พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 34

“ประธาน!” คนของแผนกออกแบบต่างลุกขึ้นมา แล้วโค้งทำความเคารพ

“พวกคุณทำงานต่อเถอะ ฉันแค่พาผู้ร่วมงานมาดูแผนกออกแบบสักหน่อยเท่านั้นเอง ไม่รบกวนการทำงานของพวกคุณหรอก” นัทธีมองไปทางคนทั้งหมด พลางพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

แต่ตอนที่มองไปทางวารุณี แววตาของเขากลับหยุดนิ่งสักพัก จากนั้นก็มองผ่านไป

วารุณีนั่งลงตามคนอื่น ก่อนจะจับเมาส์พลางเริ่มทำงาน

แต่นัทธีกลับพาผู้ร่วมงานหลายคนเดินมาหาเธอ

วารุณีอึ้งไป ตอนที่กำลังจะลุกขึ้น นัทธีก็จับมือกดลง “ไม่ต้องหรอก ขาคุณยังไม่หายดีเลยนั่งลงเถอะ”

“ค่ะ!” วารุณียิ้มให้เขาด้วยความรู้สึกขอบคุณ และก็ไม่เกรงใจแล้ว เลยนั่งลงอย่างไม่ขยับอีก

พิชญาทนมองต่อไม่ได้ “ประธาน มันดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ เพราะพวกเรายืนขึ้นหมดเลยแต่เธอกลับนั่งลง มันเหมือนไม่เคารพพวกเราเลย!”

“ไม่เป็นไร ฉันอนุญาตเป็นพิเศษ แล้วฉันก็เชื่อว่าพวกประธานเรวัตจะเข้าใจเหมือนกัน” นัทธีหันเบาๆ พลางมองผู้ร่วมงานด้านหลัง

เหล่าผู้ร่วมงานยิ้มพลางพยักหน้า “เข้าใจๆ ก็พนักงานบาดเจ็บอยู่ไงล่ะ”

นัทธีมองไปทางพิชญาอีก แววตาล้ำลึกนั้นเหมือนจะมองเธอออก “ตอนนี้ยังมีปัญหาอะไรอีกไหม?”

“ไม่มีแล้วล่ะ” ในใจของพิชญาโกรธเป็นอย่างมาก แต่บนใบหน้ากลับฝืนยิ้มออกมา

ยากที่จะได้เห็นพิชญาพ่ายแพ้แบบนั้น วารุณีเลยก้มหน้าลงเพื่อกลั้นขำ ด้วยความอารมณ์ดี

“ในเมื่อไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ต่อไปคุณก็ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ถ้าฉันบอกอะไรคุณขัดไปหมด มันก็เป็นการไม่เคารพฉันเหมือนกัน เข้าใจไหม?” นัทธีพูดด้วยความไม่พอใจ

เขากระแอมเพื่อเคลียร์คอเบาๆ ก่อนจะพูดอย่างมีพลัง ทุกคำที่พูดออกมาเหมือนอยากจะทำลายจิตใจของพิชญาเลยล่ะ

พิชญาหน้าซีดไป

ทำไมเธอลืมไปแล้วล่ะ

เวลาที่ผู้ชายคนนี้กำลังทำงาน เขาจะตัดสินใจอย่างเด็ดขาด และทนไม่ได้กับการที่มีคนมาสงสัยในการตัดสินใจของเขามากที่สุด มันเป็นข้อห้ามสำคัญเลยล่ะ

ส่วนเมื่อครู่ที่เธอไม่อยากให้วารุณีได้ดี แต่กลับเกือบจะฝ่าข้อห้ามสำคัญไปแล้ว มันเป็นการคิดผิดไปมาก

นัทธีไม่ได้สนใจพิชญาอีก พลางแนะนำกับวารุณี “คนเหล่านี้เป็นผู้ร่วมงานบริษัทเสื้อผ้าของพวกเรา ในขณะเดียวกันก็เป็นบริษัทลงทุนของโครงการ ‘Bath fire rebirth’ ด้วย ฉันพาพวกเขามาแนะนำให้คุณรู้จัก สุดท้ายคุณจะเป็นหัวหน้าของนักออกแบบในโครงการ ‘Bath fire rebirth’ หรือไม่ ก็ต้องขึ้นอยู่กับการพิจารณาของพวกเขาด้วย”

มีที่มายิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ?

วารุณีรู้สึกแปลกๆ แต่ก็เป็นปรับตัวเป็นปกติได้ภายในเวลาไม่นาน พลางทักทายอย่างเป็นกันเอง “สวัสดีทุกท่าน ฉันชื่อวารุณี เป็นหนึ่งในผู้ถูกคัดเลือกของโครงการ ‘Bath fire rebirth’ ขอให้ทุกคนช่วยชี้แนะด้วย”

ถึงเธอจะนั่งอยู่ แต่น้ำเสียงที่พูดและใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เลยไม่ทำให้ใครรู้สึกว่าเป็นการเสียมารยาทเลย

ด้านมารยาทนั้น เธอผ่านฉลุย ผู้ร่วมงานต่างพึงพอใจ “พูดได้ดีๆ”

“ครั้งนี้ฉันพาพวกประธานเรวัตมาด้วย นอกจากอยากจะแนะนำให้แล้ว ยังอยากถามว่ารูปแบบโครงร่างของคุณเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?” นัทธีถาม

“ถือว่าใกล้เสร็จแล้วล่ะ” วารุณีตอบ

พิชญาตกใจ เสร็จแล้วเหรอ?

เร็วขนาดนี้เลยเหรอ นี่มันเพิ่งไม่กี่วันเอง

เธอออกแบบ ต้องใช้เวลาสองสามวัน

ส่วนวารุณีเพิ่งมาได้ไม่ถึงอาทิตย์ แต่กลับออกแบบเสร็จไปหนึ่งโครงการแล้ว หรือว่านี่มันคือพรสวรรค์ชัดๆ เลยไม่ใช่เหรอ?

พิชญาขบริมฝีปาก ด้วยความอิจฉา

นัทธีเลิกคิ้วขึ้น ด้วยความแปลกใจเช่นเดียวกัน “งั้นพอดีเลย พรุ่งนี้ที่บริษัทมีการประชุมระดับสูง คนของประธานเรวัตหลายๆคนเองก็จะไปร่วมด้วย เดี๋ยวคุณเอารูปแบบโครงร่างมาให้ทุกคนดูด้วย แล้วจะได้พิจารณากัน เพื่อตัดสินใจว่าคุณจะได้เป็นหัวหน้าของนักออกแบบของ ‘Bath fire rebirth’ หรือเปล่า โอเคไหม?”

เขามองวารุณี

วารุณียืดอกขึ้น ตอนที่เขากำลังจับจ้องมา ก่อนจะตอบไปสามคำอย่างไม่รีรอ “โอเคค่ะ!”

เธอมั่นใจในรูปแบบโครงร่างของตัวเองเป็นอย่างมาก

เมื่อคืนเธอก็ส่งให้อาจารย์ดูแล้ว อาจารย์ให้วิจารณ์ดีมากเลยล่ะ

“อือ งั้นคุณทำงานต่อไปเถอะ” เมื่อนัทธีได้รับคำตอบนั้นก็พยักหน้า จากนั้นก็พาผู้ร่วมงานหลายคนไปที่ตำแหน่งต่อไป

จากนั้นคนก็เดินวนที่แผนกออกแบบก่อนจะออกไป แต่ตอนที่พิชญาจะไปก็หันกลับมา พลางกระแอมใส่ทางวารุณี

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