พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 468

เอาเด็กในท้องของวารุณีออก มีประโยชน์อย่างไรต่อนิรุตติ์？

คงไม่ใช่ว่า นิรุตติ์จะให้เขาไร้ทายาท คิดว่าเขาไม่มีลูก ต่อไปบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ปก็จะยกให้ครอบครัวลูกชายคนโตหรอกนะ？

เหอะ ถ้านิรุตติ์คิดแบบนี้จริงๆ ก็คงผิดมหันต์เลย

แม้ว่าเขาไม่มีลูก เขาก็ไม่เอาบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ปให้ครอบครัวลูกชายคนโต

“อื้อ......”ตอนนี้เอง หญิงสาวที่เตียงคนไข้ก็ส่งเสียงอู้อี้ เป็นสัญญาณของการฟื้นมาอีกครั้ง

นัทธีเก็บความคิดแล้วมองไปที่เธอ

แป๊บเดียว ขนตาหญิงสาวสั่น ลืมตาขึ้นมา

“นัทธี？”ถึงแม้วารุณีฟื้นมาแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังไม่มีแรงทั้งตัว มึนๆหัว เสียงก็อ่อนแรง

นัทธีลูบหน้าของเธอ ตอบกลับด้วยเสียงอ่อนโยน：“ผมเอง”

วารุณียิ้ม จากนั้นก็คิดอะไรได้ เบิกตาโตถามไปว่า“ลูกล่ะ ลูกยังอยู่ไหม？”

“วางใจเถอะ ลูกยังอยู่”นัทธีรีบตอบ

วารุณีโล่งอก “งั้นก็ดี งั้นก็ดี”

เบ้าตาเธอแดงขึ้นมา “นัทธี คุณรู้ไหม พวกเราเกือบจะเสียลูกไปแล้ว เพราะฉันเอง ที่ไปเชื่อหมอพวกนี้”

“ไม่โทษคุณหรอก นิรุตติ์ต่างหาก เขาเอาเงินซื้อหมอแผนกสูติหลายโรงพยาบาล ดังนั้นคุณจึงตกหลุมพราง”นัทธีบีบมือของเธอ สื่อว่าเธอไม่ต้องโทษตัวเอง

ยังไงเธอก็แค่คนธรรมดา จะไปสงสัยคำพูดของหมอได้อย่างไรกันล่ะ

ไม่ใช่ทั้งหมดที่หมอว่าอย่างไรก็จะเป็นอย่างนั้น

“แต่ในใจฉันยังรู้สึกไม่ดีเลย”วารุณีร้องไห้สะอึกสะอื้นพูดเสียงเบา

อีกนิดเดียว ลูกในท้องเธอก็จะไม่อยู่แล้ว

นัทธีนั่งลงข้างเตียงคนไข้“ผมอยากรู้ว่า ทำไมนิรุตติ์รู้ว่าคุณตั้งครรภ์？”

วารุณีเช็ดน้ำตา พยายามให้ตัวเองตอบกลับอย่างใจเย็น：“วันนั้นฉันเกิดเรื่องใช่ไหมล่ะ？เป็นนิรุตติ์ที่มาส่งฉันที่โรงพยาบาล เขาจึงรู้ตอนนั้นว่าฉันท้อง”

“ที่แท้ก็แบบนี้เอง”นัทธีพยักหน้า สื่อว่าเข้าใจ

วารุณีมองเขา“นัทธี ทำไมเขาต้องทำแบบนี้？”

นัทธีเม้มริมฝีปาก“สาเหตุที่แท้จริงยังไม่รู้ ผมก็แค่เดา รอสืบมาได้แล้วถึงจะแน่ใจได้”

“ค่ะ”วารุณียกมุมปาก สื่อว่าเข้าใจ

“นอนอีกสักพักเถอะ ผมเฝ้าคุณเอง อย่ากลัว”นัทธีลูบผมของเธอ

วารุณีตอบอือ คว้าแขนของเขาแน่น หลับตาลง

เพราะว่าฤทธิ์ของยาสลบยังเหลือ ไม่นานวารุณีก็หลับไปอีกครั้ง

นัทธีจึงชักมือกลับมา ส่งข้อความให้มารุตที่อยู่ในประเทศ ให้เขาพาหมอสูติที่น่าเชื่อถือได้สักสองสามคนมา

หมอที่ต่างประเทศนี้ เขาไม่อยากเชื่อใจแล้ว

อย่างน้อยก่อนที่หมอพวกนั้นที่ถูกซื้อยังสืบออกมาไม่ได้ เขาก็จะไม่ให้หมอพวกนั้นสัมผัสวารุณี

มารุตที่อยู่ในประเทศได้รับคำสั่ง ก็รีบไปจัดการ จากนั้นเอาเครื่องบินส่วนตัวของนัทธีออกมาแล้วมาที่นี่โดยตรง

ประมาณสามทุ่ม มารุตและคนอื่นๆก็มาถึง

หมอสูติพวกนั้นมาถึง ก็เริ่มทำงานทันที ตรวจให้วารุณีอย่างละเอียด

หนึ่งชั่วโมงถัดมา ผลตรวจก็ออกมา

หมอที่นำมายื่นผลตรวจครรภ์ให้นัทธีใบหนึ่ง“ประธานนัทธี เด็กในท้องของคุณผู้หญิงแข็งแรงมาก และไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆที่เกิดจากโรค ที่ทำให้เกิดความผิดปกติ คุณวางใจได้”

นัทธีกำรายงานในมือแน่น ความอาฆาตในใจแพร่ออกมาทั่วทุกที่

มารุตที่อยู่ข้างก็หายใจออกมาด้วยความยินดี “โชคดีที่คุณผู้หญิงรู้ความจริงทันเวลาก่อนผ่าตัด ไม่อย่างนั้นเด็กก็คงหายไปจริงๆ”

ตอนที่เขามาถึงนี่ ก็ถามชัดเจนแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ในขณะที่ภายในใจนั้นตกใจ ก็ถอนหายใจไปด้วย

จู่ๆนิรุตติ์ก็น่ารังเกียจเช่นนี้ ลงมือได้กับทารกที่ยังไม่พัฒนาเป็นรูปเป็นร่างเลย

“เพิ่มกำลังคนหาร่องรอยนิรุตติ์ เมื่อจำเป็น ให้ใช้สามีภรรยาขงเบ้งมาขู่ ดึงดูดให้เขาออกมา”นัทธีปล่อยรายงานในมือ กำชับด้วยเสียงหม่นหมอง

มารุตพยักหน้า สื่อว่าเข้าใจ

จากนั้น นัทธีให้เขาจัดหาที่พักของหมอพวกนี้