พิชิตใจหม่ามี๊ตัวแสบ นิยาย บท 588

“ไม่ใช่ทางไปรษณีย์” พิชิตส่ายหัว “เธอแค่บอกว่าให้ฉันวางยาไว้ที่ที่หนึ่งก็พอ ฉันเดาว่าเธอน่าจะมาเอาหลังจากที่ฉันเอามันไปวาง หรือไม่ก็เธอจะส่งคนอื่นไปเอาแทน แต่มีอย่างหนึ่งที่แน่นอนคือตอนนี้เธออยู่ในจังหวัดจันทร์ ฉันตรวจสอบหมายเลขโทรศัพท์และที่อยู่ IP ที่เธอโทรหาฉัน มันเป็นของเจียงเฉิง"

นัทธีบอกกับเขาว่า” ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย”

เพราะเขาคาดเดาไว้อยู่แล้วว่านวิยาจะกลับมา

เธอกับนิรุตติ์อยู่ด้วยกัน นิรุตติ์กลับมาแล้ว นวิยาจะไม่กลับมาได้ยังไง

“แต่ว่าเธอบอกเรื่องนี้กับฉันมันทำให้ฉันแปลกใจจริงๆ คุณรักเธอมากไม่ใช่เหรอ? ทำไมถึงเปิดเผยที่อยู่ของเธอล่ะ” นัทธีทำท่าทางเย็นชาพร้อมกับมองพิชิตด้วยสายตาที่เสียดสี

พิชิตยิ้มแหยๆ “ฉันเสียใจที่ปล่อยนวิยาไป คุณเชื่อไหม”

นัทธีไม่ได้พูดอะไร

พิชิตมองออกว่าเขาไม่เชื่อ

ก็จริง เขารู้อยู่แล้วว่านวิยามีพฤติกรรมที่ต่อต้านสังคมก็ยังจะปล่อยนวิยาไป จะให้นัทธีเชื่อได้อย่างไร?

“แต่ที่ฉันพูดไปนั้นเป็นเรื่องจริง ฉันเสียใจจริงๆ ตอนปล่อยตัวนวิยาไป ฉันยังไม่รู้ว่านวิยาฆ่าพ่อแม่คุณ ฉันรู้แค่ว่านวิยาเล่นงานวารุณีสองครั้งแต่ไม่สำเร็จ ฉันคิดว่านวิยาจะปรับตัวจริงๆหลังจากที่เธอออกไป แต่ฉันไม่คิดว่าเธอยังลงมือกับอารัณและไอริณด้วย" พิชิตถอดแว่นแล้วปิดหน้าพูดด้วยความเจ็บปวด

ในช่วงนี้ เขารู้สึกผิดและโทษตัวเองมากมาตลอด อยากจะขอโทษวารุณีและลูกทั้งสองด้วยตัวเขาเอง

แต่เขาไม่ได้เจอพวกเขาเลยและไม่มีโอกาส ดังนั้นเขาจึงเก็บกดความรู้สึกผิดและโทษตัวเองไว้ในใจ เมื่อเวลาผ่านไปสภาพจิตใจของเขาก็เครียดขึ้นเรื่อยๆ ในช่วง 2-3 เดือนนี้โรงพยาบาลก็สั่งห้ามไม่ให้เขาทำการผ่าตัด

ดังนั้นเขาจึงต้องการทำอะไรสักอย่างเพื่อชดเชยความผิดพลาดของเขาจริง ๆ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาไม่ต้องการให้นวิยาเร่ร่อนอีกต่อไป และยิ่งไม่อยากให้เธอรู้สึกผิดอีกต่อไป

“คุณคิดว่านวิยาลงมือกับเมีย ลูก และพ่อแม่ของฉันเท่านั้นเหรอ” นัทธีขัดจังหวะของพิชิตอย่างเย็นชา

พิชิตชะงักไป “ ‘หมาย...หมายความว่ายังไง เธอยังไปลงมือกับคนอื่นอีกเหรอ?”

“และพ่อแม่ของเธอ” นัทธีค่อยๆคำนี้ออกมา

แม้ว่าคำพูดนี้จะพูดอย่างชัดเจน แต่ในหูของพิชิตกลับเหมือนโดนค้อนทุบจนแก้วหูและหัวใจของเขาแน่นไปหมด

ผ่านไปนาน พิชิตก็ขยับริมฝีปาก "คุณบอกว่า... การตายของคุณลุงคุณป้าตระกูลแก้วสุทธิเกี่ยวข้องกับนวิยา?"

“จากการสอบสวนของฉัน มีความเป็นไปได้สูงที่การตายของคู่สามีภรรยาของประธานธนงค์จะถูกนวิยาวางแผนไว้เพียงคนเดียว” คำพูดของนัทธีทำให้พิชิตสะเทือนใจมากขึ้น

การวางแผนคนเดียวน่ากลัวกว่าวางแผนหลายคน

เนื่องจากการวางแผนหลายคนแสดงให้เห็นเพียงว่าการตายของบุคคลหนึ่งอาจเกิดจากบุคคลอื่นโดยทางอ้อมหรือโดยไม่ได้ตั้งใจ

แต่ถ้าวางแผนคนเดียวมันแตกต่างออกไป มันเป็นการจงใจฆ่าจริงๆ

พิชิตรู้สึกหนาวไปทั้งตัว ใบหน้าที่น่ารักของเขาก็ซีดเผือดลง "เป็นไปได้อย่างไร..."

เขาส่ายหัว ไม่อยากเชื่อความจริงนี้ "นั่นคือพ่อแม่แท้ๆของนวิยา เธอทำได้อย่างไร..."

“ทำไมเธอจะทำไม่ได้ล่ะ เด็กชั่วที่ไม่มีความรู้สึก มีอะไรที่จะทำไม่ได้ พ่อแม่ของฉันไม่ดีกับเธอเหรอ เธอตอบแทนเขายังไง” นัทธีถามเขาอย่างเย็นชา

พิจิตรอ้าปากพูดไม่ออก

พ่อแม่นัทธีใจร้ายกับนวิยาเหรอ?

ไม่ ใจดีมาก

เกือบจะดีพอๆกับประธานธนงค์ที่ทำดีต่อนวิยา เขารู้เรื่องนี้ดี

แต่นวิยาก็ยังลงมือกับพ่อแม่ของนัทธีเหมือนเดิม ไม่ลังเลที่จะลงมือกับพ่อและแม่บุญธรรมที่ทำเหมือนตัวเองเป็นลูกสาวโดยสายเลือดได้อย่างไร้ความปรานี งั้นก็เป็นไปได้ที่เธอจะลงมือกับพ่อแม่แท้ๆของตัวเอง

“เป็นไปได้ยังไง...” พิชิตถอยหลังไปสองก้าว ร่างกายของเขาสั่นจนเกือบล้มลงกับพื้น