนนั้นไว้แล้ว ถ้าครั้งหน้าเจอเธออีก เขาจะไม่ปล่อยเธอแน่！

“ไอริณจะปกป้องหม่ามี๊ ไม่ให้หม่ามี๊ถูกคนเลวรังแก”ไอริณที่อยู่ข้างๆฟังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็ตบหน้าอกแล้วแสดงทัศนคติของตัวเองออกไป

เห็นลูกทั้งสองคนปกป้องตัวเองแบบนี้ วารุณีรู้สึกแค่ว่าในใจมีความสุขจนแทบจะระเบิดออกมา

ตอนนี้เธอรู้สึกโชคดีมากที่การตัดสินใจเก็บเด็กสองคนนี้ไว้ในตอนนั้นถูกต้อง