พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 161

“ไม่ๆๆ ประธานนัทธีร่างกายคุณยังไม่ดี ฉันกลับเองก็ได้ค่ะ”วารุณีส่ายหน้าปฏิเสธ

เธอยืนหยัดแบบนี้ นัทธีจึงละสายตาลง ไม่กี่วินาทีถัดมา ก็หยิบกุญแจรถบนโต๊ะน้ำชาขึ้นมายื่นให้เธอ“ขับกลับไปเถอะ ถึงตอนนั้นค่อยมาคืนผมก็พอ”

วารุณีลังเลเล็กน้อย คิดว่าถึงออกไปก็ไม่แน่ใจว่าจะเรียกรถได้ เลยไม่ได้ รับกุญแจรถมา“ขอบคุณค่ะ งั้นพวกเราไปก่อนนะคะ”

พูดจบ เธอก็จูงอารัณเดินไปที่ปากทางเข้าบ้าน

ป้าส้มก็ตามไปด้วย ช่วยสองคนแม่ลูกเปิดประตู

พอเปิดประตูไป มารุตก็ยืนอยู่ด้านนอกประตู มือข้างหนึ่งยกขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าเตรียมจะกดกริ่ง แต่คิดไม่ถึงว่าจู่ๆประตูจะเปิด การแสดงออกจึงงุนงงเล็กน้อย

“ผู้ช่วยมารุต”วารุณีพยักหน้าทักทายเขา

มารุตดันแว่น จัดการการแสดงออกอย่างดีแล้วจึงยิ้มกลับไป“คุณวารุณีทำไมมาอยู่นี่ครับ？”

“ประธานนัทธีป่วยค่ะ ฉันเลยมาดู ตอนนี้กำลังจะกลับ”วารุณีตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

มารุตได้ยิน ก็รีบหลีกทางให้

วารุณีพูดขอบคุณ ดึงอารัณออกไปจากประตู ภายใต้การนำทางของป้าส้ม ก็เดินไปที่โรงจอดรถ

มารุตมองร่างของพวกเธอ ก็ไม่ได้ยืนอยู่ที่เดิมนานนัก ก้าวเท้าเข้าไปในคฤหาสน์

“ประธาน”มาที่ห้องรับแขก มารุตก็เห็นชายหนุ่มขมวดคิ้วบนโซฟา สีหน้าดูไม่ค่อยดีนัก

ชายหนุ่มวางมือลง เงยมองเขาแวบหนึ่ง พยักหน้าเล็กน้อย“คุณมาได้ไง？”

“ผมจะมารายงานเรื่องที่คุณให้ผมไปสืบครับ”มารุตเอาเอกสารในมือยื่นไปให้

สายตานัทธีเพ่งไป รับเข้ามา แล้วเปิดดู

ตอนที่เขาดู มารุตยืนอยู่ตรงข้ามเขาพูดว่า“ตอนที่สืบครั้งที่แล้ว ผมเริ่มจากสามคนพ่อแม่ลูกพวกสุภัทร ไม่ได้ตรวจสอบจากคนที่เกี่ยวข้องกับตระกูลศรีสุขคำ ดังนั้นผลที่สืบได้ก็คือคุณวารุณีหนีไปกับคนอื่น แต่ครั้งนี้ผมถามคนใช้ที่ออกไปจากตระกูลศรีสุขคําหลายปีก่อน รวมถึงเพื่อนบ้านที่อยู่รอบๆตระกูลศรีสุขคํา......”

นัทธีเงยมองมารุต“แล้วไงต่อ？”

แว่นตามารุตสะท้อนเล็กน้อย“จากนั้นก็อย่างที่นายท่านชลธีพูด ตอนที่คุณวารุณีไปจากตระกูลศรีสุขคํา ไม่มีแฟน และก็ไม่ได้หนีตามใครไป แต่ถูกตระกูลศรีสุขคําไล่ออกไป ตอนนั้นที่ถูกไล่ออกไปด้วย ก็ยังมีคุณหญิงวรยากับศรัณย์คุณชายแห่งตระกูลศรีสุขคํา”

“ไล่คนรักเก่ากับลูกชายลูกสาวทั้งสองคนออกไปจากตระกูล สุภัทรนี่เยี่ยมจริงๆ！”มุมปากนัทธีเยาะเย้ยขึ้นมาเบาๆ

มารุตยักไหล่“เพราะว่าในใจสุภัทร คุณวารุณีกับศรัณย์ไม่ได้เป็นที่รักใคร่ของเขา ที่สุภัทรชอบจริงๆ มีแค่พิชญาลูกสาวคนนี้เท่านั้น จึงได้พวกคุณวารุณีไป ก็เพื่อปูทางให้พิชญา！”

“ปูทาง？”นิ้วโป้งนัทธีที่ถูกเอกสารอยู่นั้นหยุดลง

มารุตพยักหน้า“ที่รู้มาจากปากของคนใช้ตระกูลศรีสุขคําที่ลาออกไปในตอนนั้น สุภัทรไล่คุณวารุณีออกไป เพื่อให้พิชญาหมั้นกับคุณแทนคุณวารุณีต่อไป แต่ก็กลัวคุณจะรู้ว่าเปลี่ยนตัวคู่หมั้นแล้วโกรธตระกูลศรีสุขคํา สุภัทรจึงแอบปล่อยข่าวลือว่าคุณวารุณีหนีไปกับคนอื่น แบบนี้......”

“ถึงผมจะรู้ว่าเปลี่ยนตัวคู่หมั้น ก็จะไม่ทำอะไรกับตระกูลศรีสุขคําจริงๆ เพราะว่าคู่หมั้นตัวจริงของผมหนีไปกับคนอื่น พวกเขาจึงชดเชยให้ผมอีกคน”นัทธีกำเอกสารไว้ในมือแน่น สายตาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

มารุตก้มหน้า“ใช่ครับ นี่ก็เพราะว่าทำไม คุณวารุณีถึงไม่รู้เลยว่าตัวเองยังมีคู่หมั้นอยู่ เพราะคนใช้บอกว่า ทุกครั้งที่คุณหญิงวรยาเตรียมจะบอกคุณวารุณี สุภัทรก็ใช้เหตุผลอื่นมาหยุดไว้ทุกที ก็เพราะกลัวคุณวารุณีจะรู้จักกับคุณ”

“เขาวางแผนมาได้ครอบคลุมมาก！”นัทธีหรี่ตาลงยิ้มอย่างเย็นชา

วารุณีกับพิชญา ล้วนแต่เป็นลูกสาวของสุภัทร แต่สุภัทรกลับรักไม่เท่ากัน

เพื่อให้พิชญาแต่งเข้าตระกูลไชยรัตน์ สุภัทรสามารถไล่วารุณีออกไปจากตระกูลได้ ให้วารุณีมีมลทิน คนแบบนี้ ไม่สมควรเป็นพ่อคน！

เหมือนจะดูออกว่าในใจนัทธีกำลังคิดอะไรอยู่ มารุตถามอย่างลังเลว่า“ประธาน พวกนี้จะบอกคุณวารุณีไหมครับ？”

“อย่าเพิ่ง”นัทธีเอาเอกสารทิ้งไปที่โซฟา พูดเสียงหม่น“รอหลังจากผมแน่ใจความสัมพันธ์กับวารุณีแล้วค่อยบอกเธอ ถึงตอนนั้นเธออยากแก้แค้นสุภัทร ผมก็สามารถช่วยเธอได้อย่างจริงใจได้”

“ครับ”มารุตพยักหน้า แสดงออกว่ารู้แล้ว