พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 340

มารุตได้ยืนรออยู่ที่หน้าห้องทำงานของท่านประธานแล้ว เมื่อเห็นนัทธีเดินออกมาจากลิฟต์ กำลังจะกล่าวทักทาย ก็เห็นวารุณีที่ตามหลังมาด้วย ก็ต้องประหลาดใจขึ้นมา

“คุณผู้หญิง คุณก็มาด้วยเหรอครับ”

วารุณียกยิ้มให้มารุต “สวัสดีค่ะผู้ช่วยมารุต”

“สวัสดีครับคุณผู้หญิง”มารุตโค้งคำนับให้ จากนั้นเดินถือเอกสารตามหลังนัทธีไป “ท่านประธานครับ การประชุมใกล้จะเริ่มขึ้นแล้ว นี่เป็นเอกสารการประชุมครับ ”

นัทธีตอบอืมกลับมาคำหนึ่ง รับเอกสารมาแล้วเปิดดู จากนั้นก็คืนให้มารุต “มากันครบหรือยัง ？”

เขาผลักประตูห้องทำงานออกแล้วเดินเข้าไป

วารุณีกับมารุตก็เดินตามเข้าไปด้วย

มารุตพยักหน้าให้ “ใกล้แล้วครับ ขาดแต่นายท่านวัชระที่ยังมาไม่ถึงครับ”

“ทำไมคุณปู่วัชระต้องมาประชุมที่บริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ปด้วย ?” เมื่อวารุณีได้ยิน ก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามกับตัวเอง

มารุตสงสัยว่าตัวเองควรจะตอบคำถามนั้นดีหรือไม่

ทันใดนั้นนัทธีก็พูดขึ้นว่า “เธอเป็นภรรยาของฉัน”

“ครับ”เมื่อมารุตได้ยินคำนี้ ใบหน้าที่ลำบากใจก็หายไปในทันที

เพราะคำพูดของนัทธีก็อธิบายได้ชัดเจน ความหมายของเขา ก็คือเธอมีสิทธิ์ที่จะรู้เรื่องพวกนี้

ดังนั้นมารุตจึงได้อธิบายให้วารุณีได้รับรู้ว่า“ เมื่อเร็วๆนี้นายท่านวัชระได้พัฒนาเนื้อผ้ารูปแบบใหม่ แต่เพราะเงินทุนกับเครื่องจักรในการผลิต ผ้าชนิดนี้ไม่สามารถผลิตออกมาได้ตามความเป็นจริง จึงมาหาท่านประธานเพื่อจะเจรจาร่วมลงทุนกัน การประชุมในวันนี้ ก็เพื่อจะพูดคุยกันเรื่องผ้าชนิดนี้ว่าจะผ่านการร่วมการลงทุนกันหรือไม่ครับ ”

“อย่างนี้นี่เอง ”วารุณีพยักหน้า แสดงให้รู้ว่าเข้าใจแล้ว ในใจก็รู้สึกมีความสนใจในเรื่องผ้าชนิดนั้นมาก จึงถามว่า“ เป็นผ้าอะไร ?”

“ได้ยินมาว่าเป็นผ้าเส้นใยนำแสง ผ้าชนิดนี้หากนำเอามาผลิต จะให้ผลที่น้ำหนักเบาและแสงผ่านทะลุได้”มารุตนึกไปถึงคุณสมบัติที่เขียนกำกับเอาไว้ก่อนหน้าในเอกสาร

“แสงผ่านทะลุ？”วารุณีอุทานออกมา จากนั้นก็ขมวดคิ้ว“ หากเป็นอย่างนั้นจริง ประโยชน์ของผ้าชนิดนี้ก็จะสามารถนำไปใช้กับสิ่งอื่นๆได้ ไม่เพียงแค่เอามาผลิตเสื้อผ้า ยังมีประโยชน์ในด้านอื่นอีกด้วย เช่นทหาร......”

วารุณีชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า ไม่ได้พูดอะไร แต่ทุกคนต่างก็เข้าใจความหมายดี

ท่าทีของนัทธีก็ดูจริงจังขึ้นมา “ใช่ เพราะฉะนั้นการประชุมในวันนี้จึงสำคัญมาก และยังมีคนของเบื้องบนเข้าร่วมด้วย”

เพราะคุณสมบัติของผ้าชนิดนี้มีความพิเศษมาก หากไม่รายงานเบื้องบน ทางเบื้องบนไม่มีทางอนุญาตให้บริษัทเอกชนดำเนินการวิจัยพัฒนาและผลิตแน่

“เอาล่ะ คุณรออยู่ในห้องทำงานของผมแล้วกัน ผมจะเข้าประชุมก่อน”นัทธีพูดกับวารุณี ปิดคอมพิวเตอร์แล้วลุกขึ้นยืน

วารุณียักไหล่ให้ “ไม่ล่ะค่ะ เดี๋ยวฉันจะแวะไปที่แผนกออกแบบหาเพื่อนสักหน่อย เสร็จแล้วก็จะกลับไปที่ทำงานเลย”

“ก็ได้”นัทธีพยักหน้า ไม่ได้บังคับให้เธออยู่ต่อ จากนั้นก็เดินออกไปพร้อมกับมารุต

“เดี๋ยวก่อน”วารุณีร้องเรียกเขาเอาไว้ทันที

“ว่ายังไง？”ชายหนุ่มหยุดเดิน

วารุณีเดินเข้ามาตรงหน้าเขา “เนกไทคุณเบี้ยว”

พูดจบ เธอก็ยื่นมือไปจัดเนกไทให้เขา

“เรียบร้อยค่ะ”หลังจากที่จัดแจงเสร็จ วารุณีก็ก้าวถอยหลัง เตรียมที่จะหลีกทางให้

นัทธีก็คว้าไปที่เอวของเธอ แล้วดึงร่างเธอเข้ามาให้อ้อมแขนของเขา

วารุณีตัวแข็งทื่อ “คุณจะทำอะไร ? ”

นัทธีไม่ตอบ ก้มมองไปยังริมฝีปากที่แดงระเรื่อ โน้มศีรษะลงแล้วประกบจูบ

วารุณีไม่คิดว่าจู่ๆเขาจะจูบเธอ ก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

มารุตเองก็นิ่งอึ้งไปด้วยเช่นกัน

มารุตอ้าปากค้าง มุมปากกระตุกขึ้นอย่างรุนแรง

สามีภรรยาคู่นี้จะมากเกินไปแล้ว เขายังอยู่ด้วยทั้งคน มาแสดงความรักต่อหน้าเขาแบบนี้ ช่างไม่เห็นหัวเขาเอาเสียเลย

เมื่อคิดได้ดังนี้ มารุตก็กลอกตามองบน

วารุณีก็เพิ่งมาได้สติ เมื่อเห็น ใบหน้าก็ขึ้นเห่อแดงระเรื่อ ผลักนัทธีออกทันที ก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย “เพราะคุณเลย มารุตเขาเห็นหมดแล้ว ”