พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 126

ราวกับอ่านความคิดของวารุณีออก ชายคนนั้นลุกขึ้นยืน แล้วยิ้มให้เธอ “สวัสดีครับ ผมชื่อเสกข์ครับ เป็นเลขาของคุณจรณ์”

“เลขา？”ปาจรีย์ชี้ไปที่เขา พูดตะกุกตะกักไปว่า “ เพราะฉะนั้นคุณไม่ใช่คุณจรณ์ ？”

“คุณจรณ์ติดธุระออกไปก่อนแล้ว ให้ผมรอคุณทั้งสองอยู่ที่นี่ครับ”เลขาฯเสกข์ตอบ

วารุณีพยักหน้า“อย่างนั้นเหรอคะ แล้วคุณจรณ์เชิญเรามาพบ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรเหรอคะ ？”

“ใจเย็นๆ เชิญนั่งลงก่อนครับ”เลขาฯเสกข์ชี้ไปยังโซฟาที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

ปาจรีย์ประคองวารุณีให้นั่งลง

เลขาฯเสกข์รินชาให้พวกเธอ แล้วจึงได้อธิบายไปว่า “คือแบบนี้ครับ เรามาจากต่างเมือง ที่จังหวัดจันทร์ไม่มีอำนาจอิทธิพลอะไร แต่ก็ประจวบเหมาะกับที่ประมูลโครงการนี้ได้ เพราะฉะนั้นจึงอยากหาพาร์ทเนอร์ เพื่อมาช่วยออกแบบเสื้อผ้างานแฟชั่นโชว์ของฤดูหนาวนี้”

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง งั้นก็ดีเลยค่ะ ฉันจะบอกคุณว่า วารุณีของเรานั้น......”

ปาจรีย์อยากที่จะแนะนำตัวของวารุณี แต่ก็ถูกวารุณีปิดปากเอาไว้

“ขออภัยค่ะ เธอเป็นอัธยาศัยดีไปหน่อย”วารุณียกยิ้มให้กับเลขาฯเสกข์

เลขาฯเสกข์โบกมือให้อย่างไม่ถือสาอะไร “ไม่เป็นไรครับ”

วารุณีปล่อยมือจากปาจรีย์ แล้วเอ่ยถามขึ้นว่า“ ร่วมงานกันนั้นไม่มีปัญหาอะไรคะ แล้วทำไมพวกคุณถึงเลือกเราค่ะ เราเป็นเพียงสตูดิโอเล็กๆที่เพิ่งจะเปิดใหม่ ไม่ได้มีรากฐานที่มั่นคงอะไร คุณเองก็เห็น เราเข้าร่วมประมูลในรอบแรกก็ถูกคัดชื่อออกแล้ว จังหวัดจันทร์น่าจะมีพาร์ทเนอร์ที่เพียบพร้อมกว่าเราอีกมากถึงจะถูก”

โดยหลักทั่วไปแล้ว การเลือกพาร์ทเนอร์ ก็มักจะเลือกจากบริษัทหรือสตูดิโอที่เปิดมานาน สตูดิโอที่เพิ่งเปิดใหม่นั้นความน่าเชื่อถือและชื่อเสียงนั้นยังไม่ต้องพูดถึง แต่ความไม่มั่นคงนั้นมีความเสี่ยงสูงมากแน่นอน

แต่คุณจรณ์ผู้ลึกลับคนนี้ กลับมองข้ามบริษัทเหล่านั้น แล้วมาหาพวกเธอ ทำให้เธออดสงสัยไม่ได้ว่ามีจุดประสงค์อื่นหรือเปล่า

เลขาฯเสกข์สังเกตเห็นถึงความสงสัยในดวงตาของวารุณี ในใจรู้สึกมีแรงกดดันเป็นอย่างมาก

ไม่น่าล่ะก่อนที่ผู้ช่วยมารุตจะไปนั้นได้ย้ำกับเขาเป็นพิเศษว่า คุณวารุณีคนนี้เป็นคนที่ระวังตัวมาก ให้เขาระวังไว้ด้วย อย่าเปิดเผยตัวตนออกมา

เลขาฯเสกข์สูดหายใจเข้าลึก ยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบ จัดระเบียบความคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงได้ตอบกลับไป

