พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 564

เพราะการแข่งขันระดับนานาชาติไม่ได้มีเพียงแค่เสื้อผ้า เครื่องประดับรองเท้าและหมวกอื่นๆก็มีเหมือนกัน เมื่อทุกการแข่งขันเข้าสู่รอบรองชนะเลิศ นักออกแบบที่ต่างกันในแต่ละแวดวง ต้องจับคู่และร่วมมือกัน

อาทิเช่นเสื้อผ้าร่วมงานกับเครื่องประดับ รองเท้าร่วมมือกับหมวก

ดังนั้นเธอกับลีน่า ก็จึงเป็นคู่หูกันในสนามต่อไป

“ใช่ ตอนแรกฉันยังกังวลว่าจะเข้ารอบชิงชนะเลิศไม่ได้ ไม่คิดว่าจะทำมันได้ เธอไม่รู้อะไรวารุณี ปีนี้ไม่รู้เป็นไง มีนักออกแบบที่มากความสามารถมากมาย ”ลีน่าถอนหายใจแล้ววิพากษ์วิจารณ์ออกมา

วารุณีพยักหน้า“ฉันรู้ ทางฝั่งฉันก็เหมือนกัน ดังนั้นการแข่งขันในนัดต่อไป เราต้องระวังกันให้ดี ต้องเอาความสามารถที่มีออกมาให้หมด”

“เธอพูดถูก”ลีน่าเห็นด้วย จากนั้นก็เหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้ จึงถามว่า“เออนี่วารุณี นางแบบของเธอเป็นยังไง ? เพราะต้องร่วมงานกับฝ่ายเสื้อผ้า จากนั้นเราต้องออกแบบเครื่องประดับออกมา และให้นางแบบสวมใส่เพื่อให้เข้าชุดกันบนเวที ดังนั้นฉันอยากรู้ว่านางแบบของเธอเพียบพร้อมแค่ไหน ”

การแข่งขันออกแบบเครื่องประดับก่อนหน้า นักออกแบบเครื่องประดับอย่างพวกเขาไม่ได้ให้นางแบบมาสวมใส่เครื่องประดับเพื่อทำการโชว์ แต่เก็บมันไว้ในชั้นวางของเครื่องประดับเพื่อโชว์ผลงาน

แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ครั้งนี้ต้องให้นางแบบสวมใส่

วารุณีมองไปยังเชอรีน ภายใต้ดวงตาที่สงสัยของเชอรีน ยิ้มและตอบว่า“วางใจเถอะ เขาเก่งมาก และนิสัยของเขาก็คล้ายๆกับปาจรีย์ เธอต้องชอบเขาแน่”

“งั้นก็ดี”เมื่อลีน่าได้ยินที่เธอพูด ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที ตบไปที่หน้าอกของตัวเอง“ แค่นี้ก่อนนะวารุณี ฉันไม่คุยด้วยแล้ว ยังต้องเก็บกระเป๋าอีก พรุ่งนี้จะเดินทางไปหาเธอ ถึงเวลามารับฉันที่สนามบินด้วยนะ ”

“ได้”วารุณีรับคำ

เมื่อวางสาย เชอรีนก็จับไปที่มือของเธอ“วารุณี ใครเหรอ ? เหมือนพวกเธอจะพูดถึงฉันด้วย”

วารุณีถือแก้วนมด้วยมือข้างเดียวแล้วยกขึ้นจิบ“ลีน่า นักออกแบบเครื่องประดับหน้าใหม่ เธอลืมหรือไง การแข่งขันนัดถัดไป งานออกแบบเสื้อผ้าของเราจะร่วมงานกับนักออกแบบเครื่องประดับ ดังนั้นคู่หูของฉันก็คือลีน่า ก่อนพิธีเปิดการแข่งขัน ฉันเคยบอกเธอไปแล้ว”

เชอรีนตีไปที่หน้าผาก “นี่เธอไม่พูด ฉันก็เกือบจะลืมไปแล้ว ดังนั้นต่อจากนี้ ฉันก็จะเป็นนางแบบของเขาด้วยใช่ไหม ？”

“ใช่”วารุณีพยักหน้าให้

เชอรีนฝืนยิ้มแล้วนวดคลึงไปที่แก้ม “ตอนนี้ฉันรู้สึกกดดันมากกว่าเดิมอีก ”

“ฉันเข้าใจ แต่นี่มันก็เป็นเรื่องดีนะ ต่อไปเธอก็ไม่จำเป็นต้องเดินแค่แบบเสื้อผ้า หรือถ่ายแค่นิตยสารแบบเสื้อผ้าอีก วงการออกแบบเครื่องประดับ ไม่แน่ว่าอาจจะติดต่อมาหาเธอก็ได้”วารุณีตีไปบนหลังมือของเธอเบาๆ แสดงให้รู้ว่าไม่ต้องเป็นกังวล

เชอรีนกะพริบตาปริบๆ “ นั้นก็หมายความว่า ต่อไป หากฉันทำมันออกมาได้ดี ก็จะเป็นที่รู้จักและมีชื่อเสียงได้？”

“ถูกต้อง”วารุณีรับคำ

เชอรีนสูดหายใจเข้าลึก“ฉันรู้แล้ว ฉันจะทำผลงานออกมาให้ดีที่สุด ใช้ความสามารถทั้งหมดที่มี ต่อให้จะสู้นางแบบรุ่นพี่ไม่ได้ แต่อย่างน้อยฉันก็พยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว”

“อืม”วารุณียกยิ้ม

วันรุ่งขึ้น ทั้งสองคนปล่อยให้เด็กๆอยู่ที่คฤหาสน์ และพวกเธอก็ออกไปรับลีน่าที่สนามบิน

โชคดีมาก ที่พอมาถึงที่สนามบินได้ไม่นาน ลีน่าก็เดินออกมาจากเกท

“วารุณี”เธอโยนกระเป๋าเดินทางออกอย่างไม่สนใจ วิ่งเหยาะๆเข้าไปหา แล้วสวมกอดวารุณีเอาไว้

แต่แล้วก็รู้สึกเหมือนตรงช่วงท้องมีอะไรมาดุนดัน ก็จึงคลายมือออกด้วยความสงสัย แล้วก้มหน้าลง

เมื่อเห็นหน้าท้องที่นูนออก ลีน่าก็ทั้งประหลาดใจและดีใจ“นี่......เธอท้องเหรอ？”

วารุณีกุมมือไปที่หน้าท้อง“ใช่”

“พระเจ้า นี่เราก็ไม่ได้เจอกันนานกว่าครึ่งปีแล้ว ท้องของเธอก็น่าจะหกหรือเจ็ดเดือนแล้วไหม”ลีน่าวางมือไปยังหน้าท้องของเธอแล้วลูบคลำ

วารุณียกยิ้มและพูดว่า“ หกเดือนแล้ว ฉันท้องหลังจากที่เธอออกจากจังหวัดจันทร์ได้ไม่นาน”

“อย่างนั้นเหรอ ดีจังเลย ฉันเคยเจออารัณกับไอริณ พวกเขาน่ารักมาก เด็กคนนี้ก็ต้องน่ารักเหมือนอารัณกับไอริณแน่นอน”ลีน่าผละมือออก

เมื่อวารุณีได้ยินคำชมเด็กๆจากเธอ ก็สุขใจมาก“ขอบคุณสำหรับคำอวยพร เออนี่ ฉันขอแนะนำให้รู้จัก นี่คือนางแบบของฉัน คุณเชอรีน”

วารุณีชี้ไปยังเชอรีนแล้วพูดขึ้นมา

เชอรีนวางกระเป๋าเดินทางในมือลง