พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 217

“โอเค”ปาจรีย์พยักหน้า หยิบโทรศัพท์กับนามบัตรออกมา โทรหามารุต

ตอนที่เธอโทรศัพท์ จู่ๆวารุณีก็หยิบรายชื่อฉบับหนึ่งในกระเป๋าขึ้นมาโชว์กลางอากาศ มองนักข่าวด้านล่างเวที“ทุกท่านคะ วันนี้เนื้อหาที่ฉันจะพูดในงานแถลงข่าว ก็มีอยู่เท่านี้ค่ะ เหลือแค่เรื่องสุดท้าย นั่นก็คือรายชื่อบัญชีปล่อยข่าวเสียหายกับชาวเน็ตที่อยู่ในมือฉันนี้ จะถูกฉันฟ้องร้อง”

“ฟ้องร้อง？”นักข่าวด้านล่างเวทีกับผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดต่างตะลึง

วารุณีเม้มริมฝีปากแดงๆ“ถูกต้อง บัญชีปล่อยข่าวเสียหายพวกนี้จงใจระดมคนให้มาพูดจาให้ร้ายฉันบนอินเทอร์เน็ต และก็ชาวเน็ตพวกนี้ด้วย คำด่าของพวกเขาได้รับการสนับสนุนกดถูกใจมากมายจากชาวเน็ต พวกนี้ล้วนแต่ส่งผลกระทบต่อฉัน ถ้าฉันไม่ฟ้องพวกเขา ก็รู้สึกแย่กับตัวเอง ฉันไม่อาจให้พวกเขาด่าฟรีๆได้！”

“แต่ว่าคุณวารุณี คนตั้งมากมาย จะเกินไปหน่อยไหมครับ？”มีนักข่าวคิดว่าเธอทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่

ก็ไม่ใช่ว่าถูกโจมตีทางอินเทอร์เน็ตเหรอ ต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เชียว？

มีจิตใจอาฆาตหนักไปแล้ว！

“เกินไป？”วารุณีแสยะมุมปากขึ้นอย่างเย็นชา“ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำเกินไปนะ ตอนที่พวกเขาด่าฉัน ทำไมคุณไม่บอกพวกเขาล่ะว่าทำเกินไป？”

“ผม......”นักข่าวคนนั้นก็พูดไม่ออกทันที

วารุณีไม่มองเขาอีก ละสายตากลับไป“ทุกๆคน จะต้องรับผิดชอบกับเรื่องที่ตัวเองทำ ตอนที่พวกเขาด่าอย่างสนุกปากในเน็ต ก็ควรจะคิดบ้างว่าจะต้องมีวันนี้ ฉันไม่กลัวพวกเขาที่มีพวกเยอะหรอกค่ะ ฉันว่างพอที่จะฟ้องร้องดำเนินคดีกับพวกเขา！”

ความแข็งแกร่งของวารุณี ทำให้นักข่าวในที่นั้น กับผู้ชมในห้องถ่ายทอดสดต่างตระหนักได้อย่างดี ว่าไปยุ่งกับเธอด้วยไม่ได้

“โอเค ที่ฉันควรพูดก็พูดไปหมดแล้วนะคะ”วารุณีปรบมือ“ต่อไปประธานบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ปก็จะเปิดงานแถลงข่าว ทุกคนต่างรู้ว่า สุภัทรใส่ร้ายฉันกับประธานนัทธี ดังนั้นทางด้านประธานนัทธี ก็จะออกมาชี้แจง ถ้าทุกคนสนใจก็ไปดูได้ค่ะ”

เธอเพิ่งพูดจบ นักข่าวด้านล่างก็วิ่งออกไปกว่าครึ่งหนึ่ง

ส่วนที่เหลืออยู่นั้น ไม่ใช่แค่ไม่ตื่นตระหนกรีบร้อน แต่ยังปรากฏรอยยิ้มที่มีความหมายออกมา เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีเพื่อนร่วมงานที่ไปแล้ว

“วารุณี ติดต่อแล้ว”ปาจรีย์โทรศัพท์เสร็จ วางโทรศัพท์ลงพูดว่า：“ผู้ช่วยมารุตบอกว่าพวกเขาเริ่มแล้ว”