“ทำไมถึงเลือกNewbornสตูดิโอ ก็เพราะคุณไงคุณวารุณี คุณจรณ์ของเราเคยเห็นผลงานการออกแบบโครงการ‘Bath fire rebirth’ของบริษัทไชยรัตน์กรุ๊ปของคุณ และรู้สึกทึ่งมาก เราเองก็ต้องการนักออกแบบแบบนี้เหมือนกัน เพื่อปูรากฐานอนาคตในจังหวัดจันทร์ให้เรา”

สิ่งที่เขาพูดมานั้นก็เป็นเหตุเป็นผลดี วารุณีเองก็ไม่รู้สึกว่ามีความผิดปรกติอะไร อีกทั้งการต้องร่วมงานกันในครั้งนี้ เธอเองก็มีความสนอดสนใจอยู่เป็นอย่างมาก

อย่างแรกเลยโครงการที่ประมูลมาได้นี้ เป็นโครงการที่ก็ไม่ได้เล็กให้กว่า‘Bath fire rebirth’เลย อย่างที่สองเป็นอย่างที่ปาจรีย์ว่า ถ้าได้เข้าร่วมโครงการนี้ ไม่แน่ว่าสตูดิโอของเธอก็อาจจะเปลี่ยนมาเป็นในแบบห้างหุ้นส่วนบริษัทได้

เดิมทีเธอคิดว่าคงจะหมดโอกาสนี้ไปแล้ว แต่โอกาสนั้นก็หวนกลับมาอีกครั้ง เธอไม่อยากจะพลาดมันไปอีก หรือบางทีเธออาจจะต้องลองเสี่ยงดูมันสักตั้ง ！

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ วารุณีก็ใช้แขนสะกิดปาจรีย์ พูดคุยกันผ่านทางสายตากับเธอ แล้วก็หันไปหาเลขาฯเสกข์ “เลขาฯเสกข์ ฉันอยากจะรู้ว่าส่วนแบ่งระหว่างเราจะแบ่งกันยังไงคะ ？”

“คุณจรณ์ได้บอกเอาไว้แล้วครับ หากคุณทั้งสองตกลงร่วมงานกัน ผลกำไรเราแบ่งกัน30:70 เรา30ส่วนคุณ70 ”

“เยอะขนาดนั้นเชียว？” ปาจรีย์ตกใจจนลุกขึ้นยืน

วารุณีก็ตะลึงด้วยเช่นกัน ไม่คิดว่าผลกำไรจะมากมายอย่างนี้

เลขาฯเสกข์ยังคงยกยิ้มหน้านิ่ง“คุณจรณ์บอกว่า เราจะแค่เข้าร่วมโครงการนี้และโฆษณาประชาสัมพันธ์ให้ในครั้งสุดท้าย แต่ในส่วนของการออกแบบ วัสดุผ้า รวมทั้งขั้นตอนการผลิตทุกอย่างจนออกมาเป็นเสื้อผ้าสำเร็จรูปเป็นหน้าที่ของพวกคุณ พวกคุณต้องลงทุนลงแรงมากกว่าเรา ผลกำไรได้ส่วนแบ่งมากกว่าก็สมควรแล้ว ”

“เจ้านายของคุณสุดยอดจริงๆ ！”ปาจรีย์ยิ้มหน้าบาน

“คุณพูดชมเกินไปแล้ว”เลขาฯเสกข์ตอบกลับอย่างยิ้มแย้ม จากนั้นก็มองไปที่วารุณี “คุณวารุณียังมีปัญหาอะไรอีกไหมครับ หากไม่มี เราจะนัดเวลาเพื่อเซ็นสัญญากันเลยนะครับ ”

“ไม่มีค่ะ”วารุณีส่ายหน้า

“งั้นก็ตกลงตามนี้นะครับ พรุ่งนี้ก่อนเที่ยง ผมจะเอาหนังสือสัญญาไปให้พวกคุณที่สตูดิโอนะครับ” เลขาฯเสกข์ลุกขึ้นยืน แล้วยื่นมือไปทางวารุณี

วารุณีที่กำลังจะยื่นมือไป ประตูห้องรับรองก็ถูกเปิดออก บอดี้การ์ดคนเมื่อครู่เข้ามาด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่สู้ดีนัก“เลขาฯเสกข์ครับ ด้านนอกมีคนที่ชื่อพิชญาต้องการขอเข้าพบ บอกว่าจะขอพูดคุยเรื่องการร่วมงานในโครงการที่ประมูลได้ครับ ”