พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 524

เมื่อได้ยินดังนั้น นัทธีและวารุณีก็มองหน้ากัน แล้วยังมีมีอะไรที่ไม่เข้าใจอีก

คุณหญิงจารวีที่อยู่ตรงหน้าเป็นคนที่รู้เรื่องราวภายในบางเรื่อง

“คุณรู้จริงๆ สินะว่านวิยาเกี่ยวข้องกับการตายของพ่อแม่ฉัน” นัทธีจ้องมาที่คุณหญิงจารวีด้วยสายตาเย็นชา

นางหลี่ก้มศีรษะลง "ใช่ ฉันรู้"

"คุณจงใจปกปิด คุณแค่บอกคุณหญิงธัญญรัตน์ พวกเขา นวิยาฆ่าคนตาย แต่กลับไม่ได้บอกคุณหญิงธัญญรัตน์ ในท้ายที่สุดพวกเขา นวิยาฆ่าใครกันแน่" วารุณีกล่าว

คุณหญิงจารวีปิดหน้าและสะอื้น “ฉันขอโทษ เพราะตอนนั้นฉันพูดไม่ได้และไม่กล้าพูด คืนนั้นฉันไปร่วมงานเลี้ยง ฉันดื่มมากและเวียนหัว ก็เลยเดินไปสวนดอกไม้รับลมเพื่อที่จะให้มีสติขึ้นมาจึงได้ยินการสนทนาระหว่างคุณหญิงตระกูลแก้วสุทธิกับนวิยา”

“คุณหญิงจารวีกรุณาพูดให้ละเอียด” วารุณีกุมมือนัทธีแล้วขอร้อง

คุณหญิงจารวีพยักหน้า “แน่นอน ยังไงสะพวกคุณก็มาถามฉันแล้ว ฉันรู้ว่ายังไงก็ปิดบังไม่ได้อยู่ดี ฉันจะบอกทุกอย่างที่รู้ คืนนั้นฉันได้ยินคุณหญิงนวิยาถามนวิยา ว่าทําไมต้องฆ่าคุณชายรองตระกูลไชยรัตน์กับคุณหญิงรองตระกูลไชยรัตน์ นวิยาบอกว่าเป็นเพราะคุณหญิงรองตระกูลไชยรัตน์พบธาตุแท้ที่แท้จริงของเธอและต้องการยุติความสัมพันธ์แม่ลูกกับเธอ ดังนั้นนวิยาจึงตัดสินใจลงมือ "

“เป็นอย่างนี้นี่เอง” วารุณีกัดริมฝีปาก

เพียงเพราะว่าแม่ของนัทธีได้เห็นธาตุแท้ที่แท้จริงของนวิยา นวิยาจึงลงมือ ปีศาจร้ายแบบนี้ไม่นึกเลยว่าจะมีชีวิตอยู่มาจนบัดนี้

นัทธีกำหมัดแน่น จิตสังหารอันแรงกล้าได้ปกคลุมร่างกายของเขา

เขาไม่ได้คาดคิดเลยว่านวิยาจะต้องการฆ่าพ่อแม่ของเขาด้วยเหตุผลนี้

พ่อแม่ของเขาดีไม่พอสำหรับเธอเหรอ?

ถ้าเขารู้ทั้งหมดนี้เร็วกว่านี้ เขาจะไม่คิดว่านวิยาเป็นลูกบุญธรรมของแม่ตัวเองและปล่อยให้เขาดูแลนวิยาเป็นเวลาสิบปี

เขาควรจะตัดการรักษาของนวิยาตอนที่นวิยาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์

เป็นเขา เป็นเขาที่ที่ช่วยศัตรูของพ่อแม่ด้วยมือของเขาเอง

เขาขอโทษพ่อแม่!

สัมผัสได้ถึงอารมณ์ของนัทธี วารุณีบีบมือของเขา “นัทธี ใจเย็นๆก่อน เราฟังคำพูดของคุณหญิงจารวีก่อนดีไหม?”

เสียงอ่อนโยนของหญิงสาวได้ทำให้สติของนัทธีกลับมา

เขาหายใจเข้า หลับตาลง ฝืนใจสงบสติลง และพยักหน้าเล็กน้อย “คุณหญิงจารวีรบกวนพูดต่อ”

“โอเค” คุณหญิงจารวีพยักหน้า “ฉันตกใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เด็กหญิงอายุ 10 ขวบไม่คิดว่าจะแย่ถึงขั้นกล้าที่จะฆ่าคน อีกอย่างที่ทำให้ฉันตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ สิ่งที่นวิยาทำกับคุณหญิงนวิยา”

“นวิยาลงมือกับแม่ตัวเอง?” วารุณีตกใจ

คุณหญิงจารวีตอบอืม “ใช่ คุณหญิงนวิยาอาจรู้ว่าหายนะของนวิยาลูกสาวคนนี้ไม่สามารถแก้ไขได้อีกต่อไป กำลังจะพาวิยาไปมอบตัว แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงคือ นวิยาพูดว่าถ้าคุณหญิงนวิยากล้าพานางไปมอบตัว เธอจะฆ่าตัวตายและปล่อยให้คุณหญิงนวิยาจากลูกไปตลอดกาล ในตอนนั้นคุณหญิงนวิยาร้องไห้ แล้วบอกว่าทำไมถึงได้คลอดปีศาจแบบนี้ออกมา ใส่ยาทำหมันกับพ่อแม่ตัวเอง”

“ซูด...” วารุณีสูดหายใจเข้าลึกๆ

แม้แต่นัทธีก็ขมวดคิ้วอย่างตกใจ

“นวิยาเอายาทำหมันให้พ่อแม่กินเหรอ” วารุณีกลืนน้ำลายแล้วพูดด้วยความตกใจ

คุณหญิงจารวีพยักหน้า “ท่าทีในตอนนั้นของนวิยาเย่อหยิ่ง บอกกับคุณหญิงนวิยาว่าใครให้คุณคิดจะคลอดน้องให้ฉันละ มาแย่งทรัพยากรและความรักของฉัน ดังนั้นฉันจึงใส่ยาไป ทำให้พวกคุณไม่สามารถคลอดลูกได้อีก ทั้งชีวิตจะมีแค่ฉันเพียงคนเดียวที่เป็นลูก ด้วยเหตุนี้ คุณหญิงนวิยาจึงล้มเลิกความคิดที่จะนำนวิยาไปมอบตัว"