“ฉันรู้แล้ว”วารุณีตอบกลับอย่างงแผ่วเบา เดินไปเคาะสองสามทีที่ตรงหน้าโน้ตบุ๊คของเธอ จากนั้นหน้าจอใหญ่ก็ปรากฏถ่ายทอดสดงานแถลงข่าวของนัทธี

นัทธีนั่งอยู่ตำแหน่งประธานของห้องประชุม มองเลนส์ด้วยสีหน้าเย็นชา เริ่มพูดเสียงหม่นไป“ในเมื่อคุณวารุณีอธิบายชัดเจนดีมากแล้ว งั้นผมก็จะไม่พูดซ้ำ ตั้งแต่วันนี้ไป ผมจะคว่ำบาตรบริษัท ศรีสุขคํา กรุ๊ปทั้งหมด เพื่อเป็นการแก้แค้นของผมต่อสุภัทร”

ไม่มีใครรู้สึกว่าวิธีทางของเขาผิด ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาก็จะทำเช่นนี้

ยังไงถูกคนใส่ร้ายโดยไม่มีเหตุผลแบบนี้ ในใจใครจะมีความสุขได้？

แต่ด้านล่างก็ยังมีคนถามว่า“ประธานนัทธี ถึงแม้ระหว่างคุณกับคุณวารุณีไม่ได้มีความสัมพันธ์เช่นนั้น งั้นสาเหตุที่แท้จริงที่คุณถอนหมั้นกับพิชญาเป็นเพราะอะไร？”

นัทธีปรับไมค์ตั้งโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าเล็กน้อย“สาเหตุผมเคยพูดไปแล้วตอนที่ยกเลิกการหมั้น เพราะว่าเธอร้ายกาจ ก่อนหน้านี้เธอใส่ร้ายคุณวารุณีอยู่หลายครั้ง สอนไปหลายหนก็ไม่จำจนผมรับไม่ได้แล้ว นอกจากนี้ เธอยังมีความสัมพันธ์กับคนอื่นจำนวนมาก”

มีความสัมพันธ์กับคนอื่นจำนวนมาก？

คำไม่กี่คำนี้ ทำให้คนตกอยู่ในภวังค์อย่างมาก สายตาที่คนบางกลุ่มมองนัทธี ก็ยิ่งรู้สึกแปลก

แม้แต่วารุณีก็ตะลึง

จู่ๆเขาพูดแบบนี้ พูดเรื่องที่พิชญาแอบนอกใจเขาออกมา เขาไม่กลัวถูกคนนินทาเหรอ？

นัทธีไม่รู้ว่าวารุณีจะห่วงอะไรเขา ถึงรู้ ก็ไม่สนใจ

ยังไงที่ขายขี้หน้าก็เป็นพิชญา ไม่ใช่เขา

ถึงคนนอกจะพูด ก็ไม่กล้าพูดต่อหน้าเขา

“โอเค งานแถลงข่าวในวันนี้ก็จบเพียงเท่านี้ ตามนี้นะครับ！”พูดจบ นัทธีก็ปล่อยไมค์ตั้งโต๊ะออก เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วยืนขึ้นมา เดินออกไปจากห้องประชุม

มารุตไม่ได้ตามไป แต่อยู่ที่นี่ จัดการผู้คนให้ออกไปจากตรงนี้

คนที่ดูถ่ายทอดสดก็ตะลึง งานแถลงข่าวที่รวบรัดขนาดนี้ เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็น

วารุณีก็ตะลึงเล็กน้อยกับงานแถลงข่าวที่แสนสั้นอย่างนี้ แต่ว่าแป๊บเดียวก็กลับไปนิ่งเหมือนเดิม

เฉียบขาดแบบนี้ สอดคล้องกับนิสัยของนัทธีจริงๆ

วารุณีส่ายหน้าด้วยรอยยิ้ม จากนั้นปิดหน้าจอใหญ่ด้านหลังทิ้ง และจัดการให้นักข่าวคนอื่นๆออกไป

แป๊บเดียว ในสตูดิโอก็เหลือแค่เธอกับปาจรีย์สองคน