พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 38

“คุณกำลังพูดอะไรน่ะ？” พิชญามีท่าทีเหมือนไม่เข้าใจ

วารุณีหรี่ตาลงมอง “ฉันพูดอะไรอยู่คุณก็น่าจะรู้อยู่แก่ใจดี ถึงเรื่องนี้พี่บุษบาจะเป็นคนทำ แต่คนบงการนั้นก็คือคุณ คุณเป็นคนชี้นำพี่บุษบา”

เมื่อวานซืนหลังจากที่นัทธีเดินตรวจแผนกออกแบบแล้ว พิชญาก็กระแอมไปทางเธอ

ตอนนั้นเธอไม่เข้าใจท่าทีนั้น จนได้มาดูกล้องวงจรปิดเมื่อวาน เธอถึงจะเข้าใจว่าพิชญากำลังเรียกพี่บุษบาให้ออกไป

น่าจะเป็นตอนนั้น ที่พิชญาให้พี่บุษบามาลงมือกับแบบร่างของเธอ

“คุณบอกว่าฉันชี้แนะให้เธอทำงั้นเหรอ？คุณมีหลักฐานอะไร？” พิชญาทำเหมือนได้ฟังเรื่องตลกขบขัน ก่อนจะกอดอกพลางหัวเราะออกมา

วารุณีทัดผมที่หล่นลงมา จากนั้นก็พูดด้วยเสียเย็นชา “ฉันไม่มีหลักฐานจริงๆ เพราะฉะนั้นเมื่อครู่ที่คุณส่งสายตาให้พี่บุษบาน่ะ ฉันไม่ได้เปิดโปงคุณเลยนะ”

พิชญาซ่อนเอาไว้ได้ดี เลยไม่ลงมือเองเลยแม้แต่น้อย

นอกจากพี่บุษบาจะยอมรับด้วยตัวเอง แต่เมื่อพี่บุษบาได้ยินการลงโทษแบบนั้น เลยไม่ได้พูดเรื่องพิชญาไป ในสถานการณ์แบบนี้มีสองแบบ ถ้าไม่ใช่เอาประโยชน์ของพิชญามา ก็คือการถูกข่มขู่แล้วล่ะ

“ที่แท้คุณก็ไม่มีหลักฐาน ในเมื่อไม่มีหลักฐาน งั้นคุณก็ใส่ร้ายน่ะสิ มันคือการโจมตีใส่ร้ายกันชัดๆ เลยนะ ฉันสามารถฟ้องคุณได้เลยนะ วารุณี！” พิชญายิ้มขึ้นด้วยความร้ายกาจ

วารุณีมองเธอด้วยความไม่เกรงกลัว “ผู้จัดการพิชญาอยากจะฟ้องฉัน โทรแจ้งความเลย พอดีว่าพวกเราคงจะได้เปิดการดวลวาทะกันนะ เชิญพี่บุษบาไปด้วยสิ จากนั้นก็ถามพี่บุษบาในศาล ว่าได้รับการชี้นำจากคุณหรือเปล่า ผู้จัดการพิชญาคิดอย่างไร？”

พิชญาอารมณ์นิ่งไป เพราะคิดไม่ถึงเลยว่าเธออยากจะให้แจ้งความ

ในตอนนั้น พิชญาไม่มีทางลงดีๆแล้วล่ะ

วารุณีทำเหมือนไม่เห็นท่าทีหนักใจของเธอ ก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้น: “ว่ากันตามตรง ตอนที่ฉันเห็นว่าโครงร่างมันหายไป ฉันก็ควรแจ้งความ แต่ฉันไม่ทำแบบนั้น เพราะการแจ้งความจะทำให้บริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ปเสื่อมเสียได้ ถ้าผู้จัดการพิชญาแจ้งความคนที่ทำให้เสื่อมเสียก็ไม่ใช่ฉัน ดังนั้น……”

“ไปไกลๆ ！” พิชญาชี้ไปทางประตู พลางตะโกนด้วยสีหน้าจริงจัง

จะให้วารุณีอยู่ที่นี่ต่อไป เธอจะต้องโกรธจนตายแน่นอน

เธอคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าวารุณีที่เคยเป็นคนแกล้งง่ายๆ เมื่อก่อน มาวันนี้กลับเปลี่ยนเป็นคนที่แตะต้องไม่ได้แล้ว

วารุณียิ้มขึ้นมาเบาๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจความโกรธของพิชญา “ดูแล้วผู้จัดการพิชญาคงจะไม่ฟ้องฉันแล้ว ก็ได้ งั้นฉันไปก่อนนะ”

พูดไป เธอก็หันตัวเดินออกไป

หลังจากที่เดินออกจากห้องทำงานของพิชญา วารุณีก็หยุดเดิน ก่อนจะเอาโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า หน้าจอโทรศัพท์ก็เปิดขึ้น แล้วก็กำลังเปิดหน้าจอที่อัดเสียงอยู่

ตอนแรกเธอจะจับผิดที่พิชญาชี้แนะพี่บุษบา แต่คิดไม่ถึงว่าพิชญาจะรอบคอบกว่าที่เธอคิด เธอเลยเก็บเสียงอะไรมาไม่ได้เลย

นอกจากนี้ตามที่เธอรู้จักพิชญา จะต้องมาทำอะไรกับเธออีกแน่นอน เธอจะต้องระวังตัวสักหน่อยแล้ว

คิดมาถึงตรงนี้ วารุณีก็กำหมัดแน่นเป็นอย่างมาก จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก็ปล่อยมือออกก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องทำงาน

หลังจากนั้นสามวัน

วารุณีเอารูปแบบโครงร่างที่วาดใหม่ไปที่ห้องทำงานของนัทธี

นัทธีดูเสร็จ ก็เปิดการประชุมระดับสูงอีกครั้งในทันที

ครั้งนี้ ท่ามกลางการยอมรับของเหล่าผู้บริหารระดับสูง เธอทำโครงการ ‘Bath fire rebirth’ ได้สำเร็จจนได้ขึ้นมาเป็นหัวหน้าของฝ่ายออกแบบ

พิชญาที่อยู่ในห้องประชุมด้วยก็โกรธจนตาแดง แต่กลับหยุดยั้งอะไรไม่ได้ เลยทำได้เพียงมองวารุณีรับคำชื่นชมจากผู้บริหารระดับสูง